❱❱ Ο Κώστας Ευριπιώτης εξομολογείται για πρώτη φορά δημόσια ότι έχει χωρίσει από την γυναίκα του
❱❱ Η πίστη στον Θεό και η απώλεια του αδερφού του που τον επηρέασε στην ηλικία των 17 ετών ΤΑ ΒΑΘΗ ΜΙΑΣ ΖΩΗΣ
Από τον
ΑΛΚΙΝΟΟ ΜΠΟΥΝΙΑ
Για περισσότερα από 35 χρόνια μάς διασκεδάζει μέσα από χαρακτηριστικούς ρόλους στην τηλεόραση και κυρίως στο θέατρο!
Ο Κώστας Ευριπιώτης μιλά στην «Espresso» για την καριέρα του και τη ζωή του, σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη, λίγο προτού ετοιμάσει τις βαλίτσες του για να περιοδεύσει ανά την Ελλάδα με την ανανεωμένη παράσταση «Αντρες έτοιμοι για όλα», που θα κάνει πρεμιέρα στις 20 Οκτωβρίου από την Πάτρα.
Πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια;
Γεννήθηκα στην Ηλιούπολη, σε ένα σπίτι με αυλή, στο οποίο μένω ακόμη. Είμαι το τέταρτο παιδί της οικογένειας, το μικρότερο, και τα παιδικά χρόνια μου ήταν δύσκολα.
Ο πατέρας μου ήταν εργάτης. Είμαι από φτωχά αρχ…α, αλλά τίμια. Η μητέρα μου, που βρίσκεται ακόμη στη ζωή, είναι άνθρωπος που πιστεύει στον Θεό και μας μεγάλωσε με αρχές.
Εκκλησιαζόσουν τακτικά;
Πήγαινα και στο κατηχητικό.
Ποια ήταν η πιο άσχημη στιγμή των νεανικών χρόνων σου;
Στα δεκαεπτά μου, όταν χάσαμε τον μεγάλο αδελφό μου. Αυτό το γεγονός, αναμφισβήτητα, με επηρέασε πολύ σε εκείνη την ιδιαίτερη ηλικία. Πιστεύω πολύ σε αυτό που έχει πει ο Μπουνιουέλ: «Το τυχαίο εξουσιάζει τα πάντα, απλά η αναγκαιότητα έπεται». Με τα χρόνια τη συμπλήρωσα τη φράση -και την κατοχυρώνω μέσα από τη συνέντευξη-, λέγοντας ότι «η ερμηνεία του τυχαίου είναι η ίδια ζωή».
Από πού πήρες τα πρώτα ερεθίσματα για να αποφασίσεις να γίνεις ηθοποιός;
Η πρώτη δυνατή επιρροή ήταν από ένα σίριαλ που έβλεπα στην τηλεόραση, τον «Ρωμανό Διογένη», με τον Νίκο Βασταρδή. Μετέπειτα, εντελώς τυχαία, ήταν δάσκαλός μου στη δραματική σχολή και θαύμαζα πολύ τον 
τρόπο που έπαιζε. Από θεατρικής πλευράς, η μοναδική παράσταση που είχα παρακολουθήσει ήταν μια κωμωδία με τον Κώστα Βουτσά και την Ελενα Ναθαναήλ, και είχα εντυπωσιαστεί. Τα παρθενικά βήματά μου στο σανίδι τα έκανα με τον Νάσο Κεδράκα, ο οποίος είχε ένα θεατρικό εργαστήρι στη γειτονιά μου και με παρότρυνε να γραφτώ στη δραματική σχολή του Θεοδοσιάδη.
Ανθρωποι και στιγμές που έπαιξαν θετικό ρόλο στην καριέρα σου;
Καταρχάς, ο μέγας Χρόνης Εξαρχάκος, που για μένα διέθετε τον μεγαλύτερο οίστρο στον αυτοσχεδιασμό. Μαγεύτηκα παίζοντας μαζί του στα πρώτα μου βήματα, στην επιθεώρηση «Το παραμύθι πάει σύννεφο». Στη συνέχεια ο Κώστα Βουτσάς, με τον οποίο έπαιξα στο σίριαλ «Ο Ανδροκλής και τα λιοντάρια του», και βέβαια ο μέγας θεατράνθρωπος Θύμιος Καρακατσάνης, με τον οποίο δούλεψα αρκετά στο θέατρο και μου έμαθε πολλά για τους σπουδαίους θεατρικούς συγγραφείς. Επίσης, σημαντική στιγμή στην καριέρα μου ήταν όταν ο Νίκος Κούρκουλος, που ως επικεφαλής στο Εθνικό Θέατρο, με επέλεξε να παίξω στην επιθεώρηση των Ρέππα – Παπαθανασίου «100 χρόνια επιθεώρηση».
Θεωρείς ότι ήσουν τυχερός στα καλλιτεχνικά βήματά σου ή αντιμετώπισες εμπόδια και δυσκολίες;
Είμαι επαγγελματίας ηθοποιός από το1981 και η αλήθεια είναι ότι ήμουν πολύ επίμονος. Ολες τις δουλειές τις έπαιρνα με οντισιόν.
Πώς τα κατάφερνες στις οντισιόν;
Και «μπάνικος» ήμουν και τους έπειθα ότι είμαι αυτό που ζητούν. Βεβαίως, υπήρχαν και οντισιόν όπου δεν με έπαιρναν, γιατί ήδη είχαν προεπιλέξει ποιον θα πάρουν και τις έκαναν για τα μάτια του κόσμου…
Εβγαλες λεφτά από αυτή τη δουλειά;
Πλούσιος δεν έγινα ποτέ και μάλλον δεν θα γίνω και ποτέ! (Γέλια.)
Χρωστάς σε τράπεζες;
Οχι, δεν είμαι από αυτούς που χρησιμοποιούσαν το «πλαστικό» χρήμα. Είμαι της παλιάς σχολής. Ξόδευα όσα είχα.
Πριν από χρόνια είχες πάθει ένα σοβαρό ατύχημα με τη μηχανή σου…
Δεν θυμάμαι τίποτα από αυτό. Το μόνο που ξέρω είναι ότι οι γιατροί μού απαγόρευσαν να ξανακαβαλήσω μηχανάκι και τους άκουσα, γιατί μου τόνισαν ότι δεν με παίρνει να ξαναπέσω.
Εχεις δύο γιους στην εφηβεία, τον Ιωνα και τον Αδαμάντιο. Πώς επικοινωνείς μαζί τους σε αυτή τη δύσκολη ηλικία;
Προσπαθώντας να είμαι όσο γίνεται πιο ήρεμος και πιο έτοιμος για να μπορώ να τους προσφέρω. Νομίζω ότι σε αυτόν τον τομέα τα έχω καταφέρει καλά, αν και έχει βοηθήσει και η μητέρα τους. Εχουμε δύο παιδιά που είναι άριστοι μαθητές και καλοί χαρακτήρες.
Με τη μητέρα τους έχεις χωρίσει;
Αν και δεν μου αρέσει να μιλάω γι’ αυτά, θα σου πω -για πρώτη φορά δημόσια- ότι, ναι, έχουμε χωρίσει. Ωστόσο, κρατάμε καλές σχέσεις και εκείνη έχει ξαναφτιάξει τη ζωή της.
Εσύ έχεις κάποια σχέση στη ζωή σου;
Ναι, με μια σύντροφο εκτός καλλιτεχνικού χώρου, και είμαστε καλά.
Εχεις σελίδα στο facebook. Ποια είναι η σχέση σου με την τεχνολογία και τα social media;
Τα χρησιμοποιώ κυρίως για τη δουλειά μου και για να μην είμαι… έξω από τη σημερινή γενιά, που θεωρεί την πληροφορική τόσο δική της, με αποτέλεσμα να γίνεται θύμα της. Μου θυμίζει αυτό που είχε πει ο Αϊνστάιν: «Η τεχνολογία θα γεννήσει κάποια στιγμή μια γενιά ηλιθίων». Για μένα, η γενιά των ηλιθίων είναι αυτή που χρονολογείται από το 1998 και μετά… Επιβάλλονται φραγμός και μέτρο σε όλο αυτό, γιατί τελικά υπάρχει η ηλεκτρονική εξάρτηση.
Το βλέπουμε στις καφετέριες: Ολοι και όλες πάνω από ένα κινητό και χωρίς να μιλούν ο ένας στον άλλον…
Μα, στις καφετέριες δεν πηγαίνουν πλέον για την παρέα και για να μιλήσουν με το γκομενάκι, όπως κάναμε, αλλά για το wi-fi…
Εχεις κάνει τατουάζ;
Εχω στην εσωτερική πλευρά του μπράτσου μου τα ονόματα των δύο γιων μου.
Λάθη έχεις κάνει;
Πολλά, αλλά όχι κόντρα στην ηθική μου.
Θα μου εξομολογηθείς ένα από αυτά;
Οχι, δεν θέλω να σου εξομολογηθώ – και αν χρειαζόταν να το κάνω, θα έβρισκα και τον κατάλληλο άνθρωπο, εκτός δημοσιότητας.
Δηλαδή, σε κάποιον ιερέα θα έκανες αυτή την εξομολόγηση;
Πιστεύω ότι, αν νιώσεις την ανάγκη να εξομολογηθείς κάτι, είναι καλύτερο να προσανατολιστείς σε αυτή την κατεύθυνση. Προς το παρόν δεν αισθάνομαι τόσο… βαρύς μέσα μου για να πάω να εξομολογηθώ. (Γέλια.)
Θα μπορούσες να ήσουν καλόγερος;
Πρόσφατα επισκέφθηκα το Αγιον Ορος και πρέπει να πω ότι είναι μεγάλη μαγκιά το να είσαι καλόγερος. Είναι βαριά η καλογερική!
Τι είναι για σένα η πίστη στον Θεό;
Η ταπεινότητα και η αγάπη στον συνάνθρωπο. Δεν σου κρύβω ότι πιστεύω στον Θεό.
Πώς αισθάνεσαι που για πέμπτη σεζόν, με νέο θίασο, θα υποδυθείς τον στρίπερ στην παράσταση «Αντρες έτοιμοι για όλα»;
Περιέργως, το γουστάρω και δεν έχω βαρεθεί. Ισως γιατί είναι από τις καλύτερες διασκευές που έχουν γραφτεί ποτέ και δίνει τη δυνατότητα στον ηθοποιό να παίξει. Το έργο αυτό είναι έτσι γραμμένο, ώστε κάθε φορά να… γεννιέται και να ανατρέπεται!
Το γεγονός ότι εμφανίζεσαι εντελώς γυμνός δεν σ’ ενοχλεί;
Το μυστικό είναι ότι, όταν είσαι γυμνός, δεν έχουν πλέον τίποτα άλλο να σου πάρουν… Οπότε νιώθεις ελεύθερος και καλά. (Γέλια.)
Εχεις σκεφτεί ότι κάποιοι έρχονται να δουν την παράσταση για να σας δουν γυμνούς;
Ναι, αλλά θα τους έλεγα «πολλά ζητάτε με ένα εικοσάρικο». (Γέλια.)
Παλιά, το στριπτίζ ήταν μία από τις σεξουαλικές φαντασιώσεις…
Πλέον δεν νομίζω ότι το στριπτίζ έχει και τόση πέραση – άλλαξαν τα πράγματα. Αλλωστε, παλιά οι γυναίκες φορούσαν ολόκληρη κιλότα, ενώ σήμερα κυριαρχεί το στρινγκ!
Τραγουδάς τον ύμνο του Ατρομήτου;
Ναι, τον τραγούδησα προτού ανέβει στην Α’ Εθνική και πλέον είναι και η ομάδα μου. Παλαιότερα συμπαθούσα μία από τις λεγόμενες μεγάλες ομάδες, η οποία πλέον δεν με αντιπροσωπεύει. Ο Ατρόμητος είναι μια ισορροπημένη ομάδα και, είτε κερδίζει είτε χάνει, δεν με πικραίνει. Με αυτήν νιώθω περισσότερο φίλαθλος και… ατρόμητος. (Γέλια.)
