Η Κλέλια Ρένεση ξέσπασε με ένα ποστ στο Instagram μετά το σάλο που δημιουργήθηκε μετά την απόφαση της Νατάσας Μποφίλιου να τραγουδήσει σε αντιπολεμική συναυλία.
«Έτσι μια όμορφη Τρίτη λαμπερή που είναι, για πείτε μας φωστήρες , που ανήκουμε , σε πιο τάγμα παραπληροφόρησης να ενταχθούμε, από πότε αρχίζει να μετράει το κοντέρ της ιστορίας, πότε είναι η σωστή ώρα να πάρουμε θέση κ με ποιους, σε ποιον θεό να πιστεύουμε, κ εντέλει πότε να κάνουμε εισπνοή- εκπνοή για να μην σας ενοχλούν τα χνώτα μας…
Ενώ μπροστά στα μάτια μας εξελίσσεται η μεγαλύτερη γεωπολιτική αποσταθεροποίηση των τελευταίων ετών σε ευρωπαϊκό έδαφος, με μόνο θύμα όπως πάντα τον απλό λαό, που πληρώνει , με τη ζωή του στην χειρότερη ή την εξαθλίωση του στην καλύτερη , την ενεργειακή κ σιτιστικη εξάρτηση που τον υποχρέωσαν οι κυβερνήσεις, απλά κ μόνο για να αλλάξουν χέρια τα λεφτά. Από το ένα αφεντικό στο άλλο.. και σκοτώνονται οι άνθρωποι μπροστά στα μάτια μας, κ η δύσπνοια απ την κατάντια μας έχει γίνει ανυπόφορη.. κ η απολυταρχική προπαγάνδα βρίσκεται στα καλυτέρα της , όταν τα ΜΜΕ μας φέρονται σαν να είμαστε σε ίδρυμα άνοιας, όταν η έννοια της λογικής ή της κριτικής σκέψης σε κατατάσσει κατευθείαν σε ταμπέλα βολική για το τσουβάλιασμα..
Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, εσάς το μόνο που σας έφταιξε είναι η ΜΠΟΦΙΛΙΟΥ κ τα δυο τραγούδια που είπε να τραγουδήσει τον πόνο της τραγωδίας!
Ήρεμα ρωτάω αλλά ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΑΣ;
Πρέπει σώνει κ ντε να παίξουμε στην μονοπολη τους;;; Η θέση που αρμόζει σ’ εναν πολίτη είναι μόνο να διαλέγει αφεντικό;;; Πότε γίναμε τόσο υπέροχοι σκλάβοι; Τόσο μοιρολάτρες; Τόσο μικροί;
Στην Ουκρανία αυτή τη στιγμή διεξάγονται 3 πόλεμοι ταυτόχρονα. Ο πρώτος είναι ο γνωστός. Ο δεύτερος είναι οι ναζί εναντίον των ρωσσοφονων ουκρανών, ο τρίτος μεταξύ των μαφιών κ απ’ τις δυο πλευρές. Καμία συνθήκη δεν θα εξασφαλίσει την έξοδο των πολιτών. Χρειάζεται αίμα η τραγωδία κ η προπαγάνδα σκυλιά.
Κ αν θέλετε τα λέω κ με τραγουδάκι μπροστά στο Σύνταγμα. Ο διχασμός που πατέ να διασπείρετε είναι η μεγαλύτερη κατάντια. Αλλά όταν τα παιδιά του γείτονα δεν θα ‘χουν να φάνε, εμείς πάλι θα τρέχουμε,.. οι γραφικοί, οι αναρχοαπλυτοι, οι ρομαντικοί. Εσείς θα κάθεστε καναπεδακι κ θα μετράτε κέρματα ικανοποιημένοι που διαλέξαμε τη σωστή πλευρά.
Τι κόσμος θεε μου. Να μην χωράει ένα όνειρο.. ούτε σ’ ενα τραγούδι.. Μπλιαχ».
