Ο Ζάχος Χατζηφωτίου άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο όπου βρισκόταν το τελευταίο διάστημα σε ηλικία 99 ετών.
Ο Ζάχος Χατζηφωτίου ήταν δημοσιογράφος και συγγραφέας. Κατάγεται από τα Ψαρά· η οικογένειά του έφυγε από το νησί το 1824, μετά την καταστροφή του από τους Τούρκους, και εγκαταστάθηκε αρχικά στη Σύρο και τελικά στην Αθήνα, στην Πλάκα, όπου και γεννήθηκε ο Ζάχος στις 28 Σεπτεμβρίου 1923. Αποφοίτησε από το Πειραματικό Σχολείο Πανεπιστημίου Αθηνών.
Στην Κατοχή, σε ηλικία 17 ετών, απέδρασε στην Αίγυπτο, όπου έλαβε μέρος σε πολεμικές επιχειρήσεις, πρώτα ως στρατιώτης στους Ποντικούς της Ερήμου, στην πολιορκία του Τομπρούκ, και μετά συμμετέχοντας στην 3η Ορεινή Ταξιαρχία – Ρίμινι, η οποία μπήκε πρώτη στο Ρίμινι, όπου και παρασημοφορήθηκε.
Στα Δεκεμβριανά, η ταξιαρχία υπό τις διαταγές του ανέλαβε την εκδίωξη μικρού θύλακα του ΕΑΜ που είχε καταφύγει κοντά στο ρεύμα του Αρδηττού χωρίς θύματα, όπως υποστηρίζει ο ίδιος[3]. Μετά το τέλος του πολέμου και την επιστροφή του εργάστηκε στις επιχειρήσεις της οικογένειάς του (βιομηχανία και εμπόριο υφασμάτων) μέχρι το 1956.
Από το 1956 και μέχρι το 1962 διετέλεσε διευθυντής εκδοτικού οίκου στο Παρίσι. Την περίοδο 1962-1970 δραστηριοποιήθηκε στη ναυτιλία και από το 1970 εμφανίζεται πλέον ως συγγραφέας και δημοσιογράφος.
Χρονογράφος στην εφημερίδα «Καθημερινή» (1974-1977), στον «Ταχυδρόμο» με το ψευδώνυμο «Ίακχος» από το 1975 και στα «Νέα» ως «ο Διακριτικός» από το 1977. Εργάστηκε στην τηλεόραση και έγινε γνωστός από την εκπομπή «Το πεντάλεπτο του Ζάχου Χατζηφωτίου».
Είναι συγγραφέας των βιβλίων «Τα εν οίκω… εν Δήμω», «Πωλείται Συνείδησις», «Συννεφιάζει και στη Μύκονο», «Πάντα την Κυριακή», «Ο Ίακχος κι εγώ», «100 εκπομπές», «Χιούμορ και ζωγραφική», «Τα Μονοπάτια του Πολέμου» και άλλα.
Ήταν μέλος του Ομίλου Αντισφαίρισης Αθηνών και τέως μέλος του ΔΣ της ΕΛΠΑ. Ο Ζάχος Χατζηφωτίου έγινε ευρύτερα γνωστός από το τηλεοπτικό πεντάλεπτο κοινωνικής κριτικής και ως κοσμικογράφος, ένας «μπον βιβέρ» με πολλές αναμνήσεις της αθηναϊκής ζωής. Ομιλεί αγγλικά, γαλλικά, αραβικά και ιταλικά.
«Αρθρογραφούσα στην ΕΣΤΙΑ μέχρι πριν μία εβδομάδα. Από τότε που παντρεύτηκα την κόρη του Κύρου, τη Δανάη, και κάνοντας ένα παιδί, τη Μανίνα. Έχω πέντε δισέγγονα. Οι γάμοι μου κρατούσαν 2-3 χρόνια.
Όταν χωρίζαμε κάναμε πάρτι μαζί με τη γυναίκα μου. Η Τζένη Καρέζη με χώρισε από την πριγκίπισσα, λύσσαξε… Έπαιρνε κάθε Δευτέρα το αεροπλάνο και ερχόταν σε μένα για μια νύχτα για να το μάθει η πριγκίπισσα.
https://www.youtube.com/watch?v=5pvYdOnd3yc
Το πρόσωπο της Τζένης ήταν πιο όμορφο από της Αλίκης. Ήμουν δύο χρόνια με τη Μιμή Ντενίση, ωραίος τύπος. Τη μεγαλύτερη εντύπωση μου την είχε κάνει η Μελίνα Μερκούρη, είχε ψυχή. Μη μου λέτε να τα 100ησω, δυο χρόνια μου δίνετε μόνο; Έχω φτιάξει τον τάφο μου. Θέλω να τα έχω φροντίσει όλα. Με ενδιαφέρει να μάθω αν υπάρχει κάτι μετά τη ζωή», είχε δηλώσει σε συνέντευξή του.
