Πάλευε για χρόνια σαν λιοντάρι, αλλά ο καρκίνος τελικά νίκησε, χθες, τον Γιώργο Γεωργίου και η φωνή του «Καφενείου των φιλάθλων» σίγησε για πάντα.
Ο γνωστός αθλητικογράφος έφυγε στα 71 του χρόνια, λίγες ημέρες μετά τα γενέθλιά του, σκορπώντας τη θλίψη στην οικογένεια, στους φίλους αλλά και σε όσους συντρόφευε επί δεκαετίες στις τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές του.
Ο Γιώργος Γεωργίου πέθανε ενώ νοσηλευόταν με καρκίνο στο Νοσοκομείο «Αγιος Σάββας», ενώ πριν από λίγα χρόνια είχε κάνει εγχείρηση για την καρδιά του. Ηταν το δεύτερο μεγάλο χτύπημα της μοίρας. Είχε προηγηθεί ο ανείπωτος πόνος του όταν έχασε τον γιο του Τάσο, το 2017, καθώς έπασχε από μικρή ηλικία από τη σπάνια εκφυλιστική νόσο αταξία του Φρίντριχ. Πρόκειται για κληρονομική πάθηση που χτυπά τον εγκέφαλο, τον νωτιαίο μυελό και τα περιφερειακά νεύρα. «Οταν μας είπε ο γιατρός τι περιμένει το παιδί κι εμάς, από την επόμενη ημέρα που μάθαμε την ασθένεια, άσπρισαν τα μαλλιά μου και πέσανε τα δόντια» είχε εξομολογηθεί σε συνέντευξή του.
Ο Γιώργος Γεωργίου γεννήθηκε στις 26 Μαΐου 1946 στα Πετράλωνα. Ηταν συμμαθητής στο ίδιο θρανίο με τον μετέπειτα επίσης γνωστό αθλητικογράφο Κώστα Καίσαρη.
Στη δεκαετία του 1960 έκανε τα πρώτα του δημοσιογραφικά βήματα στα έντυπα, γράφοντας στην «Παναθηναϊκή Φλόγα». Το 1982 ήταν μέλος της ιδρυτικής ομάδας της ιστορικής εφημερίδας «Ο Φίλαθλος», υπό τη διεύθυνση του Νίκου Καραγιαννίδη, όπου διατηρούσε καθημερινή στήλη.
Τη δεκαετία του 1980 έκανε ρεπορτάζ Ολυμπιακού, αλλά ο ίδιος δήλωνε οπαδός του Απόλλωνα Σμύρνης. Το ρεπορτάζ του για τους «ερυθρολεύκους» ήταν πολλές φορές με επικριτικό και δηκτικό τρόπο. Τον χαρακτήριζαν η αντικειμενικότητα και η τάση του να τα λέει «έξω απ’ τα δόντια», ασκώντας κριτική σε θεσμούς, πρόσωπα και καταστάσεις του αθλητισμού και κυρίως του ποδοσφαίρου.
Εγινε ευρύτερα γνωστός με τη ραδιοφωνική εκπομπή «Το Καφενείο των Φιλάθλων» στον Sprint FM, που αργότερα έγινε και τηλεοπτική στο Κανάλι 5. Η τηλεοπτική εκπομπή ήταν αυτό που έλεγε ο τίτλος της, καθώς ο Γεωργίου έβγαινε από καφενεία σε διάφορες γειτονιές της Αθήνας το βράδυ της Κυριακής, συζητώντας με τους θαμώνες όσα είχαν προηγηθεί στους ποδοσφαιρικούς αγώνες. Εκεί έκανε αναλύσεις και είχε άμεση επικοινωνία με τους φιλάθλους.
Η παρουσία του σε ραδιόφωνο και τηλεόραση συντρόφεψε γενιές και γενιές, ενώ οι φαρμακερές ατάκες του έχουν μείνει στην ιστορία. Το «ήμαρτον» είναι μία από αυτές!
Μάλιστα πολλές φορές έκανε και πολιτικές αναλύσεις. Ανάμεσα στα σχόλια που άφησαν εποχή ήταν η περιγραφή του για την επίσκεψη του Μπιλ Κλίντον στην Αθήνα το 1999. «Ο Φειδίας τον σμίλεψε, ρε παιδί μου, μαζί με τον Παρθενώνα; Ρε, μπήκε μέσα στο μέγαρο και το σκέπασε όλο! Πήγε να τον υποδεχθεί ο υπουργός Εξωτερικών με δανεικό σακάκι. Τρία μανίκια μεγαλύτερο με ένα μουστάκι ατροφικό σαν δεξιός ψάλτης. Και μπαίνει μέσα ο άρχοντας, αεράτος, στιλάτος. Για μένα δεν πρέπει να λέγεται Μπιλ Κλίντον. Ντούσαν Κλίντον είναι το όνομά του! Ο Μπάγεβιτς της πολιτικής».
Η εκπομπή είχε κατά καιρούς φιλοξενηθεί στους σταθμούς Alpha, Channel 9, Τηλεάστυ, Extra 3, Action 24 και Kontra Channel.
Από το 2008 έως το 2021 έκανε καθημερινές ραδιοφωνικές εκπομπές στον ραδιοσταθμό Real FM και ήταν ένας από τους μακροβιότερους δημοσιογράφους του σταθμού, ενώ μετά συνέχισε στο ραδιόφωνο του Alpha. Επίσης είχε το site georgiouclub.gr, όπου φιλοξενούσε καθημερινά τις εκπομπές του.
Παντρεύτηκε δύο φορές, το 1980 τη Μαρία και το 1997 τη δεύτερη σύζυγό του Ευγενία. Απέκτησε με καθεμιά από τις δύο συζύγους του από ένα παιδί, τον Τάσο το 1982 και τη Σταυρούλα το 1998. Η κηδεία του θα γίνει αύριο στις 10.30 το πρωί στο Νεκροταφείο Ζωγράφου.
«Ο γιος μου έφυγε από τη ζωή εξαιτίας μιας σπάνιας νόσου. Όταν η πρώτη μου γυναίκα έμαθε ότι η ασθένεια του γιου μας δεν έχει επιστροφή, πήγε να αυτοκτονήσει. Σηκώθηκα το πρωί, είδα τα μαλλιά μου άσπρα, έτρωγα ψίχα ψωμί και έσπαγαν τα δόντια μου, από τη στενοχώρια. Η μεγάλη πληγή για μένα ξέρεις ποια ήταν; Τον κοίταζα κι έλεγα… τι αισθάνεται αυτό το παιδί μέσα του. Δεν τον ρώτησα ποτέ. Ούτε αυτός μου το είπε, αλλά καταλάβαινα τι ψυχολογικά είχε μέσα του.
Η πρώην σύζυγός μου ήταν ηρωίδα, ζούσε επί 15 χρόνια έναν Γολγοθά. Είχα πάει στο νοσοκομείο κι έκανα επέμβαση προστάτη. Είχα τους ορούς, τα ράμματα… Με πήρε η Μαρία, Σάββατο βράδυ, και μου είπε ότι το παιδί είναι σε πολύ άσχημη κατάσταση και είναι στο νοσοκομείο. Τη Δευτέρα το πρωί, βγάζω τους ορούς μόνος μου, λέω στον γιατρό να μου κόψει τα ράμματα κι έφυγα και πήγα στο Τζάννειο, ήταν στην εντατική. Στις 5 το απόγευμα μου λέει ο γιατρός «δεν είναι θέμα ημερών, είναι θέμα ωρών πια», στις 8 παρά 20 πέθανε. Πήγα στις 5, ήταν σε κώμα, απλά τον είδα και 8 παρά 20 πέθανε.
Έξι μήνες μετά το θάνατο του γιου μου έπαθα ανακοπή. Όταν ξύπνησα στο νοσοκομείο το πρώτο πρόσωπο που είδα ήταν της κόρης μου που με παρακαλούσε να μην πεθάνω», είχε πει σε συνέντευξή του.
