Είναι η «Ζακλίν Κοέν» της τηλεοπτικής σειράς «Το βραχιόλι της Φωτιάς», που βασίζεται στην αληθινή ιστορία μιας οικογένειας Εβραίων η οποία μεγαλούργησε στη Θεσσαλονίκη των αρχών του περασμένου αιώνα, βίωσε την καταστροφική πυρκαγιά του 1917 και τους διωγμούς από τους Ναζί που ακολούθησαν στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, μέχρι που βρέθηκε τελικά αποδεκατισμένη να μετρά νεκρούς και να τιμά τους ελάχιστους ζωντανούς που απέμειναν, σε ένα συγκλονιστικό έπος, το οποίο φτάνει χρονικά μέχρι το 1962.
Η Νεφέλη Κουρή «χτυπά», ωστόσο, εις διπλούν στο φετινό τηλεοπτικό τοπίο, καθώς υποδύεται και την Αλεξία Καστρινού στο σίριαλ «Μαύρο Ρόδο». Είναι η μικρότερη αδερφή του κεντρικού ήρωα, του Πέτρου, ο οποίος ζει έναν απαγορευμένο έρωτα με τη μοναχή Ελισάβετ. Πρόκειται, δηλαδή, για (ακόμα!) έναν ρόλο νεαρής κοπέλας, όπως αυτούς που της προτείνουν συστηματικά σκηνοθέτες και παραγωγοί τα τελευταία 13 χρόνια που ασχολείται επαγγελματικά με τον χώρο της υποκριτικής. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως η 34χρόνη, σήμερα, ηθοποιός (και τραγουδίστρια!) δεν αγαπά εξίσου και τις δύο ηρωίδες της…
Φαίνεται, παρ’ όλα αυτά, να ξεχωρίζει λίγο παραπάνω τη «Ζακλίν», καθώς, όπως έχει εξομολογηθεί σε συνέντευξή της, «εκείνο που με ιντριγκάρει ιδιαίτερα σε αυτό τον ρόλο είναι το ότι η ηρωίδα περνάει από πολλές φάσεις και ηλικίες μέσα στα επεισόδια. Από νεαρό κορίτσι γίνεται μητέρα και στο τέλος μία ώριμη γυναίκα, και για μένα αυτό ήταν ένα στοίχημα προσωπικό, καθώς σχεδόν τα 13 χρόνια που δουλεύω παίζω πάντα το μικρό κορίτσι. Οπότε για μένα ήταν μία πρόκληση για να αποδείξω ότι μπορώ να καταφέρω κι άλλα πράγματα και επιτέλους να παίξω ρόλους πιο ώριμης γυναίκας».
Γεννημένη στην Αθήνα το 1989, η Νεφέλη Κουρή μεγάλωσε στο Χαλάνδρι, μια γειτονιά που αγαπά ιδιαιτέρως. «Εχω μείνει και σε άλλες γειτονιές (Εξάρχεια, Κυψέλη), αλλά στο Χαλάνδρι νιώθω εκεί όπου πρέπει να είμαι. Αυτό που μου αρέσει πιο πολύ απ’ όλα είναι αυτές οι ανοιξιάτικες, σχεδόν καλοκαιρινές, νύχτες που παίρνω το ποδήλατο και χάνομαι στα άδεια στενά, που μοσχοβολούν γιασεμιά και νυχτολούλουδα. Κλείνω τα μάτια και νιώθω ευτυχία. Μάλλον δεν θα φύγω ποτέ από το Χαλάνδρι» έχει αναφέρει η ίδια σε παλιότερες δηλώσεις της.
Όμορφα παιδικά χρόνια
Προτελευταία από τέσσερις αδερφές, η Νεφέλη πέρασε όμορφα παιδικά και εφηβικά χρόνια στους κόλπους μιας πολύτεκνης, μεσοαστικής οικογένειας, σε ένα σπίτι όπου υπήρχαν παντού βιβλία. Κι αυτό γιατί από τότε που θυμάται τον εαυτό της ο πατέρας της, με κάθε αφορμή, της δώριζε από ένα βιβλίο με αφιέρωσή του στην πρώτη σελίδα! Παράλληλα με το σχολείο, ασχολήθηκε ενεργά με τον στίβο. Μέχρι τα 15 της, μάλιστα, πίστευε πως θα γινόταν αθλήτρια. Ηταν πολύ καλή στις ταχύτητες, αλλά και στο άλμα εις μήκος, καθώς και στα εμπόδια. Ομως, ένας τραυματισμός -σε συνδυασμό με την προετοιμασία για τις πανελλήνιες εξετάσεις- την έκανε να σταματήσει τον αθλητισμό γύρω στα 16.
Τελειώνοντας το σχολείο, άρχισε να σπουδάζει Ψυχολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά η αγάπη της για την υποκριτική και το τραγούδι -μια αγάπη που εκδηλώθηκε ξαφνικά, στα 18 της χρόνια– την οδήγησε να δώσει εξετάσεις σε διάφορες σχολές και, εν τέλει, αποφοίτησε από το Ωδείο Αθηνών. Η συνέχεια τη βρήκε να κλείνει τη μια δουλειά μετά την άλλη. «Ματωμένα χώματα», «Το Νησί», «Ονειρο ήταν», «10η Εντολή», «Ταμάμ», «Η λέξη που δε λες», «Ου φονεύσεις», «Κρίσιμες στιγμές», «Η Γενιά του ’30» είναι κάποιες από τις σειρές στις οποίες έχει πάρει μέρος. Η ίδια έχει κάνει αισθητή την παρουσία της και στο θέατρο, παίζοντας σε επιτυχημένες παραστάσεις- όπως «Πόλεμος και Ειρήνη», «Ο κατά φαντασίαν ασθενής», «Μαρίκα». Σπουδαία εμπειρία για εκείνη ήταν και η «Ιλιάδα» του Στάθη Λιβαθινού, με την οποία περιόδευσε σε Χιλή, Καναδά, Ολλανδία, Ουγγαρία, Ρουμανία και Ισπανία.
Οσο για την ενασχόλησή της με τη μουσική, υπηρετεί το έντεχνο είδος, ενώ στο μουσικό βιογραφικό της υπάρχουν συνεργασίες με τον Λουδοβίκο των Ανωγείων και τον πιανίστα Νίκο Πλάτανο. «Τραγουδώ πολύ, συχνά εμφανίζομαι σε διαφορές σκηνές, όμως δεν έχω κάνει ποτέ μαθήματα τραγουδιού, τραγουδώ με το μέσα μου. Οταν τραγουδώ, νιώθω ότι γυρνώ στο παρελθόν, δεν ξέρω γιατί. Η μουσική είναι η ανάσα μου» είχε δηλώσει από καρδιάς.
Η Νεφέλη Κουρή κρατά χαμηλά τους τόνους αναφορικά με την προσωπική ζωή της. Ωστόσο, είναι πολλοί εκείνοι που παραξενεύονται όταν ακούνε ότι έχει βρει τον άντρα της ζωής της, αποκτώντας μαζί του και μία κορούλα, καθώς φαίνεται πολύ μικρότερη από την ηλικία της. Κι όμως, στα τέλη Μαΐου του 2017 παντρεύτηκε με πολιτικό γάμο τον φωτογράφο Γιώργο Καπλανίδη και τον Αύγουστο του ίδιου έτους κράτησαν στην αγκαλιά τους το κοριτσάκι τους. «Και μου αρέσει που φαίνομαι μικρότερη από την ηλικία μου άλλα και με κουράζει, γιατί κάθε μέρα ακούω το ίδιο πράγμα: “αποκλείεται να είναι δικό σου το παιδί”.
Θέλω να βάλω μία ταμπέλα που να λέει “έχω παιδί!” Στα 27 μου είχα ήδη ζήσει πολλά πράγματα και ήμουν έτοιμη να κάνω παιδί, είχα φτάσει σε ένα όριο, ήθελα να κάνω κάτι για μένα, γνώρισα τον Γιώργο και έγιναν όλα μαγικά…» είχε σημειώσει για την οικογένειά της. Με τον άντρα της γνωρίστηκε το 2013 σε μια φωτογράφηση που της έκανε με αφορμή ένα θεατρικό έργο, αλλά τότε δεν συνέβη κάτι ανάμεσά τους. Επειτα από λίγα χρονιά οι δυο τους συναντήθηκαν ξανά έξω, τυχαία, και κάπως έτσι… έδεσε το γλυκό!
