Η πρώτη συνάντηση στο σπίτι του Πλέσσα και η κοινή πορεία στη δισκογραφία, στις πίστες και τις μπουάτ για μισό και πλέον αιώνα.
«Δεν δέχομαι αυτό που είπε ο Λευτέρης Παπαδόπουλος για τον Πουλόπουλο. Δεν είναι καλύτερος τραγουδιστής ο Νταλάρας από τον Πουλόπουλο. Δεν το δέχομαι αυτό! Ο Μπιθικώτσης και ο Καζαντζίδης μπορεί… Εγώ, αγόρι μου, είμαι πουλοπουλική με αίμα»!
- Από τον
Νίκο Νικόλιζα
Με αυτά τα λόγια η σπουδαία ερμηνεύτρια του Νέου Κύματος Ρένα Κουμιώτη, 40 ημέρες μετά τον θάνατο του σπουδαίου Γιάννη Πουλόπουλου, ανοίγει την καρδιά της στην «Espresso» και πρώτη φορά μιλάει για το δικό της ίνδαλμα, με το οποίο πορεύτηκε στη δισκογραφία και στα νυχτερινά κέντρα μισό και πλέον αιώνα.
Ήταν 23 Αυγούστου του 2020 όταν ο Γιάννης Πουλόπουλος, ένας από τους μελωδικότερους ερμηνευτές που έβγαλε η Ελλάδα, προδόθηκε από την καρδιά του και «έφυγε» στο Αττικό Νοσοκομείο, σε ηλικία 79 ετών, έχοντας στο πλευρό του την πολυαγαπημένη του σύζυγο Μπέττυ καθώς και τη μονάκριβη κόρη τους Αλεξάνδρα.
Η είδηση του θανάτου του μεγάλου ερμηνευτή σκόρπισε θλίψη στο πανελλήνιο. Ο ίδιος είχε αποτραβηχτεί εδώ και πολλά χρόνια από τα φώτα της δημοσιότητας, αποφεύγοντας συνεντεύξεις και δημόσιες εμφανίσεις. Άλλωστε, τα προβλήματα υγείας που είχε τόσο με την όρασή του όσο και με την καρδιά του τον έκαναν να είναι κλεισμένος στο σπίτι του.
Ο μεγάλος τραγουδιστής δεν είχε πολλές επαφές με τους συναδέλφους του. Μία από τις ελάχιστες ερμηνεύτριες που είχε τακτική επαφή μαζί του ήταν το καλλιτεχνικό του έτερον ήμισυ, η Ρένα Κουμιώτη. Στην κηδεία του η Ρένα ήταν πραγματικό ράκος, μια και η εκτίμηση και ο σεβασμός μεταξύ των δύο καλλιτεχνών παρέμειναν άσβηστα έως το τέλος. Άλλωστε, ο Γιάννης Πουλόπουλος ήταν κατά κάποιο τρόπο μέντοράς της στα πρώτα της βήματα, δίνοντας ώθηση να γίνει ένα πολύ μεγάλο όνομα.
«Όταν πρωτοπήγα στο σπίτι του Μίμη Πλέσσα και άνοιξε η πόρτα βλέπω μπροστά μου τον “θεό”, τον Γιάννη Πουλόπουλο, και μου κόβεται η φωνή. Ο Πουλόπουλος τότε ήταν ο τραγουδιστής που όλοι θαυμάζαμε» λέει η Ρένα Κουμιώτη στην «Espresso» και Νίκο Νικόλιζα, ξετυλίγοντας το κουβάρι των αναμνήσεών της προς τιμήν του πολυαγαπημένου της φίλου.
«Με ακούει ο Πλέσσας, κάθεται στο πιάνο και μου παίζει δύο τραγούδια. Το “Δώσε μου το στόμα σου” και το “Πρώτη φορά”. Ο Μίμης με κοιτάζει στα μάτια και μου λέει “Πολύ ωραία τα είπες”. Ωστόσο στο στούντιο δυσκολεύτηκα κάποια στιγμή. Έρχεται λοιπόν ο Πουλόπουλος στο αυτί και μου λέει: “Πριν ανεβάσεις, να σκέφτεσαι κάτι και να θυμώνεις”. Αυτό ήταν. Και μετά μαζί με τον Γιάννη τραγουδάμε τον “Δρόμο”, όπου η καριέρα μου εκτινάχτηκε».
Η σπουδαία τραγουδίστρια παραδέχεται πως σχεδόν καθημερινά κοιτάζει φωτογραφίες με τον πολυαγαπημένο της Γιάννη Πουλόπουλο. «Δεν μπορείς να καταλάβεις, παιδί μου, πόση στενοχώρια πήρα με τον θάνατο του Γιάννη. Έφυγε το άλλο μου μισό. Ο Γιάννης για μένα ήταν τα πάντα στο τραγούδι. Τον λάτρευα όχι μόνο για τη φωνή του και τη φιλία που είχαμε, αλλά γιατί ήταν πολύ καλό παιδί. Ήταν σαν και μένα: Κιμπάρης! Αυτό που σου έλεγε, αυτό ήταν. Τελεία και παύλα. Ούτε πολλά λόγια ούτε φανφάρες. Γι’ αυτό και ταιριάξαμε. Θυμάμαι όταν φεύγαμε, μετά το πρόγραμμα, από το κέντρο όπου εμφανιζόμασταν αράζαμε στο αυτοκίνητο μακριά από τον κόσμο, γιατί δεν θέλαμε ο κόσμος να μας βλέπει σαν είδωλα και να υπάρχουν ακραίες καταστάσεις θαυμασμού. Για εμάς ήταν απλά δουλειά όλο αυτό. Θέλαμε να τραγουδήσουμε και να πάμε στο καλό» λέει με μεγάλη δυσκολία, προσπαθώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά της για τον χαμό του Γιάννη Πουλόπουλου.
Μακριά από τη δημοσιότητα
Όταν τη ρωτάμε αν εκείνος ήταν απλό παιδί, χαμογελάει. «Ο πιο απλός άνθρωπος. Λαϊκός χαρακτήρας, που ξεκίνησε από πολύ χαμηλά. Όπως και εγώ, που δούλευα από μικρό κοριτσάκι στου Παπαστράτου. Κανείς δεν γεννιέται κρατώντας ένα μικρόφωνο».
Η Ρένα Κουμιώτη εδώ και αρκετά χρόνια αποφάσισε να αποσυρθεί τόσο από το τραγούδι όσο και από τη δημοσιότητα. «Δεν με ενδιαφέρει πλέον όλο αυτό το θέαμα που αντικρίζω. Εμείς διασκεδάζαμε πραγματικά τον κόσμο. Πλέον δεν υπάρχει». Τη ρωτάμε αν συνεργάστηκαν πολλές σεζόν με τον Γιάννη Πουλόπουλο. Χαμογελάει. «Μα, όλες σχεδόν οι αναμνήσεις μου είναι με εκείνον στις πίστες. Πολλές σεζόν, πολλή δισκογραφία, πολλές αναμνήσεις πάνω στις πίστες και στις μπουάτ» τονίζει με υπερηφάνεια.
