Την ημέρα της κηδείας του Νίκου Ξανθόπουλου ένα νεαρό κορίτσι πέφτει πάνω στο φέρετρο, αγκαλιάζει το άψυχο σώμα του ηθοποιού και κλαίει με λυγμούς.
Ολοι παγώνουν. Τα δάκρυά της έτρεχαν καθ’ όλη τη διάρκεια της κηδείας του ηθοποιού. Ηταν η πολυαγαπημένη του εγγονή Ελένη, η οποία μάλιστα ακολούθησε τα βήματα του παππού της και ήταν για εκείνη πρότυπο ζωής.
Λίγες ώρες πριν συμπληρωθούν εννιά μέρες από το θάνατο του παππού της, η ίδια συγκλονίζει με το κείμενο που ανάρτησε στο Instagram: «Ο παππούς μου ο Νίκος, ο παππούλης μου, δεν είναι ο ίδιος άνθρωπος που ξέρετε εσείς. Ο παππούς μου ήταν πολύ απλά παρών. Διακριτικός, ήσυχος και ίσως λίγο μοναχικός. Απλώς ήταν πάντα εκεί. Εκανε πάντα το δικό του, ήσυχος, ενώ εγώ όλο μιλούσα. Στην πολυθρόνα του, πάντοτε με το iPad στο χέρι έκανε προσχέδια για τις επόμενες αναρτήσεις του στο facebook. Πόση χαρά τού έδινε η επαφή με τον κόσμο!
Διαβάστε επίσης: Η άγνωστη «αδελφή» του Νίκου Ξανθόπουλου – Τα τελευταία του λόγια πριν μπει στο νοσοκομείο
Ήταν για αυτόν μια ζεστή παρεΐτσα. Πήγαινα, καθόμουνα απέναντί του και έλεγα διάφορα. Εκείνος απλά με κοιτούσε. Όταν πια έβαζα γλώσσα μέσα, επέστρεφα το βλέμμα του: καμία λέξη. Του έκλεινα το μάτι κι εκείνος χαμογελούσε. Το χαμόγελό του, αρκετά σπάνιο φαινόμενο. Έλαμπαν τα μάτια του σαν αστέρια. Ήταν για εμάς παράδειγμα αξιοπρέπειας και ηθικής.
Η παρουσία του αισθητή ακόμα και μέσα από την ησυχία του. Οπως είπα στην αρχή, τον παππούλη μου δεν τον ξέρετε όπως τον ξέρω εγώ. Εσείς τον γνωρίζετε αλλιώς – ίσως και να τον ξέρετε καλύτερα από εμένα. Παρ’ όλ’ αυτά, τον καταλάβαινα κι εκείνος καταλάβαινε εμένα. Θα μου λείψεις, παππούλη μου. Εχω τόσα ακόμα παράπονα να μοιραστώ μαζί σου για τις σπουδές μου.
Τόσα να σου πω για το γύρισμα της ταινίας μου. Λαχταρώ να σε ακούσω να μου λες ότι βγαίνω πολύ και ότι θα έπρεπε να διαβάζω περισσότερο. Θα λείψεις σε όλους μας πολύ. Στην οικογένειά, στους φίλους και στους θαυμαστές. Ποτέ δεν μπορούσα να ποσοτικοποιήσω τον αριθμό των ανθρώπων που σε λάτρευαν μέχρι σήμερα.
Θα μείνεις “αθάνατος” χάρη σε όλους που σε θαυμάζουν και σε αγαπούν.
Ξέρω πως θα μας βλέπεις όλους από ψηλά. Και δεν θα ξεχνάω να σου κλείνω το μάτι».
