Η Ζωζώ Σαπουντζάκη παραχώρησε μια πολύ όμορφη συνέντευξη στο περιοδικό Λοιπόν, μιλώντας για τον έρωτα, τον σύντροφό της αλλά και το παιδί που έχασε.
Ο έρωτας ήταν ένα σημαντικό κεφάλαιο στη ζωή σας;
Ήταν ναι. Δεν υπήρξα όμως και τόσο τυχερή. Έκανα έναν γάμο με έναν γιατρό που ήταν πολύ μεγαλύτερος από εμένα, ο οποίος ζήλευε πολύ και μου έκανε τη ζωή μου μαρτύριο. Τα μάζεψα και έφυγα. Μου έκανε τη ζωή μου δύσκολη, με έπρηξε με τη ζήλια. Χρήματα δεν είχε, γιατί δεν μου έδινε να πάρω την κολόνια μου. Πήραμε διαζύγιο και επέστρεψε, γιατί ήθελε να με παντρευτεί ξανά αλλά του είπα «όχι, τώρα είναι αργά».
Τον τωρινό σας σύντροφο πώς τον γνωρίσατε;
Ένα βράδυ γυρίζοντας από τη δουλειά τράκαρα πολύ άσχημα, γιατί ήμουν κουρασμένη. Σώθηκα από θαύμα και το αυτοκίνητο έγινε κομμάτια. Θυμάμαι πήγα στο νοσοκομείο και μου είπε ο γιατρός «βγάλε τώρα την ταυτότητα να δούμε πόσο είσαι». Τελικά, γίναμε φίλοι με τον γιατρό. Μετά απ’ αυτό γνώρισα τον σύντροφό μου.
Ήταν διευθυντής της ασφαλιστικής και με βοήθησε με το αυτοκίνητο. Ήταν μεγάλος θαυμαστής μου και αρχίσαμε να βγαίνουμε, μου έκανε ένα πανάκριβο δώρο. Σιγά-σιγά προχώρησε και είμαστε μαζί 30 χρόνια.
Σας στοίχισε που δεν κάνατε ένα παιδί;
Το ήθελα πολύ. Μου στοίχισε που δεν έκανα παιδί και θυμάμαι κάποια στιγμή που ήμουν έγκυος από τον Αντρέα, καθόμουν και έκλαιγα στον γκρεμό εκεί στην Κινέτα γι’ αυτόν τον λόγο. Έπιασα παιδί αλλά δεν πρόσεξα. Χόρευα και δούλεψα πολύ. Μου έλεγε η μητέρα μου «παιδάκι μου, δεν κάνει να κάνεις σπαγγάτ» και τελικά απέβαλα. Μετά έπεσα με τα μούτρα στη δουλειά και ξεχάστηκα.
