«Από χρυσή ολυμπιονίκης, στα “Κόκκινα φανάρια» θα μπορούσε να ήταν ο τίτλος ζωής, σήμερα, για τη σπουδαία πρωταθλήτρια του βάδην και χρυσή ολυμπιονίκη Αθανασία Τσουμελέκα, που ανέβηκε στο θεατρικό σανίδι έχοντας εδώ και πολλά χρόνια τα δικά της κρυμμένα μυστικά με ανήθικες σεξουαλικές προτάσεις από προπονητές του στίβου!
- Από τον Νίκο Νικόλιζα
Το 22χρονο κορίτσι, το οποίο έπειτα από πλήθος μεταλλίων που είχε αποκτήσει ανά τον κόσμο, κατάφερε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 να μαγέψει την υφήλιο και να πάρει το χρυσό μετάλλιο κάνοντας υπερήφανη την Ελλάδα, αποφάσισε, τέσσερα χρόνια αργότερα, το 2008, μετά τη «ρετσινιά» του ντόπινγκ που της κόλλησαν και τον ψυχολογικό πόλεμο που βίωνε, να αποσυρθεί, απογοητευμένη από όλους και να ακολουθήσει την υποκριτική τέχνη, σπουδάζοντας στη σχολή της Ελντας Πανοπούλου.
Σήμερα, πατώντας το σανίδι της θεατρικής σκηνής Brecht, ως Κατερίνα στα «Κόκκινα φανάρια» (τον εμβληματικό ρόλο που ενσάρκωσε στο θεατρικό έργο και στην ταινία η Ηρώ Κυριακάκη), αποφασίζει να μιλήσει στην «Espresso» για όλους και όλα, βάζοντας μάλιστα βαθιά το μαχαίρι στις πληγές της πολυτάραχης ζωής της. Και μιλάει για όλα! Για τα πολύ δύσκολα φτωχικά παιδικά της χρόνια, μεγαλώνοντας σε μια οικογένεια από την οποία πάντα ήθελε να ξεφύγει, για τη χρονιά που στέφθηκε ολυμπιονίκης και για τα πρότυπά της, που ήταν ο Κεντέρης και η Θάνου, για τον πόλεμο που δέχτηκε και την αηδία που ένιωσε, μέχρι που αποφάσισε να αποσυρθεί από τον αθλητισμό, για τις ανήθικες σεξουαλικές προτάσεις που είχε δεχτεί, αλλά και για τον χωρισμό της από τον σύζυγό της, με τον οποίο έχουν αποκτήσει δύο παιδιά.
Ωστόσο, η ίδια δεν θα ξεχάσει, όπως λέει, ποτέ τη στιγμή που η 94χρονη Ηρώ Κυριακάκη, η οποία πρώτη είχε ενσαρκώσει τον ρόλο της Κατερίνας το 1964, πήγε να δει την παράσταση πριν από λίγες ημέρες και στο τέλος, συγκινημένη, την αγκάλιασε και της είπε «μπράβο σου, κορίτσι μου. Προχώρα, γιατί το αξίζεις»!
Πώς προέκυψε το γεγονός από τον πρωταθλητισμό να περάσεις στην ηθοποιία;
Γιατί ο αθλητισμός συνδέεται άμεσα με τον πολιτισμό, όπως και η υποκριτική τέχνη. Μετά τον αθλητισμό, που είχε τρομερά έντονα συναισθήματα και εντάσεις, ήταν για εμένα μια πολύ δύσκολη περίοδος, γιατί, μην ξεχνάς, απέκτησα και δύο παιδιά, τα οποία έπρεπε να μεγαλώσουν. Μου ανέφερες τη λέξη «καριέρα», και εγώ τη θεωρώ πολύ σπουδαία και μεγάλη, γιατί και στον αθλητισμό δεν σκεφτόμουν ποτέ ότι θα φτάσω στην κορυφή. Απλώς δούλευα συνεχώς στον αθλητισμό για να πετύχω. Ημουν και λίγο γεματούλα τότε και προσπαθούσα να αδυνατίσω για τα μάτια ενός αγοριού (γέλια). Οταν, λοιπόν, ξεκίνησα το θέατρο, μου άρεσε υπερβολικά γιατί γνώρισα τον χαρακτήρα μου καλύτερα και τον εαυτό μου, μέσα από το διάβασμα και τη συναναστροφή με τον κόσμο, εν αντιθέσει με τον αθλητισμό, που θέλει απομόνωση. Και αυτό το στρες που νιώθεις πίσω από την κουίντα είναι το ίδιο με εκείνο όταν κάνεις πρωταθλητισμό και αγωνιάς.
Εχουν κοινά σημεία ο πρωταθλητισμός με την υποκριτική;
Πειθαρχία, ομαδικότητα, συγκέντρωση, σκέψη και να ακούμε εντολές.
Όταν αποφάσισες να φύγεις από τον αθλητισμό κατέρρευσε και το όνειρό σου για κάτι παραπέρα;
Δεν κατέρρευσε απολύτως τίποτα. Εχω μάθει να προχωράω μπροστά και να αλλάζω σελίδα στη ζωή μου. Είχα ήδη κατά νου να κάνω κάτι με το θέατρο, αλλά εμένα το μόνο που με ένοιαζε ήταν να μη στενοχωρηθούν η μαμά και ο μπαμπάς μου!
Αν τα παιδιά σου ζητούσαν να ακολουθήσουν τον αθλητισμό, τι θα τα συμβούλευες;
Μου ζήτησε η κόρη μου, η οποία είναι πολύ καλή στο βάδην, και της είπα «ξέχνα φίλους, καφέδες, ξενύχτια, έχουμε δουλειά».
Υποκριτική ή αθλητισμός;
Δεν πετάς το παρελθόν σου, σε καμία περίπτωση. Ο αθλητισμός είναι η ζωή μου ολόκληρη. Αυτός ουσιαστικά μου έχτισε τον χαρακτήρα που έχω. Απλώς πιο έντονα ζω στο τώρα, αυτή τη στιγμή. Ο αθλητισμός ήταν ένας έρωτας που πέρασε αλλά θα μείνει ανεξίτηλος στην καρδιά μου.
Ξεκίνησε πάλι ένας νέος κύκλος #metoo με τραγουδιστές και καταγγελίες. Τι γνώμη έχεις γι’ αυτό; Εσένα σου έγιναν ανήθικες προτάσεις σε όλη αυτή την καριέρα στον αθλητισμό;
Φυσικά και μου έγιναν….
Πώς την αντιμετώπισες μια τέτοια πρόταση;
Έκλεισα ραντεβού μαζί του, πήγα στο ξενοδοχείο, του είπα να κάνει ένα μπάνιο και εγώ, μέχρι να κάνει το μπάνιο του, πήρα τα ρούχα του και έφυγα από το δωμάτιο!
Ηταν μέσα από τον χώρο του αθλητισμού;
Ήταν προπονητής… Αλλά, ξέρεις κάτι; Λέμε για το #metoo, όμως βλέπω και πολλές γυναίκες να το εκμεταλλεύονται όλο αυτό το σύστημα. Ηξερα κορίτσι 16 ετών να έχει σχέση με τον προπονητή του και ενώ της λέγαμε τότε «τι κάνεις;», εκείνη έπειτα από 15 χρόνια τον έσυρε στα δικαστήρια. Εγώ παντρεύτηκα τον τελευταίο μου προπονητή, και κάναμε τα παιδιά μας.
Εσύ θα το έκανες;
Εγώ και στα μαθήματα που κάνω σε παιδιά τα συμβουλεύω να είναι δυνατοί χαρακτήρες και όποια προβλήματα έχουν να τα λύνουν επιτόπου, όπως κάνω και εγώ. Επειτα από 10 και 20 χρόνια είναι καλύτερα να πας σε έναν ψυχολόγο, ψυχίατρο, και να λύσεις τα θέματά σου, και μέχρι εκεί.
Στα σχολεία που πηγαίνεις για να πεις την ιστορία σου, τι τους λες;
Όταν τους βάζουμε το βίντεο και βλέπουν τα μετάλλια και τη δόξα, τους λέω ότι αυτή είναι μόνο μια στιγμή χαράς, όμως δεν ξεκίνησαν έτσι τα πράγματα. Ξεκίνησα από την Πρέβεζα από μια πάρα πολύ φτωχή οικογένεια, που είχαμε ένα ζευγάρι παπούτσια να βάλουμε και οι τρεις αδερφές μου. Και τελικά με πείσμα και πίστη μπορείς να φτάσεις πολύ ψηλά. Πρέπει να ρισκάρουν οι νέοι για να κατακτήσουν τα όνειρά τους!
Φέτος, Αθανασία, κάνεις την έκπληξη στη θεατρική σεζόν με τα «Κόκκινα φανάρια» και τον ρόλο της Κατερίνας…
Καταρχάς, ευχαριστώ που μου λες ότι είμαι η έκπληξη της σεζόν. Είναι η τρίτη φορά που κάνω μια τέτοια μεγάλη παράσταση και ομολογώ ότι περνάω υπέροχα όταν βρίσκομαι πάνω στη σκηνή. Πρόπερσι ήμουν με τον Κακλέα στη Θεσσαλονίκη και πέρσι με τον Μάκη Πατέλη. Ναι, είχα σπουδάσει υποκριτική στη σχολή της Ελντας Πανοπούλου και δούλευα αρκετά μόνη.
Στα «Κόκκινα φανάρια», στα οποία δίνεις πραγματικά ρεσιτάλ ερμηνείας, είχες την ευλογία να πάρεις την κριτική και από την Ηρώ Κυριακάκη, η οποία είχε πρωτοπαίξει τον ρόλο της Κατερίνας πριν από έξι και δεκαετίες
Όταν έμαθα ότι την παράσταση θα τη δει η Ηρώ Κυριακάκη τηλεφώνησα στη μαμά μου και της λέω «μαμά, είχες κάνει κάτι όταν με γέννησες; Δεν γίνεται. Γιατί είμαι πολύ ευλογημένη». Γιατί και όταν έκανα αθλητισμό, πάλι τέτοιες ευλογίες είχα, ενώ και τώρα τυγχάνει να έρχεται ένας θρύλος του θεάτρου για να δει την παράσταση. Επίσης, δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι την είχαμε βάλει στην πρώτη σειρά καθισμάτων και μου ψιθύριζε τα λόγια από το έργο. Τα θυμόταν όλα. Σε κάποια στιγμή ο γέρος που κάνουμε διάλογο πάνω στη σκηνή μου λέει «μα είσαι άρρωστη, Κατερίνα» και του απαντάω «ναι, χτύπησα λιγάκι στην πόρτα». Εκεί ακούγεται ένας μεγάλος αναστεναγμός από την Ηρώ Κυριακάκη, που ανατριχιάσαμε όλοι. Ζούσε ξανά τις σκηνές. Δεν σου κρύβω ότι δυσκολεύτηκα να κάνω τον ρόλο της Κατερίνας, γιατί εγώ είμαι γρήγορος ως άνθρωπος σε όλα, εν αντιθέσει με τον συγκεκριμένο ρόλο. Ωστόσο, με βοήθησε απίστευτα ο Βασίλης Πλαττάκης.
Η αλήθεια είναι ότι λίγοι γνωρίζουν πως είσαι πλέον ηθοποιός και παίζεις στα «Κόκκινα φανάρια». Γιατί δεν το διαφήμισες αυτό το νέο σου βήμα στα επαγγελματικά σου;
Μου αρέσει να κερδίζω με το σπαθί μου αυτό που αξίζω. Δεν σημαίνει ότι επειδή ήμουν ολυμπιονίκης θα είμαι και καλή ηθοποιός ή με ό,τι άλλο καταπιάνομαι. Προτιμώ να μου το δείχνει ο κόσμος. Δεν θα έλεγα ποτέ «είμαι ολυμπιονίκης, πάρτε με στον θίασό σας».
Το 2004 στους Ολυμπιακούς της Αθήνας υπήρξαν πολλά σημαντικά γεγονότα, όπως το θέμα με τον Κεντέρη και την Θάνου, και όλα όσα είχαν ειπωθεί τότε για το ντόπινγκ. Τα θυμάσαι καθόλου;
Ηταν προολυμπιακή περίοδος όταν είχαν ξεκινήσει αυτά τα θέματα. Επειδή εγώ τότε αγωνιζόμουν, η φράση και η αφιέρωση που είπα ήταν «Για τα παιδιά», δηλαδή τον Κεντέρη και τη Θάνου. Εμένα ήταν και είναι πρότυπα αυτοί οι άνθρωποι. Δεν τους ήξερα τότε, οπότε για εμένα ήταν ένα όνειρο να στέκομαι δίπλα σε αυτά τα μεγαθήρια. Ολο αυτό που έγινε τότε, όντως με στενοχώρησε, όμως ο αθλητισμός σε κάνει να γίνεσαι δυνατός και ό,τι και να γίνεται, να πηγαίνεις παραπέρα. Να βρίσκεις τη λύση πώς θα πας παραπέρα. Εμένα, λοιπόν, όλα αυτά που συνέβησαν τότε με πείσμωσαν και είπα «θα το κάνω για τον Κεντέρη και τη Θάνου». Βρήκα ακόμα ένα κίνητρο.
Το 2005 συνέβη κάτι και σε ακύρωσαν από τους αγώνες. Τι είχε γίνει;
Τη χρονιά εκείνη ήμουν στην καλύτερη φυσική κατάσταση που θα μπορούσα να είμαι. Ωστόσο, με ακύρωσαν οι κριτές μόλις ξεκίνησα. Εκεί άρχισα να βλέπω ότι τα πράγματα δεν είναι ρόδινα και χρειάζεται η επικοινωνία. Δυστυχώς, τότε δεν είχαμε την εξωστρέφεια ως Ελλάδα για να δείξουμε πόσο δυνατοί είμαστε. Τώρα την έχουμε αναπτύξει. Κακά τα ψέματα, ένας αθλητής, μια ομάδα πρέπει να είναι συνεχώς μέσα στα πράγματα. Οι αγώνες γίνονται για να υπάρχουν χορηγοί κ.λπ. Εμείς τότε όλα αυτά δεν τα ξέραμα. Πηγαίναμε «για τη φανέλα». Πήγαινα γιατί γούσταρα τον αθλητισμό. Τα άλλα δεν τα ξέρω. Το ίδιο κάνω και στο θέατρο. Γουστάρω και κάνω θέατρο.
Υπάρχουν κυκλώματα στον αθλητισμό;
Έτσι έχω καταλάβει, ότι τελικά υπάρχουν. Γνωρίζουν όλοι ότι το 2008 μπλέχτηκα σε μια υπόθεση ντόπινγκ. Με είχαν βγάλει ντοπαρισμένη. Ωστόσο, το δικαστήριο έκρινε ότι δεν ίσχυε κάτι τέτοιο. Πώς γίνεται να είσαι έγκυος και να είσαι ντοπαρισμένη; Και θα ήθελα πολύ να υπήρχαν μέσα στο δικαστήριο δημοσιογράφοι, για να ακούσετε για όλα όσα είχαν συμβεί.
Αρα ήθελαν να σε «φάνε»;
Ναι, αυτό ήθελαν. Και επειδή είχα πάει στο εξωτερικό στα γραφεία του αντιντόπινγκ, στα σύνορα της Γαλλίας, αυτό που μου είχαν πει ήταν «πάρε τα 2 χρόνια τώρα τιμωρία και μετά θα σε αφήσουμε να κάνεις ό,τι θέλεις». Εκτοτε σιχάθηκα και σηκώθηκα και έφυγα. Επειτα από λίγο καιρό είπα να ξαναμπώ στον πρωταθλητισμό, αλλά το έκανα γιατί είχε χαλάσει η σχέση μας με τον σύζυγό μου και προπονητή μου και έλεγα μπας και σώσουμε τον γάμο. Τον χωρισμό μου εγώ τον θεωρώ τη μεγαλύτερη αποτυχία της ζωής μου, γιατί θεωρούσα πως θέλω να έχω το μικρό «σπίτι στο λιβάδι», αλλά αυτό δεν γίνεται. Τελικά, χωρίσαμε οριστικά Πλέον με τον σύζυγό μου δεν είμαστε μαζί, αλλά δεν παύουμε να είμαστε δύο πολύ καλοί φίλοι!
Στις δύσκολες στιγμές που εσύ βίωνες μέσα στον αθλητισμό υπήρχε χέρι βοηθείας από την Πολιτεία, το κράτος;
Δεν υπάρχει κανένας σε τέτοιες περιπτώσεις. Η οικογένειά σου μόνο θα βοηθήσει. Η μαμά, ο μπαμπάς και τα αδέρφια μου.
