Η Τέτα Κωνσταντά γεννήθηκε μέσα στα καμαρίνια των θεάτρων. Οι περισσότεροι τη γνωρίσαμε μέσα από τις θρυλικές ταινίες του ’80 στο πλευρό του Στάθη Ψάλτη, του Σωτήρη Μουστάκα και άλλων πρωταγωνιστών εκείνης της εποχής.
- Από τον
Νίκο Νικόλιζα
«Aγρια νιάτα», «Τα καμάκια», «Ο ροζ γάτος», «Ρόδα, τσάντα και κοπάνα» ήταν μερικές από τις βιντεοταινίες που είχαν και τη σφραγίδα της Τέτας Κωνσταντά. Σήμερα ως ταμίας του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών καθημερινά ακούει ιστορίες σεξουαλικής παρενόχλησης, ενώ έζησε στο πετσί της σε ηλικία μόλις 15 ετών την πιο χυδαία σεξουαλική παρενόχληση από κορυφαίο ηθοποιό…
Θα έλεγα πως είστε ένα από τα «παιδιά της βιντεοκασέτας». Δεν ξέρω αν είναι μεμπτό αυτό…
Κάθε άλλο παρά μεμπτό είναι. Ο κόσμος μάς λάτρεψε αρχικά μέσα από τον κινηματογράφο και μετά που ήρθε η βιντεοκασέτα μάς αγάπησε και από εκεί.
Πού γεννηθήκατε, κυρία Κωνσταντά;
Είμαι γέννημα θρέμμα Αθηναία. Μεγάλωσα μέσα στα θέατρα, μέσα στα καμαρίνια των ηθοποιών, γιατί η μαμά μου ήταν ταξιθέτρια στα μεγαλύτερα θέατρα της Αθήνας. Από μωρό ο φυσικός μου χώρος ήταν το θέατρο.
Ποιες είναι οι πρώτες εικόνες που θυμάστε μέσα από το θέατρο;
Θυμάμαι όλους τους ηθοποιούς να με έχουν στα πόδια τους και να με προσέχουν. Επίσης θυμάμαι στα πρόσωπά τους την αγωνία που είχαν μέχρι να βγουν στη σκηνή. Βίωσα και το δράμα τους, όταν δεν είχε κόσμο το θέατρο, να μην ξέρουν πώς θα πληρωθούν και πώς θα ζήσουν την επόμενη μέρα. Εζησα, με λίγα λόγια, όλα τα παρασκήνια αυτών των σπουδαίων ανθρώπων που ζούσαν αποκλειστικά και μόνο από το θέατρο.
Πώς αποφασίσατε να γίνετε ηθοποιός; Οι γονείς σας το ήθελαν;
Δεν ήμουν από τα παιδιά που ρωτούσα τι θα κάνω στη ζωή μου. Ημουν κάπως ατίθαση και αυτόνομη. Από την πλευρά του πατέρα μου ήθελαν να με βάλουν στο Δημόσιο. Ηταν και η εποχή ΠΑΣΟΚ, που όλοι διορίζονταν. Για μένα αυτό ήταν κατάρα. Και έτσι πήγα και γράφτηκα στη σχολή Θεοδοσιάδη λόγω της μαμάς μου και του Κώστα Καραγιώργη.
Τότε υπήρχε άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος;
Καταργήθηκε στο δεύτερο έτος της φοίτησής μου. Θυμάμαι τον Γιώργο Θεοδοσιάδη που ήρθε και μας είπε: «Παιδιά, δεν χρειάζεται να πληρώνετε πλέον δίδακτρα. Με απόφαση της κυβέρνησης καταργείται η άδεια του ηθοποιού και όποιος δηλώνει ηθοποιός είναι ηθοποιός».
Ποια ήταν η πρώτη επαγγελματική εμπειρία σας στον κινηματογράφο;
Λόγω της γνωριμίας που είχε με τη μητέρα μου, με πήρε από το χέρι και με σύστησε ο Αντώνης Παπαδόπουλος στον Ομηρο Ευστρατιάδη, στις πρώτες του ταινίες. Αν θυμάμαι καλά ήταν μία με τον Σωτήρη Μουστάκα το 1981, μετά ήταν «Τα καμάκια», μετά το «Ρόδα, τσάντα και κοπάνα» και ήρθαν όλες οι άλλες ταινίες με πολύ σπουδαίους ηθοποιούς. Αυτές οι ταινίες αγαπήθηκαν τρομερά από τον κόσμο και κυρίως από τη νεολαία που ούτε καν είχε γεννηθεί. Αυτό όλο το συνδέω με τη νοσταλγία που έχουμε για εκείνη την εποχή, που δεν υπάρχει πια και δεν πρόκειται να ξανάρθει. Πλέον στη νέα γενιά έχουν στερήσει ακόμα και την ελπίδα!
Ποια από όλες αυτές τις ταινίες που παίξατε είναι η αγαπημένη σας;
Νομίζω τα «Αγρια Νιάτα»!
Ηταν η εποχή της αθωότητας η δεκαετίας του ’80;
Δεν θα την έλεγα εποχή της αθωότητας. Είναι μια εποχή που είχαμε χάσει τους μισούς μας φίλους από τα ναρκωτικά και τους άλλους μισούς από τροχαία δυστυχήματα με τα μηχανάκια. Ηταν η εποχή του «θέλω να τα ζήσω όλα». Ηταν μια έκρηξη της ελευθερίας της δικής μας γενιάς. Ομως είχαμε πολλή αισιοδοξία!
Κάποια στιγμή όλες αυτές τις ταινίες του ’80 τις «καταδίκασαν» ποιοτικά. Τελικά τι ισχύει σε σχέση με την ποιότητά τους;
Ισχύουν δύο πράγματα. Από τη μια υπήρχαν ταινίες που ήταν καλοδουλεμένες, υπήρχαν όμως και ταινίες πολύ πρόχειρες. Το ίδιο δεν συνέβαινε και τη χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου τη δεκαετία του ’60 όμως;
Συνεργαστήκατε με τον Στάθη Ψάλτη. Τι άνθρωπος ήταν;
Ευχάριστος, με χιούμορ, με καλή διάθεση, άνετος. Θα σου πω μια ιστορία, λίγο πικρή για τον Στάθη. Οταν γυρίζαμε τα «Καμάκια», ήμασταν για ένα μεγάλο διάστημα στο Ναύπλιο, όπου γυριζόταν η ταινία. Με τον Στάθη είχαμε ξανασυνεργαστεί άλλες δύο φορές στο παρελθόν. Μου θύμιζε και λίγο τον αδερφό μου, τον έβλεπα σαν ένα παιδάκι, φιλαράκι. Ενα βράδυ λοιπόν που είχαμε βγει σε ένα κέντρο εκεί στο Ναύπλιο, γυρίσαμε στο ξενοδοχείο.
Είχαμε ψιλοπιεί και αρχίσαμε να συζητάμε για τη σχολή μου κ.λπ. Και ο Στάθης μου την πέφτει. Επαθα ένα σοκ, τον σταματάω και του λέω με τη μία «εγώ σε βλέπω σαν αδερφό μου, δεν γίνεται να κάνουμε κάτι». Την άλλη μέρα βγήκαμε στο λιμάνι, έρχεται η Καιτούλα Φίνου και μου λέει: «Τι έμαθα; Τα έχεις με τον Στάθη και και και…». Το έκοψα αμέσως και της εξήγησα ότι δεν υπάρχει τίποτα μεταξύ μας. Μετά κατάλαβα όμως ότι ενδιαφερόταν η ίδια. Ο Στάθης τα φτιάχνει με την Καίτη και κατόπιν αυτής της ιστορίας αποτέλεσμα ήταν να μην ξαναδουλέψω ποτέ με τον Στάθη. Δεν ξαναδούλεψα όταν πια εκείνος είχε λόγο στις ταινίες. Δεν έμαθα ποτέ αν το πρόβλημα το είχε ο ίδιος ή η Καίτη.
Ο Σωτήρης Μουστάκας;
Τον Σωτήρη Μουστάκα και τον Ντίνο Ηλιόπουλο τους λάτρεψα. Ηταν οι πιο αγαπημένοι μου φίλοι και συνεργάτες. Οι πιο κύριοι και ευγενικοί άνθρωποι που γνώρισα σε αυτό το επάγγελμα. Πολύ γενναιόδωροι με τους νέους ανθρώπους που έβγαιναν στο επάγγελμα. Το ίδιο και η Μάρθα Καραγιάννη. Ακομπλεξάριστη μέχρι θανάτου. Οπως και ο Νίκος Ξανθόπουλος, που ήταν σε όλη την ταινία ένας ευγενέστατος κύριος, αλλά και ο Κώστας Βουτσάς.
Ας πάμε στο φλέγον ζήτημα των σεξουαλικών παρενοχλήσεων που έχει ταρακουνήσει συθέμελα τον καλλιτεχνικό κόσμο. Εσείς έχετε υπάρξει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης;
Επειδή είμαι στο ΣΕΗ ως ταμίας και τα βιώνω από πρώτο χέρι όλα όσα συμβαίνουν, νομίζω ότι έχουμε μπερδέψει τη σεξουαλική παρενόχληση με το φλερτ και με το καμάκι. Ξεκίνησε πολύ σωστά μια ιστορία για κακοποιητικές συμπεριφορές και έχει φτάσει σε ένα σημείο που καταγγέλλεται το παραμικρό. Εγώ είχα μια πάρα πολύ άσχημη σεξουαλική παρενόχληση από έναν κορυφαίο πρωταγωνιστή του θεάτρου και του κινηματογράφου, όταν ήμουν ανήλικη, σε ηλικία 15 ετών, που μου την έπεσε. Θυμάμαι που μου είπε «έλα στο καμαρίνι μου να μου κάνεις αυτό». Και αυτός ο άνθρωπος είχε το θράσος, όταν η μαμά μου ήρθε κοντά μας, να της πει «λέω στη μικρή να έρθει στο καμαρίνι να τη δω, να μιλήσουμε και εκείνη αρνείται». Και η μαμά μου να μου λέει (χωρίς να γνωρίζει ποια είναι η αλήθεια) «πήγαινε, καλέ, πήγαινε». Και εγώ να είμαι κατακόκκινη από ντροπή και να μην μπορώ να πω την αλήθεια στη μητέρα μου. Και αυτό το έκανε σε πάρα πολλά κορίτσια ο συγκεκριμένος άνθρωπος. Απίστευτα χυδαίος. Και θυμάμαι το σοκ που είχα πάθει, γιατί τον θαύμαζα ως μεγάλο πρωταγωνιστή. Ο άνθρωπος αυτός έχει πεθάνει. Τι να καταγγείλω; Εχει κανένα νόημα;
Τελικά είναι τόσο πολλές οι καταγγελίες που έρχονται στο ΣΕΗ;
Είναι πάρα πολλές και έρχονται συνέχεια καταγγελίες. Ο ένας παίρνει θάρρος από τον άλλον και ανοίγουν στόματα. Εύχομαι πραγματικά να γίνει ένα μεγάλο ξεκαθάρισμα στον χώρο μας και ας γκρεμιστούν ορισμένα είδωλα. Δεν θα βλάψει το θέατρο, θα το ωφελήσει, θα το βγάλει πιο υγιές.
Πιστεύετε ότι έχουμε φτάσει στο αποκορύφωμα του ελληνικού #MeToo;
Είμαστε νομίζω ακόμα στην αρχή και παρακαλάμε όλοι να σπάσει όλο το απόστημα! Επίσης νομίζω ότι οι θύτες πολύ πολύ δύσκολα θα ξαναβρούν δουλειά. Και αυτό είναι η μεγαλύτερη ηθική ικανοποίηση και δικαίωση αυτού του κινήματος! Τους ανθρώπους αυτούς στη συνείδησή του τους έχει απορρίψει ο ίδιος ο κόσμος. Ποιος «τρελός» επιχειρηματίας θα επενδύσει σε ένα όνομα που ο κόσμος σιχαίνεται με όσα έχει κάνει; Και αυτή είναι η μεγαλύτερη τιμωρία!
