Στα 13 της χρόνια η Ιωάννα Βλάχου μοιράστηκε την ίδια σκηνή με τη Ρένα Βλαχοπούλου στην Κέρκυρα, στα 17 της κέρδισε τον Σάκη Ρουβά σε ραδιοφωνικό διαγωνισμό τραγουδιού, λίγο μετά τα 20 έγινε μητέρα μιας υπέροχης κόρης, της Ραφαέλας.
- Από τον
ΗΛΙΑ ΜΑΡΑΒΕΓΙΑ
Η τελευταία ήταν περίπου εφτά ετών όταν διαγνώστηκε με μια σπάνια ασθένεια και χρειάστηκε να μεταβεί στη Γαλλία για να σωθεί. Τότε η γνωστή τραγουδίστρια έβαλε στην άκρη την πολλά υποσχόμενη καριέρα της, δίνοντας τον μεγαλύτερο αγώνα της ζωής της για χάρη του παιδιού της. Στο Παρίσι, μάλιστα, βρήκε και έναν ανέλπιστο συμπαραστάτη, τον Νίκο Αλιάγα.
Πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια στην Κέρκυρα;
Οι εικόνες που έχω από τότε είναι μελωδικές, με πολύ χρώμα, γιατί ζούμε σ’ ένα καταπράσινο νησί. Μεγάλωσα σε μουσική οικογένεια, οι γονείς μου διατηρούσαν δισκοπωλείο από το 1975. Δούλευαν και μεγάλωναν εμένα και τον αδελφό μου. Εγώ από πολύ μικρή ήθελα να ασχοληθώ με τα καλλιτεχνικά, έχω φωτογραφίες με τον πατέρα μου από γάμους που πηγαίναμε και είμαι με το μικρόφωνο στο χέρι.
Βέβαια, η επιθυμία μου τότε ήταν να γίνω ηθοποιός, σε αυτό το επάγγελμα είχα κατασταλάξει στην τελευταία τάξη του δημοτικού, και επειδή είχα διαβάσει ότι για να γίνει κάποιος ηθοποιός πρέπει να σπουδάσει πιάνο, φωνητική και μπαλέτο, τα έκανα και τα τρία. Ταυτόχρονα μπήκα σε μια θεατρική ομάδα για να προετοιμάζω ρόλους. Είπα μάλιστα κι ένα ψεματάκι, ότι ήμουν μεγαλύτερη, και η πρώτη παράσταση που έκανα, το καλοκαίρι του 1987, ήταν με τη Ρένα Βλαχοπούλου στο Παλαιό Φρούριο της Κέρκυρας.
Πώς προέκυψε η συνάντηση με τη Ρένα τόσο νωρίς;
Ήταν πολύ αγαπητή η Ρένα στην Κέρκυρα, κυκλοφορούσε στον δρόμο, τη χαιρετούσαν όλοι… Στην παράσταση, που με πήραν κι εμένα να παίξω πρώτη φορά, πρωταγωνίστρια ήταν εκείνη. Ήταν μια επιθεώρηση, όπου σε ένα νούμερο εγώ έκανα τον ρόλο μιας φαρμακοποιού και η Ρένα μιας χωριάτισσας, που έμπαινε στο φαρμακείο. Έτσι γνωριστήκαμε και πήγαινα στο σπίτι της, όπου κάναμε πρόβες. Μάλιστα, το βράδυ της παράστασης, επειδή εκείνη φορούσε ένα μαργαριταρένιο κολιέ, που δεν ταίριαζε με τα ρούχα του ρόλου της, μου το έδωσε να το φορέσω εγώ για να μη φαίνεται πάνω της. «Πάρ’ το και μου το δίνεις μετά» μου λέει. Έλα, όμως, που όταν τελειώσαμε την παράσταση, εγώ το ξέχασα, πήγα σπίτι μου και… πού να ξημερώσει, που είχα το κολιέ της Βλαχοπούλου πάνω μου. Περνάει, λοιπόν, από τη γειτονιά το άλλο πρωί και της λέω: «Κυρία Ρένα, τι έπαθα, ξέχασα το κολιέ σας». Και μου απαντά: «Και δεν το κρατάς, παιδί μου, τι αξία έχει; Άμα το θέλεις, κράτα το!» Μιλάμε τώρα για αληθινό κόσμημα. Δεν το κράτησα, φυσικά. Αυτή ήταν η Βλαχοπούλου, πολύ αυθεντική. Όπως την έβλεπες και στις ταινίες.
Είναι αλήθεια ότι έχεις κερδίσει τον Σάκη Ρουβά σε διαγωνισμό τραγουδιού;
Αλήθεια είναι. Λίγο προτού τελειώσω το λύκειο, γινόταν ένας διαγωνισμός τραγουδιού στον πρώτο ελεύθερο ραδιοφωνικό σταθμό που είχε ξεκινήσει στο νησί και είχαμε πάρει μέρος εγώ, ο Σάκης Ρουβάς και κάποια άλλα παιδιά. Εγώ, λοιπόν, βγήκα πρώτη και ο Σάκης δεύτερος. Μάλιστα, μου είχε κάνει και συνέντευξη γι’ αυτό τον διαγωνισμό ο Τέρενς Κουίκ στον ΑΝΤ1.
Το βραβείο ήταν μια ακρόαση στην Polygram και είχα φύγει τότε από την Κέρκυρα με τον πατέρα μου για να πάω στην Αθήνα να την κάνω. Επί της ουσίας, όμως, δεν προχώρησε ποτέ αυτό το πράγμα, θεωρώ πως έμεινε στα αρχεία της Polygram αυτή η ηχογράφηση.
Απ’ ό,τι καταλαβαίνω, μπήκες πολύ μικρή στην καλλιτεχνική δράση…
Ακριβώς! Κάποια στιγμή συνεργάστηκα με τον συνθέτη Χρήστο Λεοντή στις «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη και εκείνος κατάλαβε πως έχω ωραία φωνή, καθώς είχα ντουμπλάρει τότε όλους τους ηθοποιούς. Παράλληλα έκανα πολλές συμμετοχές στη δημοτική χορωδία, αλλά και παραστάσεις όπερας. Όλα αυτά προτού τελειώσω το σχολείο. Μάλιστα από τη β’ Λυκείου είχα αρχίσει και να δουλεύω κιόλας σε μαγαζιά στην Κέρκυρα. Πραγματικά, όλοι θέλανε να συνεργαστώ μαζί τους, σε διάφορους χώρους, γι’ αυτό έχω και μεγάλο ρεπερτόριο. Σπούδασα κλασικό τραγούδι και τραγουδάω σε πέντε γλώσσες.
Γιατί δεν πήγες στην Αθήνα να συνεχίσεις την καριέρα σου;
Έκανα άλλες επιλογές τότε. Γνώρισα τον πρώην άντρα μου, παντρεύτηκα μικρή και απέκτησα την κόρη μου, τη Ραφαέλα, η οποία είναι τώρα 23 ετών και σπουδάζει Ψυχολογία.
Και εκεί που όλα πήγαιναν καλά, χρειάστηκε να κάνεις το πιο δύσκολο ταξίδι στη ζωή σου. Τι συνέβη;
Η κόρη μου σε ηλικία περίπου 7 ετών διαγνώστηκε με μια πολύ σπάνια αναιμία, που λέγεται αναιμία Fanconi. Δεν ξέραμε καν τι ήταν, όταν το μάθαμε. Το ψάξαμε φυσικά με γνωστούς γιατρούς και πληροφορηθήκαμε πως έπρεπε να κάνει μεταγγίσεις, καθώς δεν υπήρχε κάποια φαρμακευτική θεραπεία, παρά μόνο η μεταμόσχευση μυελού των οστών.
Αποφασίσαμε να πάμε στο Παρίσι να την κάνει, γιατί ο δότης βρέθηκε εκεί. Η Ραφαέλα είναι το πρώτο παιδί παγκοσμίως που έκανε μεταμόσχευση μυελού των οστών με βλαστοκύτταρα για την αναιμία Fanconi.
Τα έξοδα πρέπει να ήταν υπέρογκα. Πώς τα καλύψατε;
Τα έξοδα άρχιζαν από 300.000 ευρώ. Μίλησα με κρατικούς φορείς και νοσοκομεία, αλλά κανένας δεν μπορούσε να υπογράψει για να καλυφθεί το ποσό. Μέχρι που μας έδωσε τελικά ο Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων σχετικό έγγραφο, το οποίο υπέγραψε ο τότε υπουργός Υγείας Νικήτας Κακλαμάνης. Εγκρίθηκε το ποσό της μεταμόσχευσης από το κράτος, συν τα έξοδα για τη νοσηλεία της Ραφαέλας, αφού χρειάστηκε να μείνουμε πέντε χρόνια στη Γαλλία.
Εγώ έμενα τότε σε ξενώνες και η κόρη μου στο νοσοκομείο. Έφτασα να ζυγίζω 120 κιλά από τα πολλά έτοιμα φαγητά, τη στενοχώρια και την ταλαιπωρία. Δε με πείραξε, όμως. Το πρώτο μου μέλημα ήταν να ζήσει το παιδί. Μετά έκανα και εγώ ένα restart στη ζωή μου, όχι απλά από το μηδέν, αλλά από το… μείον. Εκανα mini γαστρικό bypass για να χάσω τα κιλά μου, άρχισα να δουλεύω ξανά και είμαι εδώ για να ζω, να τραγουδώ και να βιοπορίζομαι, με ήθος, αξιοπρέπεια και περηφάνια ως γονιός, καλλιτέχνης και άνθρωπος.
Και στο Παρίσι, όμως, δούλεψες ως τραγουδίστρια. Eτσι δεν είναι;
Δούλεψα τα τελευταία δύο χρόνια, από τα πέντε που ήμουν εκεί, και αυτό εντελώς τυχαία. Τραγουδούσα στο κέντρο Όλυμπος, ένα ελληνικό στέκι, από το οποίο έχουν περάσει πολλοί Έλληνες καλλιτέχνες – μέχρι και ο Ζαμπέτας! Εκεί γνωρίστηκα με τον Νίκο Αλιάγα, ο οποίος είχε πληροφορηθεί από τους συνεργάτες μου εκεί την ιστορία με την κόρη μου. Μιλήσαμε και με ρώτησε τι ήθελα να κάνει για μένα. Εγώ του ζήτησα να επισκεφτεί την κόρη μου στο νοσοκομείο. Τον παρακολουθούσε τότε η Ραφαέλα στο «Star Academy» και χαιρόταν που ένας Έλληνας είχε γίνει τόσο διάσημος στη Γαλλία.
Και ήρθε;
Ήταν βράδυ Παρασκευής και μου λέει: «Την Κυριακή το πρωί θα πάμε να δούμε το παιδί». Πράγματι, Κυριακή πρωί ήταν εκεί και… σκάμε με τον Νίκο Αλιάγα στο νοσοκομείο, όπου μένουν όλοι άφωνοι, από τους γιατρούς και τις νοσοκόμες μέχρι τους παρκαδόρους και τις ρεσεψιονίστ. Έτσι γνωριστήκαμε με τον Νίκο, γνώρισα μετά και την αδελφή του, ερχόταν στα πάρτι της κόρης μου, κάναμε γιορτή με το Λύκειο Ελληνίδων στο νοσοκομείο.
Στο βιογραφικό σου έχεις συνεργασίες με σπουδαίους ανθρώπους: Βαρδής, Μικρούτσικος, Χατζηνάσιος, Πλέσσας, Νικολακοπούλου.
Προτού φύγω ακόμη για το Παρίσι, είχα αρχίσει να δραστηριοποιούμαι στην Κέρκυρα μέσω του τοπικού σωματείου των τραγουδιστών. Οργανώναμε μεγάλες συναυλίες και καλούσαμε συνθέτες και τραγουδιστές. Το έκανα, φυσικά, και μετά την επιστροφή μου.
Από τον Θάνο Μικρούτσικο τι έχεις κρατήσει;
Γνωριστήκαμε το 2016, με αφορμή μια πολιτιστική εκδήλωση που είχα οργανώσει στην Κέρκυρα με τραγούδια του ερμηνευμένα, κυρίως, από παιδικές χορωδίες. Τον είχε εξιτάρει το γεγονός αυτό. Είχαμε και έναν μικρό σολίστ, μόλις 8 ετών, που μόλις βγήκε να τραγουδήσει, ο Θάνος Μικρούτσικος συγκλονίστηκε. Έκτοτε συνέχισε η φιλία μας και στο πρώτο μου CD του είχα δώσει δείγμα ν’ ακούσει.
Μίλησέ μου για την τελευταία σου δισκογραφική δουλειά.
Τα τελευταία χρόνια συνεργάζομαι με τις εκδόσεις Μετρονόμος και έχω βγάλει δύο CD, πρώτα τη «Γραφή καθαρή» και πρόσφατα κυκλοφόρησε το νέο μου άλμπουμ «Τα κρυμμένα».
Πρόκειται για δέκα εξαιρετικά τραγούδια, που δεν θέλαμε να μείνουν κρυμμένα. Θέλαμε το καθένα από αυτά να βγάζει προς τα έξω κάτι κρυμμένο που έχει ο άλλος μέσα του. Τους στίχους υπογράφει ο Τριαντάφυλλος Κωτόπουλος, τη μουσική η Ολγα Κουτσούκαλη και ο Κωνσταντίνος Κατωμέρης και την ενορχήστρωση ο Σπύρος Παγιάτης.
