Η Κορομηλά που τον πήρε από το χέρι και η βοήθεια από Πανταζή και Βοσκόπουλο!
Επάγγελμα φωτορεπόρτερ με… master degree στους paparazzi. Δεν υπάρχει εκπρόσωπος της εγχώριας showbiz που να μη γνωρίζει τον Νίκο Δρούκα.
- Από τον
ΗΛΙΑ ΜΑΡΑΒΕΓΙΑ
Από τους πρώτους φωτογράφους που βγήκαν σε νυχτερινά μαγαζιά της πόλης καταγράφοντας τις εξόδους διάσημων προσώπων (μαζί και τους έρωτές τους, τις χαρές και τους καβγάδες τους), μετράει πλέον κάτι περισσότερο από τρεις δεκαετίες επιτυχημένης επαγγελματικής πορείας και έχει «αιχμαλωτίσει» με τον φακό του από την Αλίκη Βουγιουκλάκη μέχρι την Ελένη Μενεγάκη και από τη Μόνικα Μπελούτσι μέχρι τον πρίγκιπα Αλβέρτο του Μονακό.
«Τη φετινή Πρωτοχρονιά συμπλήρωσα 32 χρόνια στον χώρο» λέει στην «Espresso» και αποκαλύπτει ότι η Ρούλα Κορομηλά τον βοήθησε στο ξεκίνημά του. «Τη γνώρισα στα γυρίσματα την εκπομπής “Μια καλημέρα είναι αυτή”, που έκανε το 1988 στην ΕΡΤ. Πήγαινα εκεί και έβγαζα φωτογραφίες την ίδια και τους καλεσμένους της. Εκείνη με σύστησε στο περιοδικό “Τηλεθεατής”, όπου έπιασα δουλειά τον Ιανουάριο του 1989» συνεχίζει. Δεν ήταν, όμως, μόνο η Ρούλα που αντιλήφθηκε το ταλέντο του.
Τον Μάρτιο της ίδιας χρονιάς γνώρισε τη Μιμή Ντενίση, η οποία παρουσίαζε το «Απεριτίφ», την πρώτη πρωινή εκπομπή στο νεοσύστατο τότε Mega Channel. «Η Μιμή με έστειλε στην εφημερίδα “Απογευματινή”, όπου δούλευε ως ρεπόρτερ η Τατιάνα Στεφανίδου και κάναμε μαζί θέματα. Παράλληλα, ήμουν αποκλειστικός φωτογράφος στο “Απεριτίφ”, ενώ την ίδια περίοδο έκανα και τις πρώτες φωτογραφίες του περίφημου ειδυλλίου της Ντενίση με τον Αντώνη Τρίτση, ο οποίος ήταν τότε εν ενεργεία υπουργός» αναφέρει.
Η συνέχεια τον βρήκε να στρέφεται στη νύχτα. «Εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν φωτογράφοι στα μαγαζιά. Ο χώρος ήταν ακόμη “παρθένος”, άρα και πιο προσοδοφόρος. Από τους πρώτους ανθρώπους που με βοήθησαν σε αυτό το πεδίο, μου άνοιξαν τα μάτια και μου έδειξαν τα κατατόπια ήταν ο Λευτέρης Πανταζής και ο Τόλης Βοσκόπουλος. Ο πρώτος δούλευε τότε επταήμερα στον “Διογένη” μαζί με τη Βίσση και ο Τόλης στα “Νέα Δειλινά” εξαήμερα. Οι καλύτερες δεκαετίες στη νύχτα ήταν του ’80 και του ’90» τονίζει. Ο ΛΕ-ΠΑ, μάλιστα, τον βοήθησε και πρακτικά σε μια δύσκολη στιγμή του.
Η κλοπή
«Φεύγοντας για τη Θεσσαλονίκη για να καλύψω τα καλλιστεία του ΑΝΤ1, το 1994, μου έκλεψαν τη φωτογραφική τσάντα με όλο τον εξοπλισμό μου. Έπαθα τεράστια οικονομική ζημιά, καθώς είχα μόλις πεντέμισι χρόνια που δούλευα κι όλα αυτά είχαν αγοραστεί με στερήσεις. Παρ’ όλα αυτά, έκανα το θέμα με μια δανεική μηχανή και, μόλις γύρισα στην Αθήνα, με βοήθησε οικονομικά ο Λευτέρης να αντικαταστήσω τον εξοπλισμό μου».
Από το 1990 μέχρι το 2004, ο Νίκος Δρούκας φωτογράφιζε συνεχώς την Ελένη Μενεγάκη. «Μαζί της έφτασα ως τη Βενετία για ένα γύρισμα με τον ανερχόμενο τότε Αντώνη Ρέμο. Η Ελένη είναι απλή, ανθρώπινη, με χιούμορ, χωρίς βεντετισμούς. Και να σκεφτείς ότι τότε έκανε τεράστια τηλεθέαση με τον “Πρωινό Καφέ” στον ΑΝΤ1» περιγράφει.
Δεν είναι τυχαίο, μάλιστα, ότι μια από τις μεγαλύτερες και πιο επιτυχημένες αποκλειστικότητές του ήταν η Ελένη με μαγιό στη Ρόδο. «Θέματά μου που έκαναν αίσθηση και πληρώθηκαν καλά (σε δραχμές!) ήταν επίσης οι πρώτες φωτογραφίες του ζεύγους Ευαγγελάτου – Στεφανίδου, όταν ήταν ακόμη σχετικά κρυφό το ειδύλλιό τους και τους έπιασα σε νυχτερινό κέντρο αγκαλιασμένους να φιλιούνται, όπως επίσης οι πρώτες φωτογραφίες της Ελένης Ράντου με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου το 1993» συμπληρώνει.
Με τη Χριστίνα Παππά, η οποία εξελίχθηκε σε καλή του φίλη, ο Νίκος γνωρίστηκε το 1989 στο θέατρο «Μετροπόλιταν», όπου εκείνη (ήδη γνωστή από τις βιντεοταινίες) έπαιζε μαζί με τον Βασίλη Τσιβιλίκα.
«Τη Χριστίνα τη φωτογράφισα ακόμη και στον γάμο της με τον Κλαούντιο Κολντεμπέλα, στην Ιταλία. Η ίδια με βοήθησε πολύ και στο ρεπορτάζ της Μυκόνου, που το ξεκίνησα το 1992. Από τότε μέχρι το 2003 πήγαινα στο νησί τουλάχιστον για δυο τρεις μήνες τον χρόνο. Τότε ήταν άλλη φάση η Μύκονος, πήγαινε πιο high κόσμος. Έβλεπες από τη Βουγιουκλάκη μέχρι τον βασιλιά Κωνσταντίνο» θυμάται ο φωτογράφος, ο οποίος έχει να πει τα καλύτερα για τους παλαιότερους ηθοποιούς, όπως η Αλίκη, η Τζένη, η Ρένα, η Ζωή. «Σε πληροφορώ πως ήταν πιο απλοί και ανθρώπινοι από τους σημερινούς. Παρόλο που ήταν τότε στην κορυφή, με ταινίες και σειρές που έκαναν 70% τηλεθέαση, ήταν πάρα πολύ ευγενικοί με τους φωτογράφους» υπογραμμίζει.
Όσο για τους όχι και τόσο ευγενικούς σταρ που έχει φωτογραφίσει; «Είναι λίγοι αυτοί που δεν ήθελαν φωτογραφίες. Το 90% ήθελαν. Αρνητικός στα φλας υπήρξε, ας πούμε, ο Απόστολος Γκλέτσος στην αρχή της καριέρας του, όταν έπαιζε στο “Τμήμα Ηθών”. Επί της ουσίας, όμως, ποτέ δεν μου δημιούργησε πρόβλημα κάποιος. Το μόνο που μπορώ να θυμηθώ είναι κάποια στιγμή που με έσπρωξαν προς τα πίσω οι μπράβοι του Μπρους Γουίλις, όταν είχε έρθει στην Ελλάδα» μας λέει ο Νίκος Δρούκας, ο οποίος γινόταν η… σκιά και όλων των ξένων σταρ που επισκέπτονταν τη χώρα μας: από τον Αλέν Ντελόν και τον Στινγκ μέχρι την Αμπερ Σμιθ, την Μπρουκ Σιλντς και τη Ναόμι Κάμπελ.
