Η Βίκυ Βολιώτη έδωσε μια εξομολογητική συνέντευξη μιλώντας για την καριέρα της από το ξεκίνημα μέχρι και σήμερα.
«Όταν ήμασταν στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου υπήρχε τρέλα, φοβερός ενθουσιασμός και ανασφάλεια, ενώ τους μεγάλους έπρεπε να τους σεβόμαστε. Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης δεν είχε καμία φοβία, ήταν έτοιμος να αρπάξει τη ζωή, η Σμαράγδα Καρύδη εκδήλωνε το φόβο της με ένα φοβερό τσαμπουκά.
Η Λήδα Ματσάγγου ήταν επίσης τσαμπουκαλού, ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης ήταν αγέρωχος από τότε, είχε μία φοβερή σιγουριά, άλλα και ωριμότητα στη σκέψη. Όταν μπήκαμε εμείς στη σχολή δημιουργήθηκε η ιδιωτική τηλεόραση, ήταν λίγο ταμπού στην αρχή, “η τηλεόραση δεν είναι για τους ηθοποιούς”.
Βασανίστηκα και πέρασα δύσκολα σε αυτή τη δουλειά, σε μία παράσταση βάζεις ολόκληρη τη ζωή σου, η έκθεση αυτή είναι τρομακτική γιατί εκθέτεις τον εαυτό σου. Όταν ως ηθοποιός αποτυγχάνεις και τρως τις ήττες, είναι σα να απορρίπτεσαι εσύ και όχι απλώς η δουλειά σου.
Είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού οι άνθρωποι που με έχουν πληγώσει, δημιουργήθηκε τρομακτική απόσταση μετά από άτυχη συμβάντα. Αυτό που δεν μπορώ να συγχωρήσω είναι το ότι δεν ζητήθηκε ποτέ συγγνώμη, είναι τρεις συγκεκριμένοι άνθρωποι και κανένας δεν είναι σκηνοθέτης», δήλωσε στην εκπομπή “Πάμε Δανάη”.
