Η Κατερίνα Γερονικολού έκανε μια εξομολόγηση για τους φόβους, την απώλεια και για την ερώτηση που την ενοχλεί να της τη κάνουν. Η ηθοποιός μίλησε στην εκπομπή «Πρωίαν σε είδον την μεσημβρίαν» για όλα.
«Ένα πράγμα που σίγουρα δεν ξέρετε για μένα είναι ότι όλοι οι φίλοι μου με κοροϊδεύουν για τον τρόπο που οδηγάω. Αυτό που θα ήθελα να αλλάξω είναι να μην τρελαίνομαι τόσο πολύ για τα γλυκά ή έστω να βρω ένα γλυκό που δεν μου αρέσει. Μια συνήθεια του Γιάννη που θα ήθελα να αλλάξω είναι να μην πετάει τα ρούχα στο πάτωμα».
Θα παρουσίαζε μια εκπομπή; «Στο παρελθόν έχω παρουσιάσει μια εκπομπή που ήταν πολύ του γούστου μου προφανώς αλλά πραγματικά μου ταίριαζε πολύ, μαζί με τον συνάδελφο ηθοποιό τον Δημήτρη Κουρούμπαλη και φίλο μου πια μετά από 4 χρόνια που μοιραστήκαμε την ίδια οθόνη. Αν ποτέ παρουσιάσω εκπομπή παρόλο που δεν είμαι πολύ θετική, θα ήθελα πραγματικά να είναι κάτι που με αφορά θα’ θελα να’ ναι για θέατρο, για σινεμά για βιβλία, και με συνεντεύξεις».
Στη συνέχεια αναφέρθηκε για το ρόλο της στη σειρά «Κι όμως είμαι ακόμα εδώ» ανέφερε:
«Όταν διάβασα πρώτη φορά το σενάριο του “Κι όμως είμαι ακόμα εδώ” σκέφτηκα YES! Από τα πρώτα 3 επεισόδια που διάβασα σερί το αγάπησα ήθελα κατ’ ευθείαν να το κάνω δεν σκέφτηκα τίποτα, δε ρώτησα καν το Γιάννη αν θα το κάνει αυτός ή όχι γιατί νομίζω ότι είναι ένας από τους πιο ωραίους γυναικείους ρόλους που έχουν γραφτεί για την ελληνική τηλεόραση σε ένα είδος που έχουμε στερηθεί στην Ελλάδα σε μία κομεντί οπότε ήθελα πάρα πολύ να το κάνω και χαίρομαι για αυτό».
Ποια ερώτηση την ενοχλεί να της κάνουν; «Μια ερώτηση που δεν θα ήθελα να μου κάνουν τόσο συχνά είναι αν θα παντρευτώ και θα κάνω παιδιά θεωρώ ότι είναι μια ερώτηση και αρκετά προσωπική αλλά εκτός αυτού θεωρώ ότι είναι μια ερώτηση που στην κοινωνία στην οποία ζούμε πια δίνει πάρα πολλή πίεση και προσφέρει άγχος σε ένα ζευγάρι και σε μια γυναίκα πολύ περισσότερο.
Από τη μία γιατί υπάρχουν πολλοί λόγοι που ένα ζευγάρι δεν κάνει παιδιά, δεν μπορούν να κάνουν παιδιά και μιλάω εντελώς γενικά για να μην παρεξηγηθώ αλλά ειδικά για μια γυναίκα ουσιαστικά είναι σαν να τις προβάλλεις με αυτή την ερώτηση, σαν να της υποδεικνύεις με αυτή την ερώτηση ότι αυτός είναι ο δρόμος που οφείλει να ακολουθήσει για την κοινωνία. Επειδή λοιπόν δεν είναι αυτός ο δρόμος ο μοναδικός αποκλειστικός αυτός που προσφέρει την ευτυχία θεωρώ ότι είναι μια ερώτηση εντελώς κατευθυνόμενη και την κάνουν συνήθως δημοσιογράφοι επειδή δεν την έχουν σκεφτεί καλά ή επειδή έχουν συνηθίσει να τη λένε νομίζω ότι είναι μια ερώτηση που πρέπει να αλλάξει».
