Η πορεία του Γιώργου Ζώη από τη Φυσική στο σινεμά!
Σε μια εποχή που η οικονομική κρίση και η ανέχεια σαρώνουν τα πάντα, οι εικαστικές δημιουργίες ανθρώπων που με τα έργα τους δείχνουν ότι υπάρχει και μία άλλη Ελλάδα μοιάζουν με αχτίδα φωτός μέσα στο σκοτάδι. Ο κινηματογράφος αποτελεί ακόμη και τώρα πεδίο έκφρασης νέων ανθρώπων που προσπαθούν με λιγοστά μέσα να εκφράσουν τις ανησυχίες τους, να περάσουν μηνύματα και να δώσουν το δικό τους, ξεχωριστό στίγμα. Ενας από αυτούς είναι και ο σκηνοθέτης Γιώργος Ζώης, ένας από τους πιο ταλαντούχους σκηνοθέτες της γενιάς του.
Ανθρωπος χαμηλών τόνων, που προσπαθεί μέσα από τα καρέ και τα γκρο πλαν να εκφραστεί, ο Γιώργος Ζώης έχει κατορθώσει τα τελευταία χρόνια να «αποδράσει» μέσα από τις ταινίες του και εκτός συνόρων. Η αρχή έγινε με τις ταινίες «Casus belli» και «Τίτλοι τέλους», με τη δεύτερη να κλέβει την παράσταση στο Φεστιβάλ της Βενετίας. Η συνέχεια ήταν εξίσου εντυπωσιακή: Η ταινία «Stage fright» απέσπασε το β’ βραβείο της επιτροπής του TorinoFilmLab Meeting που γίνεται στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορίνο! Το βραβείο, το οποίο συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 80.000 ευρώ, αποφασίστηκε από μια ομάδα 120 επαγγελματιών του κινηματογραφικού χώρου και δίνεται σε κινηματογραφιστές που προετοιμάζουν την πρώτη ή δεύτερη ταινία τους.
Και σαν να μη έφτανε αυτό, η ταινία επιλέχθηκε να συμμετάσχει στο πρόγραμμα «L’Atelier» του Φεστιβάλ των Καννών, το οποίο πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία πριν από λίγους μήνες. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα υποστηρίζει, προωθεί και αναδεικνύει ταινίες νέων σκηνοθετών απ’ όλο τον κόσμο και δίχως άλλο αποτελεί άλλη μία ηθική επιβράβευση για τον ταλαντούχο σκηνοθέτη. Ο ίδιος ίσως να μην φανταζόταν ποτέ ότι η εμπλοκή του με τον κινηματογράφο θα τον οδηγούσε σε αυτά τα δημιουργικά μονοπάτια. Προτού απορροφηθεί από το σινεμά είχε τελειώσει τη Σχολή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών του Μετσόβιου Πολυτεχνείου, είχε κάνει τη διπλωματική του στην Αστροφυσική, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και είχε σπουδάσει Πυρηνική Φυσική στον «Δημόκριτο»!
Για τον Γιώργο Ζώη η συνεργασία του με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο στη «Σκόνη του χρόνου» υπήρξε καθοριστική για τη μετέπειτα πορεία του. «Η συνεργασία μας στην Ελλάδα και το Βερολίνο» είχε εξομολογηθεί ο στο παρελθόν ο Γιώργος Ζώης «με επηρέασε πολύ και δίπλα του έμαθα κάτι πάρα πολύ σημαντικό: ότι ανεξάρτητα από το ταλέντο και την αναγνώριση, πρέπει να δουλέψεις πολύ σκληρά, με πειθαρχία, με πάθος. Τον έβλεπα να δουλεύει διαρκώς, ενώ εμείς οι νεότεροι κάποια στιγμή σταματούσαμε, και πείσμωσα. Μου έλεγε: “Γιώργο, κάτσε εδώ, να μάθεις πώς, ανεξάρτητα από το πόσες διακρίσεις έχεις πάρει, παλεύεις για να φτιάξεις μια ταινία”».
Πώς όμως βιώνει την κρίση σε μια περίοδο που προσπαθεί να δημιουργεί στο σελιλόιντ; Δηλώνει ότι βλέπει ένα διάχυτο εκνευρισμό. Στον δρόμο, στο μετρό, π.χ., σπρώχνονται, βρίζονται και τσακώνονται. Το ποσοστό της εξαθλίωσης έχει αυξηθεί, με όλο και περισσότερους ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια. Οσοι εργάζονται δεν πληρώνονται και όσοι πληρώνονται δεν εργάζονται, έχουν άλλα εισοδήματα…