Ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης, που την Παρασκευή έκανε πρεμιέρα με την εκπομπή «Δε Γκρανμάδερ» στο Open, έχοντας ως καλεσμένο τον Σπύρο Παπαδόπουλο, μίλησε στο περιοδικό «Εnjoy» της «κυριακάτικης δημοκρατίας» για το νέο του τηλεοπτικό εγχείρημα.
Μίλησε επίσης για τη συμμετοχή του, μια και είναι γέννημα θρέμμα του Πόντου, στο επετειακό αφιέρωμα του Open για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού, στις 19 Μαΐου και για τη θεατρική παράσταση του καλοκαιριού «Κάποτε στον Βόσπορο», στην οποία θα πρωταγωνιστήσει!
Η εκπομπή στο Open
Αναφορικά με την εκπομπή «Δε Γκρανμάδερ», ο δημοφιλής και καταξιωμένος ηθοποιός ανέφερε χαρακτηριστικά: «Πρόκειται για μια ολόφρεσκη εκπομπή, με πολύ κέφι. Αυτό ήθελα εγώ για να νιώσω καλά, αυτό ήθελε το κανάλι, αυτό ήθελαν και οι τηλεθεατές.
Παρέα σε αυτό το τοκ σόου συνεντεύξεων με αγαπημένους καλλιτέχνες έχω αυτή τη γιαγιά, που έχει αγαπηθεί πολύ εδώ και 30 χρόνια, ως βασική ηρωίδα του θεατρικού θιάσου Αγαμοι Θύται. Δεν είναι τυχαίο που ο τίτλος της ανήκει στην TV, αφού όσα χρόνια “ζει” έχει κερδίσει φανατικούς θαυμαστές. Η γιαγιά αρχίζει την τηλεοπτική καριέρα της με το να με καθοδηγεί, να με συμβουλεύει, να με σκηνοθετεί! Μέσα από αυτή την εκπομπή παρηγοριέμαι πρώτα απ’ όλα εγώ για όλα αυτά που ζούμε. Να ξεφύγω από το κλίμα της θλίψης και από αυτή τη σκιά του θανάτου. Τη γιαγιά μού τη ζητούσαν χρόνια πολλά κανάλια, και μάλιστα και προ πανδημίας» είπε ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης.
Οσον αφορά την παράσταση «Κάποτε στον Βόσπορο» τόνισε, με εξομολογητική διάθεση: «Μετά την “Πολίτικη κουζίνα” σχεδόν απέφευγα να παίζω σε σειρές, φιλμ και θεατρικά έργα που είχαν ως βάση τους τη ζωή των Ελλήνων της Πόλης, για να μη θεωρηθεί ότι πάω να εκμεταλλευτώ την επιτυχία της “Πολίτικης κουζίνας” ή πως πάω να ταυτιστώ με συγκεκριμένους ρόλους. Η “Πολίτικη κουζίνα” βγήκε στη μεγάλη οθόνη το 2003. Εχουν περάσει πια 18 χρόνια! Πιστεύω ότι πλέον δεν υπάρχει πρόβλημα να παίξω σε ένα θεατρικό έργο με βάση τον τελευταίο ξεριζωμό των Ελλήνων από τα σπίτια, τα μαγαζιά και τις ρίζες τους από την αγαπημένη τους Κωνσταντινούπολη.
Οταν μου πρότειναν να πάρω μέρος στο συγκεκριμένο έργο, πήδηξα από τη χαρά μου, γιατί αγαπώ όλες τις χαμένες πατρίδες. Πρόκειται για ένα πολύ δυνατό ιστορικό κείμενο, το οποίο αφηγείται τον μύθο και τον ρομαντισμό της Πόλης, με αφορμή τα γεγονότα που συνέβησαν το 1955, τα Σεπτεμβριανά. Οι Τούρκοι έσπασαν τα μαγαζιά των Ελλήνων έπειτα από μια προβοκάτσια. Οι ήρωες του έργου έρχονται αντιμέτωποι με το παρελθόν και το παρόν τους, κάτω από τις απειλές του τουρκικού κράτους, οι οποίες θα οδηγήσουν στα τραγικά γεγονότα του ξεριζωμού και στον αφανισμό των Ελλήνων της Πόλης.
Η ιστορία έχει οικογενειακά δράματα και πολιτικά παιχνίδια, μυστικά και ψέματα, αντιπαλότητες και χωρισμούς, έρωτες και φιλοδοξίες, γέλια και δάκρυα, στον φόντο μιας από τις πλέον τραγικές σελίδες της νεότερης ελληνικής Ιστορίας. Στο έργο θα υποδυθώ έναν πλούσιο ιδιοκτήτη νυχτερινού κέντρου στην Πόλη, ο οποίος ζει και εκείνος όλες αυτές τις θηριωδίες».
O ηθοποιός ανέφερε επίσης πως με μεγάλη χαρά θα δώσει το «παρών» και στην εκπομπή του Open στις 19 Μαΐου, η οποία θα είναι αφιερωμένη στη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού. «Θα το κάνω με μεγάλη χαρά. Πολλοί απόγονοι των ανθρώπων που βίωσαν εκείνες τις στιγμές ζουν σήμερα στην Ελλάδα και έχουν ακούσει τις συγκλονιστικές ιστορίες των επιζώντων της Γενοκτονίας. Εχει γίνει πολύ αξιόλογη έρευνα από τη μεριά σπουδαίων ιστορικών. Ηθελα να πάρω μέρος σε αυτό το αφιέρωμα από προσωπικό ενδιαφέρον» ανέφερε ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης και συνέχισε:
«Το να αναγνωριστεί η Γενοκτονία των Ποντίων, όπως έγινε και με τη Γενοκτονία των Αρμενίων, είναι ένα μεγάλο πολιτικό και ιστορικό γεγονός, μια δικαίωση. Είναι όπως το Ολοκαύτωμα των Εβραίων από τους ναζί, είναι ιστορική μνήμη και η Ιστορία που ξεχνιέται, δυστυχώς, επαναλαμβάνεται. Αυτά που συνέβησαν στους Ελληνες της Πόλης το 1955, η καταστροφή των καταστημάτων και των σπιτιών τους, είναι σύγχρονη Ιστορία. Μην ξεγελιέστε. Είναι 65 χρόνια πριν. Υπάρχουν γιαγιάδες και παππούδες που ζουν με αυτόν τον σωματικό και ψυχικό βιασμό του ξεριζωμού και είναι εν ζωή. Οι Τούρκοι συστηματικά εξόντωναν τους Ελληνες από το 1942, με αβάσταχτη φορολογία, με σκοπό να τους εξαφανίσουν. Και το κατάφεραν με τα τραγικά γεγονότα και τις λεηλασίες, τις δολοφονίες, τους βιασμούς του 1955. Στην Κωνσταντινούπολη έχουν απομείνει 1.000 ελληνικές ψυχές… Έτσι εξοντώθηκαν οι Ελληνες και στην Ιμβρο και την Τένεδο»!
