Ο Θοδωρής Αθερίδης καλεσμένος της εκπομπής «Στούντιο 4» εξομολογήθηκε μεταξύ άλλων τη μάχη που έδωσε με τις κρίσεις πανικού.
«Την πρώτη κρίση πανικού την έπαθα όταν ήμουν 15. Ήταν Νοέμβρης του ’80, ήταν βράδυ, έκανε λίγο κρύο και καθόμουν με τους φίλους μου στην Πλατεία Ναυαρίνου στη Θεσσαλονίκη και μιλούσαμε για θρίλερ, για μαύρη μαγεία. Μου λέει ένας φίλος μου: “εγώ έχω κάνει μαύρη μαγεία σε σένα, δεν θυμάσαι που είχα την φωτογραφία σου και σου είχα τρυπήσει τα μάτια;” Μου λέει:” ε δεν έπαθες τίποτα”.
Και με πιάνει εκείνη την ώρα κάτι, σηκώνομαι και πηγαίνω προς το σπίτι, ένιωθα ότι δεν έχω αναπνοή. Φωνάζω τη μητέρα μου να κατέβει, δεν μπορούσα ούτε στο ασανσέρ να μπω. Άρχισα να τρέχω στο μπαλκόνι, για να μου γίνει οικεία η ταχυκαρδία. Κοιμήθηκα με την Παναγία αγκαλιά. Τη δεύτερη την έπαθα την επόμενη μέρα στο σχολείο.
Τότε δεν ήταν της μόδας οι κρίσεις πανικού. Πήγαμε σε νευρολόγο, διώχνει τον πατέρα μου από την αίθουσα και μου λέει: “πες μου, σε δέρνει ο μπαμπάς σου; Όχι, του λέω, τον κάνω ό,τι θέλω”. Μου έδωσε μετά κάτι χάπια, δεν υπήρχαν τότε ηρεμιστικά και αντικαταθλιπτικά. Δεν μου έκαναν κάτι όμως, την απειλή ότι θα το ξαναπάθω την ένιωθα.
Τις πρώτες 3-4 φορές που το πάθαινα ένιωθα ότι κατέβαιναν εξωγήινοι, είχαν καταλάβει το μυαλό μου και ήμουν δαιμονισμένος. Ένιωθα τα δόντια και τα ούλα μου να μουδιάζουν, έλεγα ότι βγαίνει η ψυχή μου».
