Η Ελένη Λεγάκη αποτελεί την πιο γνωστή ερμηνεύτρια του νησιώτικου τραγουδιού. Κόρη της αείμνηστης Ειρήνης Κονιτοπούλου – Λεγάκη, η οποία είναι η «ιέρεια» του νησιώτικου τραγουδιού, για την ίδια ήταν μονόδρομος να ακολουθήσει τα βήματά της.
- Από τον Βαγγέλη Καράλη
Μιλώντας στην «Espresso», με συγκίνηση αναφέρεται στον θάνατο της μητέρας της, που έφυγε από τη ζωή πριν από περίπου έναν χρόνο, μιλάει για την πορεία της στο τραγούδι εδώ και 54 χρόνια και με καυστική κριτική σχολιάζει τα τηλεοπτικά talent shows στη χώρα μας.
Πώς θυμάστε τα παιδικά σας χρόνια;
Πολύ ευτυχισμένα και ξέγνοιαστα, θα έλεγα! Είμαι το πρώτο από τα τέσσερα παιδιά στην οικογένεια. Είχα τον καλύτερο μπαμπά του κόσμου, τον Στέλιο Λεγάκη, οδηγό λεωφορείου, και μαμά την κυρα-Ρήνη, σε μια φτωχική γειτονιά στον Αγιο Ιωάννη Ρέντη.
Με μητέρα την Ειρήνη Κονιτοπούλου – Λεγάκη ήταν μονόδρομος για εσάς να ασχοληθείτε με το τραγούδι;
Δεν ξέρω αν οι συγκυρίες οδηγούν σε μονόδρομο, πάντως αναπόφευκτα μπήκα σ’ αυτόν από πολύ νεαρή ηλικία, φυσική συνέπεια το λέω εγώ, και δεν το μετάνιωσα ποτέ.
Πότε αρχίσατε να τραγουδάτε επαγγελματικά και τι θυμάστε από την πρώτη εμφάνισή σας;
Δεκατριών ετών με δική μου επιμονή, υπό την προστασία εννοείται της μητέρας μου και των αδελφών της, που αποτελούσαν και το μουσικό συγκρότημα. Γιώργος, Κώστας, Βαγγέλης Κονιτόπουλος, εξαίρετοι καλλιτέχνες, κορυφαίοι στη μουσική μας παράδοση. Η πρώτη μου εμφάνιση ήταν σ’ ένα νησιώτικο γλέντι, με πολύ τρακ.
Εχετε ζήσει κορυφαίες στιγμές στη ζωή σας και την καριέρα σας. Ποια ξεχωρίζετε και γιατί;
Εχω περάσει υπέροχα. Ολα τα χρόνια, απ’ όταν άρχισα μέχρι και τώρα, πήρα τεράστια αγάπη από τον κόσμο. Ξεχωρίζω το ότι είχα την τύχη -ευκαιρία ζωής, αν θέλετε- να ταξιδέψω, να πάω σε μέρη που ονειρευόμουν και σε άλλα που δεν είχα φανταστεί.
Σήμερα το παραδοσιακό τραγούδι προβάλλεται όπως θα έπρεπε ή έχει υποβαθμιστεί από τις δισκογραφικές εταιρίες και τα media;
Ποτέ δεν είχε τη θέση που του ταιριάζει ή την ανάλογη υποστήριξη. Μεταχείριση μουσειακού είδους, δηλαδή, όμως είναι τέτοια η δύναμή του, που τα ξεπερνά.
Την ελληνική μουσική βιομηχανία σήμερα πώς την κρίνετε;
Ανεπαρκή και καιροσκοπική, η ανταμοιβή μου ηθική και υλική είναι πάντα μέσω των ανθρώπων που έρχονται να διασκεδάσουν με τις οικογένειές τους, οι νέοι που χορεύουν έως τελικής πτώσης στους έντονους ρυθμούς της νησιώτικης μουσικής.
Πώς σχολιάζετε τα talent shows; Θεωρείτε πως μπορούν να βοηθήσουν τους νέους καλλιτέχνες;
Αν κάποιος το έχει, όπως λέμε στην απλή γλώσσα, ναι, μπορούν να βοηθήσουν. Προσπαθούν να προβάλουν παιδιά μέσα από τα talent shows τα οποία είναι παντελώς ακατάλληλα για τραγουδιστές ή μουσικοί εκτελεστές. Δεν υπάρχει κανένα κριτήριο όσον αφορά τις φωνητικές τους δυνατότητες, προσπαθούν με τεχνικά μέσα να τους κάνουν να ακούγονται έστω υποφερτά στο κοινό, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος, όπου όλοι και όλα ανακυκλώνονται εις βάρος της μουσικής μας. Ερχομαι εδώ να δανειστώ μια φράση ενός αμίμητου μουσικού στο λαούτο που, δυστυχώς, «έφυγε» προσφάτως. Αναφέρομαι στον Χρήστο Ζώτο, ο οποίος εδώ και πάνω από μία δεκαετία έλεγε: «Χρειαζόμαστε μουσική αστυνομία».
Πριν από περίπου έναν χρόνο έφυγε από τη ζωή η μητέρα σας. Πώς βιώσατε την απώλειά της;
Εχασα τη μαμά μου, τη μητέρα μου, τη μάνα μου! Είναι σκληρό, πολύ σκληρό, μια πληγή που δεν κλείνει. Μαθαίνεις να ζεις μ’ αυτό…
Τι θυμάστε από τη σπουδαία Ειρήνη Κονιτοπούλου – Λεγάκη;
Τη δύναμη της ψυχής της, την εργατικότητά της και την ηθική της. Την απλότητα, την ταπεινότητα του χαρακτήρα της, μια γνήσια νησιώτισσα μέχρι το τέλος. Δανείζομαι ένα μέρος από το συγκινητικό «αντίο» του Γιώργου Νταλάρα προς τη μητέρα μου: «Η Ειρήνη Κονιτοπούλου – Λεγάκη δεν ήταν απλά μια σπουδαία, μια σπάνια τραγουδίστρια. Ηταν και είναι μια σφραγίδα της χώρας μας, του πολιτισμού και της κληρονομιάς μας. Και το γεγονός πως δεν τη διεκδίκησε ποτέ και παρέμεινε ταπεινή την κάνει ακόμα πιο σπουδαία». Μου δίνεται η ευκαιρία μέσα από την εφημερίδα σας να ευχαριστήσω από καρδιάς τον Γιώργο Νταλάρα για τα θερμά λόγια και τα όμορφα συναισθήματα που εξέφρασε για τη μητέρα μου.
Για να αλλάξουμε κλίμα, έχετε καιρό να κυκλοφορήσετε κάποιο νέο νησιώτικο τραγούδι. Ο λόγος; Να περιμένουμε κάτι σύντομα από εσάς;
Είμαι εδώ και πάρα πολύ καιρό σε αναζήτηση νησιώτικων τραγουδιών, όμως είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν καινούργια τραγούδια όπως εγώ θα τα ήθελα, βασισμένα στις ρίζες των παλιών. Θα πρέπει σε αυτό το σημείο να αναφέρω ότι έχω ηχογραφήσει μεμονωμένα τραγούδια σε έντεχνο ύφος, όπως «Μέθυσε η αγάπη» (Γ. Ανδρής & Θ. Περιστεράκης), «Απόψε» (Στ. Χαλβατζής & Γ. Γκουδάμη – Βασιλάκη), «Η Σκέψη» (Στ. Χαλβατζής & Γ. Γκουδάμη – Βασιλάκη), «Αν Ονειρευτείς» (Π. Δουρδουμπάκης & Θ. Περιστεράκης).
Κλείνοντας, πού μπορεί ο κόσμος να σας δει και να σας ακούσει;
Αυτή την περίοδο υπάρχουν οι καλοκαιρινές εκδηλώσεις ανά την Ελλάδα, όπως σε Ανδρο, Λακωνία, Νάξο, Κάσο, Πάρο, Εύβοια, Γαλατά, κ.λπ.
