Η Κατερίνα Μπιλάλη αποτελεί αγαπημένη ηθοποιό του θεάτρου και της τηλεόρασης. Σε μια συνέντευξη-χείμαρρο στην «Espresso» μιλάει για τη σεξουαλική παρενόχληση που δέχτηκε από γνωστό ηθοποιό, το πιεστικό φλερτ από τον Πέτρο Φιλιππίδη, αλλά και το bullying που έχει δεχτεί στην τηλεόραση. Αξίζει, επίσης, να τονίσουμε ότι η ηθοποιός έχει έντονη κοινωνική δράση, βοηθώντας γυναίκες που βρίσκονται στη φυλακή.
- Από τον Βαγγέλη Καράλη
Πώς αποφασίσατε να γίνετε ηθοποιός, ήταν κάτι που θέλατε από παιδί;
Ως παιδί δεν συμμετείχα σε σχολικές γιορτές, δεν έλεγα ποιηματάκια, δεν είχα καμιά επαφή με το θέατρο, παρά μόνο μια φορά που μας πήγαν με το σχολείο σε μια θεατρική παράσταση. Εκεί λυπήθηκα τόσο πολύ τα περίεργα αυτά πλάσματα που προσπαθούσαν να μας πουν μια ιστορία, την οποία δεν άκουγε κανείς, γιατί όλοι έπαιζαν με τους διπλανούς τους. Τότε είπα «δεν θα γίνω ποτέ ηθοποιός». Η ζωή, όμως, είχε άλλα σχέδια. Στην εφηβεία έγινε μια ρήξη μέσα μου, έπειτα από τον θάνατο του πατέρα μου, που εκφράστηκε και γεφυρώθηκε μέσα από την τέχνη. Αρχισα να διαβάζω λογοτεχνικά και θεατρικά βιβλία και να ταυτίζομαι, να ζω τις ζωές των ηρώων, να μπαίνει, δηλαδή, σιγά σιγά το υποκριτικό μικρόβιο. Μετά δεν είχε γυρισμό, μπήκα στη δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών πριν από είκοσι δύο χρόνια και από τότε δεν έχω κατέβει από τη σκηνή.
Πώς θυμάστε τα πρώτα σας βήματα στην υποκριτική, υπήρχαν δυσκολίες;
Ο δρόμος της τέχνης είναι μαγικός, αλλά δεν είναι εύκολος. Τα πρώτα χρόνια νόμιζα ότι δεν θα ξαναέβρισκα δουλειά την επόμενη σεζόν, ότι ήταν η τελευταία φορά που ήμουν στη σκηνή. Μέσα από ακροάσεις δούλεψα για δέκα χρόνια μ’ αυτόν τον ψυχοφθόρο τρόπο στο θέατρο. Μετά, ευτυχώς, βρήκα τον δρόμο που μου ταίριαζε και που μου δινόταν με γενναιοδωρία. Σαν να γίνεται από μόνο του, συσπειρώνω γύρω μου καλλιτεχνικούς ομοϊδεάτες και φτιάχνουμε θεατρικές ομάδες με μεγάλη επιτυχία, διακρίσεις, βραβεία. Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στην τρίτη κατά σειρά θεατρική ομάδα, τη TheARTES, που έχουμε συνδημιουργήσει με τον Κωνσταντίνο Κυριακού, και η χαρά μου είναι τεράστια, γιατί έχουμε την πολυτέλεια να επικοινωνήσουμε με τον κόσμο με τα δικά μας καλλιτεχνικά κριτήρια και ιδεολογήματα.
Για μια όμορφη γυναίκα, όπως εσείς, θεωρείτε η εξωτερική σας εμφάνιση έπαιξε ρόλο στη δουλειά σας, θετικό ή αρνητικό;
Με μπερδεύεις λίγο με αυτήν την ερώτηση, γιατί δεν θεώρησα ποτέ ότι είμαι όμορφη. Σε μια ακρόαση, μάλιστα, στην τηλεόραση μου είπαν ότι δεν είμαι αρκετά όμορφη για τον ρόλο. Σε κάποιες, βέβαια, ότι θέλουν μια πιο άσχημη. Εχω ακούσει πολλά σε σχέση με την εμφάνισή μου και ήταν ένας λόγος που στεναχωριόμουν πάρα πολύ γιατί το bullying και το body shaming καλά κρατούν. Είναι απαράδεκτο να σε απορρίπτουν από κάποιο ρόλο και να σου λένε «κρίμα, είσαι πολύ αδύνατη, είσαι πολύ άσπρη, είσαι πολύ νέα, φαίνεσαι μεγάλη, τα μάτια σου δεν είναι ίδια μεταξύ τους…». Τα έχω ακούσει όλα αυτά, και αυτό που θέλω να πω στα νέα παιδιά είναι να μην το παίρνουν προσωπικά και τους παίρνει από κάτω, να είναι σίγουρα ότι δεν είναι αυτό ο λόγος!
Εχετε αναφέρει ότι γνωστός κωμικός σάς παρενόχλησε σεξουαλικά, κάνατε καταγγελία στην Αστυνομία, αλλά δεν έδωσαν σημασία. Τι ακριβώς συνέβη;
Συνέβη στην αρχή της καριέρας μου. Θυμάμαι πήρα τη δουλειά έπειτα από τρεις φάσεις ακροάσεων γιατί είχε πολύ κόσμο που ήθελε να συνεργαστεί μαζί του. Με πήρε τηλέφωνο ο ίδιος για να μου ανακοινώσει ότι επιλέχθηκα και ότι ήθελε να κάνουμε μια συνάντηση για να γνωριστούμε όλοι οι συντελεστές μαζί στο σπίτι του. Μου έδωσε τη διεύθυνση, πήρα και ένα κέικ και πήγα. Δεν ήταν, όμως, το σπίτι του, αλλά μια άδεια γκαρσονιέρα και μου άνοιξε φορώντας τη ρόμπα του. Φοβήθηκα πολύ, αλλά κατάφερα να φύγω. Οταν πήγα στην Αστυνομία, δεν πίστευαν με τίποτα ότι αυτός ο τύπος που τους έκανε να γελάνε έκανε σεξουαλική παρενόχληση… Δεν θα κατάλαβα καλά, μου είπαν…
Αναφορικά με τον Πέτρο Φιλιππίδη, σας είχε προτείνει κάποιον ρόλο και αρνηθήκατε. Θα μας αναφέρετε το περιστατικό;
Με είχε δει σε μια παράσταση και μου ζήτησε το τηλέφωνό μου για να συνεργαστούμε. Με έπαιρνε τηλέφωνο και μου ζητούσε να βρεθούμε σε μπαρ. Δεν πήγαινα. Κάποια στιγμή, και ενώ αυτός ήταν Θεσσαλονίκη κι εγώ Λάρισα σε περιοδεία, μου ζήτησε να έρθει με το αυτοκίνητο ως τη Λάρισα να με πάρει και να πάμε στο ξενοδοχείο του στη Θεσσαλονίκη. Δεν πήγα, δεν πήρα τον ρόλο. Το καλύτερο ήταν που έλεγε σε κοινούς μας γνωστούς ότι είμαι τρελή και ότι τον έπαιρνα εγώ τηλέφωνο συνέχεια για τον ρόλο και γι’ αυτό δεν συνεργαστήκαμε.
Σχετικά με την απόφαση να αφεθεί ελεύθερος, πώς το σχολιάζετε;
Εχουμε την κοινωνία και το σύστημα που μας αξίζει. Τους βιαστές, τους παιδεραστές, τους κακοποιητές τούς γεννά και τους θρέφει το ίδιο το σύστημα που τους νταντεύει. Είμαι τελείως διαφορετικής φιλοσοφίας. Πιστεύω στην ουτοπία. Και ευτυχώς είμαστε πολλοί. Απόδειξη αυτό που γίνεται αυτή τη στιγμή με τους καλλιτέχνες και την τεράστια κινητοποίηση, μέσω καταλήψεων και μαζικών διαδηλώσεων και διαμαρτυριών, απέναντι στην κατάφωρη αδικία να μας τσουβαλιάσουν όλους μαζί και να μας πετάξουν στο μηδέν, υποβαθμίζοντας και υποτιμώντας τις σπουδές μας.
Για να αλλάξουμε κλίμα, τηλεοπτικά έχετε πρωταγωνιστήσει σε σίριαλ με μεγάλη τηλεθέαση. Τα τελευταία χρόνια γιατί δεν σας βλέπουμε τηλεοπτικά, αποτελεί δική σας επιλογή;
Στην πραγματικότητα δεν μου έχει δοθεί η ευκαιρία να χαρώ έναν τηλεοπτικό ρόλο ολοκληρωμένο, με συναισθηματική εξέλιξη. Αυτό δεν είναι δική μου επιλογή. Εχω απορριφθεί πολλές φορές από την τηλεόραση με πρόφαση τους λόγους που προανέφερα και πολλούς άλλους, αλλά, όπως είπα, δεν με στεναχωρεί πια. Γιατί έχω καταλάβει ότι ο καθένας έχει τον δικό του δρόμο και ότι μπορείς να δημιουργήσεις ευνοϊκές συνθήκες ώστε η απόρριψη να μετουσιωθεί σε καλλιτέχνημα.
Εκτός από το θέατρο, συμμετέχετε σε συλλόγους που βοηθούν φυλακισμένες γυναίκες. Μιλήστε μας για αυτή σας τη δραστηριότητα.
Νιώθω πολύ τυχερή που έχω γνωρίσει αυτές τις ηρωίδες στη συλλογικότητα Το σπίτι των γυναικών για την ενδυνάμωση και τη χειραφέτηση. Προσπαθώ, όσο μπορώ, να βοηθάω και να συμμετέχω στις επισκέψεις της ομάδας στις Φυλακές της Αμυγδαλέζας, στις οποίες κρατούνται γυναίκες από άλλες χώρες που έκαναν το έγκλημα να μην έχουν χαρτιά φεύγοντας από μια χώρα που βιάζονταν και κακοποιούνταν. Δυστυχώς, υπάρχουν μεγάλος πόνος και οδύνη, που είναι προϊόντα της πατριαρχικής νοοτροπίας. Επίσης, περιφερειακά του θεάτρου, είμαι δασκάλα θεατρικής κίνησης και σωματικότητας στον φιλόξενο χώρο του Στέλιου Καλαθά, στο +αίσθημα. Χαίρομαι πάρα πολύ να βλέπω ανθρώπους να ενδιαφέρονται να καλλιεργηθούν και να φτάσουν σε ένα επίπεδο αυτοσυνειδητότητας επιλέγοντας τον δρόμο του θεάτρου.
Στην προσωπική της ζωή πώς είναι η Κατερίνα, είστε ευτυχισμένη;
Οσο η κόρη μου και οι άνθρωποι που αγαπώ είναι καλά, είμαι ευτυχισμένη. Ολα τ’ άλλα τα φτιάχνω μόνη μου.
Κλείνοντας θα ήθελα να αναφερθούμε στο αντιφασιστικό έργο «Ay, Carmela!», όπου πρωταγωνιστείτε στο θέατρο Μεταξουργείο. Πείτε μας κάποια λόγια για την παράστασή σας.
Ο ρόλος της Καρμέλα, την οποία υποδύομαι, είναι ο πιο αγαπημένος μου ρόλος σε αυτή την πολυετή θεατρική διαδρομή. Μαζί με τον Κωνσταντίνο Κυριακού, ο οποίος σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί, είμαστε ένα ζευγάρι μπουλουκτζήδων ηθοποιών, που προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα στον εμφύλιο της Ισπανίας, κάνοντας κωμικά νούμερα για να διασκεδάσουν τους φασίστες, ώστε να μην τους σκοτώσουν. Η Καρμέλα είναι επαναστάτρια, είναι υπέρ του αδυνάμου, του ξένου, του «άλλου», γιατί έχει αναπτυγμένη ενστικτωδώς μια ανθρωπιά κι ευαισθησία. Παίξαμε τον χειμώνα στο θέατρο Μεταξουργείο με επιτυχία και τώρα πάμε Γιάννενα (σήμερα, αύριο και 20 Φεβρουαρίου), στο θέατρο Actina, Θεσσαλονίκη (3, 4 Απριλίου), στο θέατρο Αυλαία, Πάτρα, μετά το Πάσχα και περιοδεία το καλοκαίρι – Αθήνα, Ρόδο, Σύμη, Κρήτη, Κύπρο.
