❱❱ Στα 13 της είχε την πρώτη επαφή με τη δισκογραφία και στη φωνή της είχε υποκλιθεί ο Καζαντζίδης ❱❱ Οι συνεργασίες – σταθμοί, οι «ύμνοι»του Μητσάκη και το πωλητήριο στο σπίτι της στη ΜύκονοΑπό τον
ΝΙΚΟ ΝΙΚΟΛΙΖΑ
Υπήρξε το αγαπημένο παιδί πολλών συνθετών κυρίως για το χαμηλό προφίλ που διατήρησε ακόμη και τα χρόνια της μεγάλης δόξας της. Χρόνια που κράτησαν από τις αρχές της δεκαετίας του ’70 έως τα τέλη της δεκαετίας του ’90, οπότε η Λίτσα Διαμάντη άρχισε σιγά σιγά να αποσύρεται. Αλλωστε, οι μεγάλες πίστες όπου εκείνη μεσουρανούσε έσβηναν μία μία από τον χάρτη.
Σήμερα η σπουδαία ερμηνεύτρια μένει στο κέντρο της Αθήνας, επιλέγοντας την ηρεμία μακριά από κάθε είδους δημοσιότητα. Αν και το χόμπι της ήταν τα ταξίδια έως και πριν από μερικά χρόνια, πλέον λόγω οικονομικής κρίσης προτιμάει τις εξόδους της σε μικρά ταβερνάκια του Ψυρρή και σε ώρες και μέρες που να μπορεί να αποφεύγει τα πολλά βλέμματα. Εως και πριν από τρία χρόνια, όπως αναφέρει στην «Espresso» φίλη της ερμηνεύτριας, οι προτάσεις για επανεμφάνισή της ήταν πολλές. Ωστόσο, η ίδια είχε… μελετήσει πότε θα αποσυρθεί, για να μείνει στις καρδιές όλων μας ως μια μεγάλη φωνή! «Ηξερε πότε να φύγει με αξιοπρέπεια, αν και η φωνή της ήταν σαν γάργαρο νερό» αναφέρει η ίδια πηγή.
Ταλέντο
Η Λίτσα Διαμάντη, κατά κόσμον Ευαγγελία Κοσμίδου, γεννήθηκε στον Κολωνό από μια αστή οικογένεια, η οποία με δυσκολία τα έβγαζε πέρα. Τελείωσε το σχολείο στο Αιγάλεω και, όπως η ίδια έχει πει, από πολύ μικρή τραγουδούσε παιδικά τραγούδια, όταν οι γονείς της την πήγαιναν σχολείο. Είχε καταφέρει να προσελκύσει πάνω της από πολύ νωρίς όλα τα βλέμματα, μια και η φωνή της αλλά και το ταλέντο της στο ακορντεόν από τις σχολικές γιορτές την είχαν κάνει πολύ δημοφιλή στους συμμαθητές της.
Γύρω στα 12 χρόνια της, η μετέπειτα σπουδαία ερμηνεύτρια πήρε τη σκυτάλη και άρχισε να τραγουδάει και να μετέχει σε ένα συγκρότημα δημοτικού τραγουδιού. Πολλά χρόνια αργότερα ακόμη και ο Στέλιος Καζαντζίδης υποκλήθηκε στις φωνητικές ικανότητές της, και μάλιστα στα δημοτικά τραγούδια που άκουσε από εκείνη σε πριβέ γλέντια. Στα 13 της είχε την πρώτη επαφή με τη δισκογραφία, σε έναν δίσκο 45 στροφών, όπου ερμήνευσε το πρώτο της τραγούδι με τίτλο «Ενα δειλινό του Απρίλη», στη δισκογραφική εταιρία Ντο-Ρε. Η ανάγκη για επιβίωση την ανάγκασε κατά ένα μεγάλο ποσοστό να επιμείνει σε αυτό που ήθελε να κάνει και έτσι, εντελώς τυχαία, σε μια ακρόαση του Μίνωα Μάτσα για τη δισκογραφική εταιρία Minos -που τότε λεγόταν Odeon-Parlofon- ενθουσίασε τη διοίκηση, και ιδίως τον Μίνωα Μάτσα, και μέσα σε τρεις ημέρες υπέγραψε το πρώτο της συμβόλαιο.
Εως τότε η Βούλα Γκίκα, η Αννα Χρυσάφη, η Ρία Κούρτη, η Ρένα Ντάλμα αλλά και πολλές άλλες σπουδαίες ερμηνεύτριες είχαν την πρωτοκαθεδρία στις δεύτερες φωνές και στα ντουέτα. Με το που η Λίτσα Διαμάντη βγήκε στο προσκήνιο, τα πάντα άλλαξαν, μια και η φωνή της θεωρούνταν μοναδική δεύτερη φωνή. Γι’ αυτό, άλλωστε, τη χρησιμοποιούσαν και οι περισσότεροι μεγάλοι ερμηνευτές. Η Καίτη Γκρέυ, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο Γιώργος Ζαμπέτας, ο Στέλιος Καζαντζίδης… Ωσπου, τη μεγάλη ευκαιρία τής έδωσε ο σπουδαίος μουσικοσυνθέτης Γιώργος Μητσάκης. «Είχε ωραία φωνούλα, την άκουσα και της έδωσα τις “Συννεφιές”. Μεγάλο τραγούδι. Τότες, το Λιτσάκι το είχαν όλοι για δεύτερη φωνούλα. Ηταν καλή. Πολύ καλή. Ομως δεν της είχαν δώσει την ευκαιρία να αναδειχθεί. Ωσπου σκέφτηκα: “Ενα τραγούδι είναι, Γιώργο, δώσ’ το και θα σε βγάλει ασπροπρόσωπο”. Οπως και έγινε» έχει πει για εκείνη ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ.
Με την Πόλυ Πάνου
Ενας από τους μεγάλους σταθμούς της Λίτσας Διαμάντη ήταν η συνεργασία της με την Πόλυ Πάνου, ενώ συνέχισε να συνεργάζεται με κορυφαία ονόματα της εποχής, όπως ο Βασίλης Βασιλειάδης, ο Μπάμπης Τσετίνης, ο Δημήτρης Ευσταθίου αλλά και ο Μάνος Παπαδάκης. Η συνέχεια διαγράφεται λαμπρή, με συνεργασίες με τον Τόλη Βοσκόπουλο, τον Γιάννη Πάριο, τη Μαρινέλλα, ενώ ο Στέλιος Καζαντζίδης την επέλεξε να τραγουδήσει δίπλα του στη δισκογραφία. Ακολούθησε η συνεργασία με τους Πυθαγόρα και Κατσαρό στη Νεράιδα. Τότε ήταν που της έγραψαν το τραγούδι «Δεν υπάρχει ευτυχία», που την έκανε πρώτο όνομα. Τις δεκαετίες του ’80 και του ’90 η Λίτσα Διαμάντη ήταν πρώτο όνομα στα μεγαλύτερα κέντρα της εποχής, όπως Δειλινά, Φαντασία, Νεράιδα, Στοπ, Can Can.
Περνώντας τα χρόνια και βλέποντας μπροστά την οικονομική καταστροφή που συντελείται με… θύμα την Ελλάδα, η τραγουδίστρια πούλησε το σπίτι που είχε στη Μύκονο, το αγαπημένο της νησί, και αποσύρθηκε στο διαμέρισμά της στο κέντρο της Αθήνας. Το 2005 ξανατραγούδησε το «Να ’χεις χάρη που σε αγαπώ» στον δίσκο «Απόψε φίλα με», που κυκλοφόρησε από τη Victory με επανεκτελέσεις 12 παλιών λαϊκών τραγουδιών, και αυτή και η τελευταία δισκογραφική δουλειά της. Στην τηλεόραση εμφανίστηκε για τελευταία φορά στην εκπομπή της Σεμίνας Διγενή «Κοίτα τι έκανες» και από επιλογή κρατιέται πλέον μακριά από οποιασδήποτε μορφής δημοσιότητα.
