Ελπίδες στους ασθενείς δίνει η νέα μέθοδος την οποία εφαρμόζει ο διακεκριμένος επίκουρος καθηγητής Γρηγόρης Τσιώτος.
Ελπίδες σε ασθενείς που έχουν προσβληθεί από «ανεγχείρητους καρκινικούς όγκους» στο πάγκρεας δίνει η επαναστατική χειρουργική τεχνική που εφαρμόζεται πλέον και στη χώρα μας. Μέχρι σήμερα, οι ασθενείς που προσβάλλονται από καρκίνο στο πάγκρεας έχουν μέση επιβίωση περίπου τρεις μήνες από την εκδήλωση της νόσου. Με την τεχνική αυτή, αφαιρώντας τους όγκους, αυξάνεται το προσδόκιμο επιβίωσης μέχρι τρία χρόνια. Για τα νέα δεδομένα στην αντιμετώπιση του θανατηφόρου καρκίνου του παγκρέατος και την επαναστατική χειρουργική τεχνική που εφαρμόζει στη χώρα μας μίλησε στην «Espresso» ο διακεκριμένος επίκουρος καθηγητής Χειρουργικής της «Mayo Clinic» Γρηγόρης Τσιώτος σημειώνοντας «μέχρι στιγμής έχουμε άριστα αποτελέσματα».
Οπως εξηγεί ο διαπρεπής Ελληνας επιστήμονας με οκταετή θητεία στην παγκοσμίου φήμης αμερικανική κλινική «Mayo», μέχρι πριν από μερικά χρόνια ο καρκίνος του παγκρέατος, που επεκτείνεται στην πυλαία φλέβα, εθεωρείτο μη χειρουργήσιμος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα σε παγκόσμιο επίπεδο εκατοντάδες χιλιάδες ασθενείς να πεθαίνουν κάθε χρόνο χωρίς να έχουν χειρουργηθεί. «Η νέα επαναστατική χειρουργική τεχνική, η οποία εφαρμοζόταν μόνο σε μόλις δέκα κέντρα του εξωτερικού (επτά στην Αμερική και τρία στην Ευρώπη), άνοιξε τον δρόμο, με αποτέλεσμα σήμερα πολλοί όγκοι στο πάγκρεας, που εθεωρούντο από πολλούς χειρουργούς “ανεγχείρητοι», να είναι πλέον εγχειρήσιμοι» σημείωσε και πρόσθεσε: «Ηδη στην Ελλάδα, τα τελευταία περίπου οκτώ χρόνια την έχουμε εφαρμόσει σε δεκατέσσερις ασθενείς που ήταν βαριά περιστατικά. Τα αποτελέσματα ήταν άκρως ικανοποιητικά». Χαρακτηριστικό παράδειγμα εφαρμογής της επαναστατικής χειρουργικής τεχνικής είναι μια πρόσφατη περίπτωση 65χρόνου Ελληνα που είχε διαγνωστεί με καρκίνο του παγκρέατος, ο οποίος, σύμφωνα με τον κ. Τσιώτο, διηθούσε την πυλαία φλέβα, όπως φάνηκε στην αξονική και μαγνητική τομογραφία.
Ο ασθενής αυτός με τις εξετάσεις του περιπλανήθηκε σε πολλά νοσοκομεία και χειρουργικές κλινικές, αλλά όλοι οι χειρουργοί θεωρούσαν τον όγκο του ανεγχείρητο. «Πράγματι μέχρι και σήμερα, όταν ο όγκος έχει κάνει διήθηση την πυλαία φλέβα ή την άνω μεσεντέριο φλέβα, γενικά οι χειρουργοί τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό θεωρούν την περίπτωση ανεγχείρητη» τονίζει ο κ. Τσιώτος και συμπληρώνει: «Η διήθηση της πυλαίας φλέβας είναι ο συχνότερος λόγος για τον οποίο οι όγκοι του παγκρέατος κρίνονται ανεγχείρητοι». Στην περίπτωση του 65χρονου Ελληνα ασθενούς ο κ. Τσιώτος και η ομάδα του αφαίρεσαν την κεφαλή του παγκρέατος (εγχείρηση Whipple) μαζί με το διηθημένο τμήμα της πυλαίας φλέβας. Στη συνέχεια, όπως εξήγησε, αντικατέστησε την πυλαία φλέβα με άλλη φλέβα (μόσχευμα) του ίδιου του ασθενούς. Ετσι ο καρκίνος αφαιρέθηκε ολοσχερώς και ο ασθενής απαλλάχθηκε από τη νόσο.
Η εφαρμογή της επαναστατικής τεχνικής, όπως τονίζει ο διαπρεπής χειρουργός, και η αφαίρεση της διηθημένης από παγκρεατικό καρκίνο πυλαίας φλέβας είναι μια πολύ δύσκολη και απαιτητική εγχείρηση. Για τους λόγους αυτούς άλλωστε εφαρμόζεται από πολύ λίγους χειρουργούς παγκοσμίως. «Αξίζει όμως να εφαρμόζεται γιατί δημιουργεί την κρισιμότατη διαφορά μεταξύ απαλλαγής ή όχι από έναν θανατηφόρο κακοήθη όγκο» κατέληξε ο επιστήμονας. Το χειρουργείο διαρκεί έξι-οκτώ ώρες, ο ασθενής παραμένει στο νοσοκομείο δέκα-δώδεκα ημέρες, ενώ επιστρέφει στις καθημερινές του δραστηριότητες έναν μήνα μετά την επέμβαση.
ΓΙΟΥΛΗ ΣΤΑΡΙΔΑ