Οτι δεν τον βοήθησε ποτέ το διάσημο επίθετό του ξεκαθάρισε ο Δημήτρης Φιλιππίδης σε μία από τις σπάνιες (έως… συλλεκτικές!) συνεντεύξεις του. Ο γιος του υπόδικου ηθοποιού Πέτρου Φιλιππίδη και της Ελπίδας Νίνου, ο οποίος ακολουθεί τα καλλιτεχνικά χνάρια του πατέρα του σημειώνοντας επιτυχία, αφού προτάθηκε μέχρι και για το θεατρικό Βραβείο Χορν, αποκάλυψε πως ήθελε από την εφηβεία του ακόμη να ανεξαρτητοποιηθεί.
«Είχα κάνει μια προσπάθεια στα 16 μου να μαζέψω λεφτά και να μείνω μόνος, αλλά δεν τα κατάφερα. Εκανα υπομονή τρία χρόνια κι έφυγα στα 19 μου. Δεν είχε να κάνει με αντίδραση, απλώς ήμουν πάντα ένα παιδί που ήθελε να είναι ανεξάρτητο. Ξέρω να φροντίζω τον εαυτό μου από πολύ μικρός» δήλωσε χαρακτηριστικά ο Δημήτρης Φιλιππίδης στο «Madame Figaro», συμπληρώνοντας πως δεν υπήρξε ποτέ καλομαθημένο μοναχοπαίδι. Οσο για το διάσημο επίθετό του, σημείωσε: «Ποτέ δεν με βοήθησε το όνομά μου. Οποιος ενθουσιασμός στις κοινωνικές μου συναναστροφές, από το σχολείο και τις παρέες μέχρι τη δουλειά, τύπου “Ααα, γνωρίσαμε τον γιο του Φιλιππίδη”, διαρκεί γύρω στα δύο λεπτά, μετά είμαι ο Δημήτρης. Και μόνο έτσι θέλω να αντιμετωπίζω τους ανθρώπους και την πραγματικότητα. Το άλλο εξαϋλώνεται σε δευτερόλεπτα. Πάντα αυτό που αποζητώ είναι να έχω ίση αντιμετώπιση, όχι ευνοϊκή. Και δεν προσπαθώ να πείσω κανέναν σε σχέση με αυτό. Δεν με βοήθησε και δεν με βοηθάει το όνομά μου, γιατί από πολύ μικρός ήθελα και θέλω να έρχομαι αντιμέτωπος με την πραγματικότητα».
Ο νεαρός ηθοποιός αναφέρθηκε και στη χειρότερη, κατά την άποψή του, μορφή εξουσίας, αποκαλύπτοντας πως ταλαιπωρήθηκε πολύ στο σχολείο. «Εχω υποφέρει από διάφορες μορφές εξουσίας, αλλά η χειρότερη ήταν στο σχολείο από τον λυκειάρχη. Ταλαιπωρήθηκα πάρα πολύ» είπε. Και συνέχισε: «Εγώ, παρότι ήμουν ζωηρός, δεν έκανα βλακείες ή προσβλητικά πράγματα, δεν έχω πειράξει πότε συμμαθητή μου. Ποτέ. Ισα ίσα ήμουν αυτός που υπερασπιζόταν τα παιδιά που τα πείραζαν. Ημουν και δυνατό αγόρι και δημοφιλές και πάντα ύψωνα ανάστημα τόσο για τους συμμαθητές μου όσο και για τον εαυτό μου. Και αυτό δεν άρεσε. Πρόκειται για ένα πολύ σκληρό ιδιωτικό σχολείο και αυτό είναι από τα πράγματα που δεν θα συγχωρήσω εύκολα. Οι γονείς μου δεν με πίστευαν όταν τους έλεγα ότι θέλω να φύγω από εκεί μέσα, το έριξαν στην εφηβεία. Ηταν ένα σχολείο που δεν με ήθελε, αλλά δεν με έδιωχνε».
