❱❱ Είδα 100 παραστάσεις. Πόσες ακόμη να έβλεπα η δύσμοιρη! Απ’ αυτές οι 50 ήταν για τα σκουπίδια… επιεικώς! Αλλες 20 ήταν μέτριες και δεν τις θυμάμαι καν, ενώ οι υπόλοιπες 30 μού άρεσαν. Σκέφτηκα λοιπόν, σαν καλή καρακαλτάκα που είμαι, να κάνω ίντριγκα και να δώσω βραβεία, όπως δίνουν όλοι αυτή την περίοδο. ΚΑΖΟ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ
Απονέμεται στη Ζέτα Μακρυπούλια
Οπως ανεβαίνουν και παραλαμβάνουν τα Οσκαρ για την καλύτερη ταινία κάποιοι άγνωστοι σ’ εμάς που έβαλαν τα λεφτάκια τους, έτσι σε κάποιες άλλες ταινίες ή κάποια θεατρικά έργα κάποιοι έχασαν τα λεφτάκια τους και δεν παραλαμβάνουν τίποτα. Οι «Ιδιωτικές Ζωές» στο θέατρο Γκλόρια με τη Ζέτα Μακρυπούλια δεν έγιναν ποτέ δημόσιες. Είδα το έργο, δεν βλεπόταν, και το «μπαμ» του κατεβάσματος το χρεώθηκε η Ζέτα, που δεν πρόλαβε να κάνει ούτε επίσημη. Στην πραγματικότητα φταίνε οι παραγωγοί, που δεν είχαν διαβάσει το αρχικό θεατρικό ώστε να καταλάβουν τι ανέβαζε ο make up artist. Ατιμη ζωή! Απ’ τα ψηλά στα χαμηλά κι απ’ το Παλλάς στο… «Ρουκ Ζουκ».
SERIAL KILLER
Απονέμεται στη Νάντια Κοντογεώργη
Κάποιοι της είπαν ότι έχει καλή φωνή. Και η αλήθεια είναι ότι έχει την καλύτερη απ’ όλες τις ηθοποιούς που νομίζουν ότι έχουν φωνή.
Αλλά πρώτα πρέπει να γίνει αυτό που πραγματικά μπορεί να είναι, δηλαδή μια εξαιρετική κωμικός, και μετά μια τραγουδίστρια μιούζικαλ.
Γιατί μέσα στο πλαίσιο του «όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω» μπορεί να βρεθείς να τραγουδάς σε μέτριες παραστάσεις σαν το «Σουήνυ Τοντ» και να γίνεις ο μαϊντανός των μιούζικαλ. Κρίμα, βρε Νάντια! Πρόσεχε λιγάκι!
ΛΑΪΚΙΑΣ
Απονέμεται στη Νάντια Μπουλέ
Η πρωταγωνίστρια των μιούζικαλ της γειτονιάς. Μέσα σε μια σεζόν έγινε και Εβίτα και Ολίβια Νιούτον Τζον και από το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά βρέθηκε στο Passport του Μεταξουργείου για ν’ ανεβάσει το «Grease», υποδυόμενη τη Σάντι που είχε παίξει η Ολίβια Νιούτον Τζον.
Το Passport είναι ένας χώρος που φιλοξενεί DJs, λαϊκά σχήματα, έντεχνα και σίγουρα όχι μιούζικαλ. Η ματαιοδοξία όμως είναι κακός σύμβουλος. Τι να ευχηθούμε στην έτερη Νάντια των μιούζικαλ; «Sunset Boulevard» στο Coronet!
ΗΘΟΠΟΙΑΡΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ
Απονέμεται στον Γιώργο Κιμούλη
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο αγαπημένος μου έχει τον ρόλο της χρονιάς, αλλά αυτή τη φορά το ρεσιτάλ στο «Μαυροπούλι» είναι υπεράνω κριτικής.
Τι κι αν απασχολεί την επικαιρότητα η κόντρα του με τον Βαγγέλα, τι κι αν είναι μονίμως στην γκρίνια και σαν από καιρό έτοιμος να τραβήξει και πέντε σφαλιάρες σ’ όποιον βρει μπροστά του…
Ως ηθοποιός είναι μια κατηγορία μόνος του! Είδα κι άλλους υπέροχους φέτος, τον Χατζάκη στον «Τρελό», τον Μιχαλακόπουλο στο «Τίμημα», τον Κουρλαμπά ως γκέι, αλλά ο Γιώργος με ξεπερνάει…
ΗΘΟΠΟΙΑΡΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΙΙ
Απονέμεται στη Ναταλία Τσαλίκη
Η Ναταλία Τσαλίκη δεν είναι η πιο συμπαθής ηθοποιός, ίσως γιατί δεν μου είναι συμπαθής και ο σύζυγος, αλλά την είδα φέτος σ’ ένα έργο που ομολογώ ότι πρέπει να είναι η ερμηνεία της ζωής της. Το «Ενθύμιο» ήταν ο σπουδαιότερος γυναικείος ρόλος της χρονιάς. Οσοι είχαν δει τη Μέριλ Στριπ στον αντίστοιχο ρόλο στον κινηματογράφο πριν από δύο χρόνια μπορεί και να την ξέχασαν την ερμηνεία της. Αλλο ο κινηματογράφος βέβαια και άλλο το θέατρο… Σίγουρα η Ναταλία είχε πιο δύσκολο ρόλο να κάνει τη χειρότερη σοπράνο στην ιστορία της όπερας. Μπράβο της και μπράβο και στις φίλες μου που με έσυραν με το ζόρι να πάω να τη δω.
ΤΑΛΕΝΤΑΡΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ
Απονέμεται στην Ελλη Χρονιάρη
Η αλήθεια είναι ότι έψαξα να βρω το όνομά της γιατί στο μυαλό μου την είχα ως Φρίντα. Την είδα στην αρχή της σεζόν να υποδύεται τη Φρίντα στον ομώνυμο μονόλογο κι έμεινα άφωνη, όχι για την ομοιότητά της με τη ζωγράφο, αλλά από την ερμηνεία της και την ευκολία με την οποία ήταν η Φρίντα, η γειτόνισσα, η νοσοκόμα, ο Γάλλος τελωνειακός και δεν ξέρω κι εγώ πόσοι ρόλοι ακόμη.
Κοριτσάκι μου, αυτό το βραβείο είναι δικό σου, με τις ευχές μου… αλλά φρόντισε να ξεκολλήσεις γρήγορα από τον ρόλο, γιατί είναι βαρύς και σε περιμένουν κι άλλα πολλά!
ΣΚΑΝΔΑΛΑΚΙ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ
Απονέμεται στον Β. Θεοδωρόπουλο
Εδωσε στον εαυτό του επιχορήγηση για την Επίδαυρο του χρόνου. Εδωσε επιχορήγηση σε μια εταιρία μεταφορών για τον «Οιδίποδα» του περασμένου καλοκαιριού. Πήρε επιχορήγηση από την κυρία Λυδία για το θέατρό του, το οποίο διευθύνει τώρα -για τα μάτια του κόσμου- ο γιος του. Παρουσίασε στην περσινή Επίδαυρο παράσταση του θεάτρου του με μηδαμινές διαφορές, ενώ δεν επιτρεπόταν, οπότε ξαναπήρε επιχορήγηση. Τον έκαναν ρόμπα ο Κραουνάκης και ο Κιμούλης για τα πεπραγμένα του, αλλά δεν ιδρώνει… Στο κάτω κάτω, οι εκλογές αργούν και σ’ όλο το θέατρο έχει μόνο φίλους, γιατί το ψωμάκι φτάνει για όλους…
ΚΑΖΟ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΙΙ
Απονέμεται στην Ανδρ. Χρυσομάλλη
Εγώ δεν την ξέρω την κυρία, αλλά το να θες να κάνεις τη Μελίνα Μερκούρη στη «Στέλλα» θέλει πολλά κουράγια. Ειδικά όταν ανεβάζεις την παράσταση στο θέατρο Βεάκη, που έχει γνωρίσει τόσες δόξες και η οικογένεια που το ‘χει έχει μια διαδρομή πολύ μεγάλη στο σανίδι. Λογικό λοιπόν ήταν να κατέβει το έργο, η Ανδρομάχη να πάει σπίτι της και για πρώτη φορά το Βεάκη να μείνει χωρίς έργο χριστουγεννιάτικα. Εγώ πρόλαβα και είδα το έργο γιατί είχα πάει στην πρεμιέρα. Και δεν θα το θυμόμουν καθόλου αν δεν ήταν η «Στέλλα» του Κακογιάννη. O tempora o mores…
https://www.espressonews.gr/wp-content/uploads/2017/08/offer_.jpg