Από το «Είσαι το ταίρι μου» και άλλα εγχώρια τηλεοπτικά hits, στον «πλανήτη» Χόλιγουντ με πρωταγωνιστικούς ρόλους δίπλα στη Νία Βαρντάλος και στη διεθνώς επιτυχημένη βρετανική σειρά «The Durrells.
Από τον ΗΛΙΑ ΜΑΡΑΒΕΓΙΑ
Και από την παράσταση «Ζητείται ψεύτης» στο Παλλάς και την κριτική επιτροπή τού «Your Face Sounds Familiar» στις αρχές του 2019, στο Βέλγιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μόλις πριν από έξι μήνες.
Η απόφαση του Αλέξη Γεωργούλη να κατέβει στις ευρωεκλογές άλλαξε εντελώς την καθημερινότητά του, αφού χαιρετίστηκε θετικά από περισσότερους από 160.000 Έλληνες, οι οποίοι τον στήριξαν με την ψήφο τους. Κι όμως, δεν είναι λίγοι εκείνοι που φαίνεται να τον περιμένουν στη γωνία, φροντίζοντας να «φωτίζουν» έντονα κάθε πιθανό στραβοπάτημά του. Ο ίδιος, ωστόσο, παραμένει cool, δεν χάνει το χαμόγελό του, δίνει τον καλύτερό του εαυτό στα νέα του καθήκοντα και παραμένει προσηλωμένος στους στόχους του ως ευρωβουλευτής. Ένας από αυτούς είναι να μπολιάσει την πολιτική με λίγη από την ευαισθησία της τέχνης και του πολιτισμού.
Η «Espresso» ταξίδεψε τις Βρυξέλλες και κατέγραψε στιγμιότυπα από ένα τυπικό 24ωρο του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ. Φτάνοντας τη συννεφιασμένη εκείνη ημέρα στην παραμυθένια στολισμένη πρωτεύουσα του Βελγίου, οδηγηθήκαμε στο κτίριο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αφού περάσαμε τον απαιτούμενο έλεγχο και εφοδιαστήκαμε με ειδικό πάσο, ανεβήκαμε στο γραφείο του δημοφιλούς Έλληνα.
Ντυμένος απλά, με μαύρο πουκάμισο και παντελόνι ίδιου χρώματος, μας υποδέχτηκε χαμογελαστός, κερνώντας μας καφέ και βάφλα. Πάνω στο γραφείο του απλωμένα διάφορα πόστερ για την ημερίδα με τίτλο «Τέχνη, Πολιτική και Κοινωνία: Όταν οι Καλλιτέχνες Αλλάζουν τον Κόσμο. Παρελθόν, Παρόν και Μέλλον», που ήταν προγραμματισμένη για το ίδιο απόγευμα με καλεσμένους ομιλητές από την Ελλάδα, όπως ο Δημήτρης Λιγνάδης, ο Γιάννης Ζουγανέλης και η Σοφία Μουτίδου. Δείχνοντάς μας το πόστερ που επέλεξε τελικά, τον επιδοκιμάζουμε. Έχει γούστο ο καλλιτέχνης!
Μια κιθάρα
Πίσω από την καρέκλα του βρίσκεται τοποθετημένη μια κιθάρα, που -όπως μας λέει- υπάρχει εκεί για να παίζει καμιά φορά και να αποφορτίζεται. Τον ρωτάμε πώς μπαίνει τελικά ένας καλλιτέχνης στο… κοστούμι του πολιτικού. «Δεν είναι απλό. Έχει ευθύνη. Στο θέατρο παίζεις έναν ρόλο. Στην πολιτική παίρνεις αποφάσεις για την καθημερινότητα των λαών και το μέλλον των ανθρώπων. Για το πώς θα βιοποριστούν, πόσες ώρες θα δουλεύουν, με τι μεροκάματο… Μιλάμε για πρακτικά και ουσιαστικά θέματα. Στην υποκριτική είναι αλλιώς. Αλλά αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα για εμένα» απαντά.
Βγαίνοντας μαζί του μια βόλτα στις Βρυξέλλες, αναρωτιόμαστε τι τον δυσκόλεψε περισσότερο σε αυτή την πόλη. «Τίποτα, γιατί έχω συνηθίσει εδώ και χρόνια να ταξιδεύω, ανεξάρτητα από τη βάση που είχα κάθε φορά. Είτε ήμουν δηλαδή στην Αθήνα είτε στο Λονδίνο ή και στην Αμερική ακόμη, πάντοτε ταξίδευα. Το μόνο που δεν μπορώ να συνηθίσω στις Βρυξέλλες είναι ότι δεν έχει ήλιο. Πέντε χρόνια, λοιπόν, θα… φάω πολύ κρύο και συννεφιά. Το θετικό είναι ότι εδώ, λόγω των πολλών εθνικοτήτων, νιώθεις ότι είσαι σε ένα μεγάλο κέντρο του κόσμου και δεν αισθάνεσαι ξένος» αναφέρει.
Ο ίδιος δεν έχει οδηγό. Όπως μας ενημερώνει, η πόλη είναι εύκολη σε ό,τι αφορά τις μετακινήσεις, ενώ σε περίπτωση που χρειαστεί να πάει κάπου πιο μακριά τού δίνουν αυτοκίνητο με οδηγό από το Ευρωκοινοβούλιο. Πρόκειται άλλωστε για ένα μικρό… χωριό που έχει τα πάντα, αφού τόσο ο Αλέξης όσο και άλλοι ευρωβουλευτές βρίσκονται εκεί από το πρωί μέχρι το βράδυ.
«Μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο έχουμε φούρνο, κομμωτήριο, σούπερ μάρκετ, καφετέρια και εστιατόρια. Το τελευταίο μου κούρεμα το έκανα στο κουρείο του Ευρωκοινοβουλίου. Γενικά κουρεύομαι στην Αθήνα, στον φίλο μου Γιώργο Δουδέση, αλλά τον… πρόδωσα. Τόλμησα να πάω να κουρευτώ εδώ, με κούρεψε μια Ελληνογαλλίδα και έφυγα πολύ ευχαριστημένος. Τη λένε Georgia και της έκανα πλάκα ότι κουρεύει τον… Georgoulis. (γέλια) Ακόμη και καθαριστήριο έχει το Ευρωκοινοβούλιο, στο ισόγειο. Εκεί πηγαίνω τα ρούχα μου… Τα πάντα υπάρχουν εδώ, μέχρι και πάρκο σε περίπτωση που θες να πας μια βόλτα να χαλαρώσεις… Αίθουσα γιόγκα, γυμναστήριο, αίθουσα με μπιλιάρδο… Επίσης έχω παρακολουθήσει δύο ταινίες στο Ευρωκοινοβούλιο, καθώς ένας χώρος έχει διαμορφωθεί σε σινεμά» μας… βομβαρδίζει με πληροφορίες ο Αλέξης.
Το εστιατόριο
Σταματώντας σε ένα καφέ για ένα σνακ λίγο πριν από την ημερίδα, τον ρωτάμε αν μαγειρεύει στο σπίτι του, στις Βρυξέλλες. «Σπάνια τρώω εκτός Ευρωκοινοβουλίου. Το μόνο θέμα είναι ότι το εστιατόριο ανοίγει στις 12 το μεσημέρι και κλείνει 2.30. Τρέχεις να προλάβεις. Εγώ συνήθως στη 1 είμαι εκεί, αλλιώς υπάρχουν και ελληνικές ταβέρνες εδώ. Στις Βρυξέλλες ζουν 60.000 Έλληνες. Βρήκα ακόμη και στο κτίριο όπου μένω. Μια μέρα ο ανελκυστήρας είχε χαλάσει και, καθώς κατέβαινα τις σκάλες, ακούω έναν άνδρα και μια γυναίκα να μιλούν στα γερμανικά, τα οποία καταλαβαίνω διότι έχω παίξει σε γερμανικές ταινίες. Ο ένας ήταν ο ιδιοκτήτης του κτιρίο και η άλλη η γυναίκα που μένει κάτω από το διαμέρισμά μου, η οποία είναι Ελληνογερμανίδα. Με το που με είδε, με αναγνώρισε. Είχε πολύ γέλιο το σκηνικό… Γενικότερα, πάντως, δεν έχω γνωρίσει πολύ κόσμο εκτός Ευρωκοινοβουλίου. Υπάρχει, βέβαια, ένας Έλληνας δικηγόρος που μένει χρόνια στις Βρυξέλλες και είναι ο… ξεναγός μου. Με έχει κάνει να συμπαθήσω την πόλη» λέει.
Σε ερώτησή μας αν παίζει φλερτ σε αυτές τις… ξεναγήσεις, χαμογελάει. «Υπάρχουν πολλά νέα παιδιά στις Βρυξέλλες. Σου μιλάνε, λοιπόν, τόσο άνετα, σε σημείο που αναρωτιέσαι: να το παρεξηγήσω τώρα αυτό ή είναι απλώς φιλικοί; Όπως οι Έλληνες φιλιούνται και αγκαλιάζονται, κάτι που φαίνεται περίεργο στους ξένους, έτσι και σ’ εμάς φαίνεται παράξενο πόσο εύκολα σου πιάνουν συζήτηση εδώ και σου ζητούν να πας μαζί τους για ένα ποτό».
Μοιραία η επόμενη ερώτησή μας είναι αν σκέφτεται πλέον τη δημιουργία οικογένειας. «Τώρα μου φαντάζει πιο λογικό. Αλλά πρέπει να με εμπνεύσει ο άνθρωπος. Η δημιουργία οικογένειας δεν είναι μόνο οι σωστές συνθήκες. Κατά βάση είναι να βρεθεί ο άνθρωπος που θα τον αγαπήσεις και θα σε αγαπήσει. Δεν ξέρω πώς θα τα φέρει η ζωή» σημειώνει.
Συγχαρητήρια
Λίγες ώρες αργότερα η ημερίδα έχει ολοκληρωθεί και ο Αλέξης Γεωργούλης δέχεται τα συγχαρητήρια όλων, αφού ο στόχος της πρωτοβουλίας του επετεύχθη.
«Με αφορμή την απουσία της λέξης “πολιτισμός” από τα χαρτοφυλάκια των επιτροπών, ήθελα μέσω αυτής της εκδήλωσης να τεθεί πάλι στο επίκεντρο των ευρωπαϊκών πολιτικών. Είμαι πολύ ικανοποιημένος, λοιπόν, που βάλαμε κι εμείς το δικό μας λιθαράκι για να επανέλθει αυτή η λέξη στα χαρτοφυλάκιά τους» μας λέει. Είναι περήφανος, αλλά και συγκινημένος ταυτόχρονα, αφού μεταξύ εκείνων που βρέθηκαν στο ακροατήριο ήταν η μητέρα του.
«Είναι η πρώτη φορά που έρχεται στις Βρυξέλλες, αλλά μου έθεσε όρο ότι θα έφερνε μαζί και τη φίλη της, που κάνουν παρέα από μικρές. Μαζί τους ήρθαν τα αδέλφια μου και η ανιψιά μου» μας ενημερώνει λίγο πριν αναχωρήσουμε για το προγραμματισμένο δείπνο με τα μέλη της αποστολής στις Βρυξέλλες.
κεί, μεταξύ τυρού και αχλαδίου, τον ρωτάμε αν μπορεί να συνδυάσει την πολιτική με την τηλεόραση. «Αν αυτό που θέλεις να μάθεις είναι αν θα επιστρέψω στο “Your face sounds familiar” το 2020, θέλω να πω πως, αν μου γίνει επίσημη πρόταση, θα τη δεχθώ με χαρά, δεν υπάρχει ασυμβίβαστο, γιατί δεν σπαταλώ ζωτικό χρόνο από την Ευρωβουλή για να είμαι μέλος αυτής της επιτροπής. Επιπλέον, το “YFSF” μου αρέσει, γιατί αφορά τη μουσική, ταλαντούχους καλλιτέχνες και είναι μια οικογενειακή παραγωγή» αποκαλύπτει.
