Εντυπωσιακές φωτογραφίες από εγκαταλειμμένα σπίτια τα οποία οι ιδιοκτήτες άφησαν όπως ήταν.
Δεν αφήνεις το κρεβάτι σου στρωμένο, σαν να περιμένεις επισκέπτες, ούτε στοιβάζεις με ακρίβεια χιλιοστού στο κομοδίνο τα αγαπημένα σου βιβλία, όταν ξέρεις ότι δεν θα ξαναγυρίσεις. Κι όμως, υπάρχουν σπίτια σε όλο τον κόσμο που είναι παρατημένα πάρα πολλά χρόνια, ωστόσο η εικόνα που δίνουν είναι σαν κάποιος που έμενε εκεί να ήθελε να παγώσει τον χρόνο.
Την ανατριχιαστική ατμόσφαιρα που επικρατεί σ’ αυτά τα σπίτια επιχείρησε να συλλάβει με τον φακό του o Ολλανδός φωτογράφος Νίκι Φέιγεν εστιάζοντας στα έπιπλα, τα διακοσμητικά αλλά και τα ρούχα που άφησαν πίσω τους οι ιδιοκτήτες. Ο φωτογράφος ειδικεύεται στην αστική εξερεύνηση που προβλέπει την έρευνα σε περιοχές στις οποίες δεν επιτρέπεται η πρόσβαση, όπως ιδιωτικοί χώροι αλλά και ετοιμόρροπα κτίρια.
Στη συλλογή που δημιούργησε μετά την επίσκεψή του σε τέτοιους χώρους, την οποία ονόμασε «Disciple of Decay» (Μαθήτρια της Φθοράς), ο φωτογράφος δείχνει μια σειρά από εγκαταλειμμένα σπίτια που έχουν ακόμα ανέγγιχτα τα σημάδια της έντονης και πολύβουης ζωής των οικογενειών που τα κατοικούσαν. Για παράδειγμα, μια φωτογραφία δείχνει ένα υπνοδωμάτιο, στους τοίχους του οποίου εξακολουθούν να κρέμονται οι πίνακες, η τηλεόραση είναι ακόμα στη θέση της, ενώ δεν έχει πειραχθεί ούτε καν το δαντελένιο κάλυμμα της τουαλέτας. Μία άλλη δείχνει ακόμα και παπούτσια μπροστά σε μια πολυθρόνα, σαν να περιμένουν υπομονετικά τον ιδιοκτήτη τους.
Το άλμπουμ που έφτιαξε ο Φέιγεν ύστερα από πέντε χρόνια αστικής εξερεύνησης στην Ευρώπη κυκλοφορεί σε πεντακόσια αντίτυπα που μπορεί να παραγγείλει κανείς μέσω του σάιτ της www.nikifeijen.nl. Ο γεννημένος το 1977 στην πόλη Αϊντχόφεν φωτογράφος, όπως αποκαλύπτει στο βιογραφικό του, πειραματίζεται με τη φωτογραφία από πολύ μικρό παιδί, ενώ εκτός από το urbex, δηλαδή την αστική εξερεύνηση, έχει πάθος και με τις σκάλες. «Μπορώ να περάσω ώρες κάτω από μία σκάλα μόνο και μόνο για να τραβήξω τη μία και μοναδική φωτογραφία. Οταν τραβηχτεί σωστά, μια σκάλα μπορεί να μετατραπεί σε κάτι πολύ ξεχωριστό, σχεδόν σε έργο τέχνης» εξηγεί ο φωτογράφος.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ