O Θοδωρής Κατσαφάδος, παραχώρησε μια συνέντευξη – κατάθεση ψυχής στην εκπομπή «Πάμε Δανάη».
Ο γνωστός ηθοποιός την φετινή σεζόν συμμετέχει στην θεατρική παράσταση «Μάρτυρας κατηγορίας» στο θέατρο Άνεσις, ενώ πρόσφατα ολοκληρώθηκαν τα γυρίσματα της ταινίας «17 κλωστές» του Σωτήρη Τσαφούλια όπου και συμμετέχει. Μεταξύ άλλων, ο Θοδωρής Κατσαφάδος αναφέρθηκε στην καλλιτεχνική του πορεία, στην κόρη του αλλά και στις δύο απώλειες που του άλλαξαν την ζωή.
Στην αρχή της συνέντευξης, ο γνωστός ηθοποιός μίλησε για την θεατρική παράσταση που συμμετέχει αλλά και για το βραβείο που κέρδισε: «Βρίσκομαι στο θέατρο Άνεσις με την παράσταση “Μάρτυρας κατηγορίας”. Είμαι ευτυχής που είμαι σε αυτή τη δουλειά με αυτό το θίασο. Τέλειωσαν τα γυρίσματα της ταινίας “17 κλωστές” με τον Σωτήρη Τσαφούλια, είναι μια πραγματική ιστορία. Τώρα βρίσκομαι στα γυρίσματα της σειράς “Μαύροι πίνακες”. Πήρα το Α’ βραβείο ερμηνείας για την ταινία “Καθαρτήριο”, το έχω το βραβείο και είναι πολύ συγκινητικό».
Στην συνέχεια, ο Θοδωρής Κατσαφάδος αναφέρθηκε στην κόρη του και στην απώλεια της συζύγου του: «Η κόρη μου, Μαριλού, είναι ο πρώτος άνθρωπος που μοιράζομαι τα πάντα. Εκείνη και ο εγγονός μου είναι η ζωή μου. Τους τα λέω όλα και μου τα λένε όλα. Ήμασταν περίπου 40 χρόνια μαζί με τη γυναίκα μου. Γνωριστήκαμε σε ένα θίασο του Κώστα Βουτσά. Η απώλεια της γυναίκας μου, Χριστίνας, μου άλλαξε τη ζωή. Δεν είναι ακριβώς θέμα θρήνου, προσπαθώ να εξοικειωθώ με μια άλλη πραγματικότητα. Αν αφήσω ένα άπλυτο πιάτο ξέρω τώρα ότι θα μείνει εκεί πια, δεν θα είναι πλυμένο. Δεν αντέχω την εξοικείωση με το θάνατο που προβάλλεται από τα μέσα. Το κοντινό πλάνο της Μαίρης Χρονοπούλου ξαπλωμένη νεκρή ήταν απαράδεκτο».
Στο τέλος, ο γνωστός ηθοποιός μίλησε για την συγκλονιστική απώλεια του αδερφού του: «Είχα βρει μια χειροβομβίδα και με αυτή ο αδερφός μου σκοτώθηκε και διαμελίστηκε μπροστά μου. Με καθορίζει μέχρι το θάνατο μου το γεγονός αυτό, είναι η ταυτότητα μου. Όταν μου συμβαίνει κάτι στη ζωή μου ευχάριστο ή δυσάρεστο σκέφτομαι τι θα έκανε ο αδερφός μου. Υπάρχει ένα ισοζύγισμα τι έχει χάσει ο αδερφός μου και τι έχω κερδίσει εγώ.
Ήταν το άλλο μου μισό, κάναμε τα πάντα μαζί. Κατηγορώ τον εαυτό μου γιατί βρήκα τη χειροβομβίδα. Για τρία χρόνια δε μιλούσα, είχα ενοχές και ντρεπόμουν. Μιλάω για 50-60 χρόνια πριν αλλά και τώρα γίνονται αυτά. Ο φίλος μου, ο Οδυσσέας έχασε το παιδάκι του. Πώς να το αντέξουν αυτό οι γονείς».
