Η Δώρα Χρυσικού που φέτος επανήλθε στη τηλεόραση με τη σειρά «Η γη της ελιάς έδωσε μια συγκλονιστική συνέντευξη μιλώντας για τη μάχη που δίνει με τον καρκίνο.
«Αυτή τη στιγμή κάνω χημειοθεραπείες και είμαι προς το τέλος. Έχω ακόμα δύο από το σύνολο των έξι. Τον Μάιο διαγνώστηκα με καρκίνο των ωοθηκών και έκανα δύο πολύ δύσκολες επεμβάσεις. Ειδικά η δεύτερη ήταν πάρα πολύ δύσκολη, μια επέμβαση εννέα ωρών. Μου αφαίρεσαν ότι είχα και δεν είχα. Μήτρα, ωοθήκες, λεμφαδένες. Λέγεται ολική υστερεκτομή συν κάτι παραπάνω γιατί μου αφαίρεσαν και πιο ψηλά το περιτόναιο και τη χολή προληπτικά. Είναι πάρα πολύ σοκαριστικό για έναν άνθρωπο τόσο συνεπή στις εξετάσεις του να μαθαίνει στα 44 του έχει καρκίνο. Η λέξη και μόνο δημιουργεί μία πολύ συγκεκριμένη κατάσταση και έχει ένα πολύ συγκεκριμένο πρόσημο. Είναι σαν να περνάς από ηλεκτροφόρα καλώδια.
Βλέπεις το σώμα σου να αλλάζει, βλέπεις αυτό που είσαι στον καθρέφτη να αλλάζει. Αυτή τη στιγμή έχω έρθει εδώ με το μαντήλι μου διότι το φάρμακο αυτό προκαλεί πτώση των μαλλιών. Έχω χάσει τις βλεφαρίδες μου, αναγκάστηκα να κάνω τατουάζ στο φρύδι και όλα αυτά μέσα σε κατάσταση γυρισμάτων που έπρεπε να έχω την εικόνα που είχα και πριν. Αυτό που κατάλαβα μέσα από αυτή την ιστορία είναι ότι ο καρκίνος παίρνει ότι την αφήνεις να πάρει. Είναι μια μάχη που πρέπει από την αρχή να την πιάσεις από το κέρατο και να την κερδίσεις διότι, αν καταρρεύσεις, έχεις χάσει το παιχνίδι.
Καταλαβαίνεις ότι νοσείς και νιώθεις ότι ο χρόνος σου τελειώνει αλλά δεν είναι έτσι. Από την αρχή είχα πολύ μεγάλο πείσμα, δύναμη που δεν ήξερα ότι την έχω και μου κάνει εντύπωση γιατί όλοι οι κοντινοί μου άνθρωποι ήταν σίγουροι για μένα.
Το ανακάλυψα τυχαία ενώ ήμουν σε διαδικασία εξωσωματικής. Επειδή ήμουν κάθε μήνα στον γιατρό, κάποια στιγμή εκείνος είδε κάτι που δεν του άρεσε. Επί της ουσίας ένα… αγέννητο παιδί έσωσε τη ζωή μου. Είναι φοβερό γιατί αυτή τη στιγμή, μη έχοντας μήτρα, δεν μπορώ να κάνω ένα παιδί δικό μου. Θεωρώ όμως ότι αυτή η διαδικασία, του να φέρω δηλαδή έναν άλλον άνθρωπο στον κόσμο, έσωσε τη δική μου ζωή. Είναι συγκλονιστικό».
Η μητέρα της είναι στο πλευρό της και τη στηρίζει και μόλις μίλησε για εκείνη συγκινήθηκε. «Η μητέρα μου είναι ο πιο δυνατός άνθρωπος που γνωρίζω. Της χρωστάω τα πάντα. Είναι η ασπίδα και το τόξο μου».
