Κοσμοσυρροή, δάκρυα, συγκίνηση, αγάπη, θαυμασμός! Με αυτές τις λέξεις μπορεί κανείς να αποδώσει όσα έγιναν στους κινηματογράφους στην πρεμιέρα της ταινίας «Καποδίστριας» του σπουδαίου Γιάννη Σμαραγδή ανήμερα τα Χριστούγεννα!
- Από τη Μαρία Ανδρέου
Η ταινία εποχής με την ιστορική αλήθεια για τον πρώτο Ελληνα Κυβερνήτη, με το λαμπερό καστ, μάγεψε με τη φλόγα της και την αισθητική της όλη την Ελλάδα, με τον «Καποδίστρια», σε πείσμα πολλών, να είναι sold out!
Η «Espresso» είχε την τιμή να συνομιλήσει με τον εμβληματικό σκηνοθέτη τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων, με τον ίδιο να κάνει μια κατάθεση ψυχής μετά την τεράστια επιτυχία της πρεμιέρας! Σε μια αποκλειστική εξομολόγηση καρδιάς, ύστερα από τον πόλεμο που δέχτηκε, ο Γιάννης Σμαραγδής μάς λέει με νόημα ότι νιώθει πως ο ίδιος αλλά και η ταινία του «σαν να κατέλαβαν λόφο εχθρικό και ύψωσαν την ελληνική σημαία!» Τεράστια η αγάπη του κόσμου για την Ιστορία και τον καλό ελληνικό κινηματογράφο. Κολοσσιαίο και το βραβείο αγάπης για τον σημαντικό άνθρωπο του πνεύματος και του ελληνικού πολιτισμού Γιάννη Σμαραγδή!
Κύριε Σμαραγδή, πώς είδατε την προσέλευση του κόσμου ανήμερα τα Χριστούγεννα στην ταινία «Καποδίστριας»; Αν μη τι άλλο, αυτές οι γιορτές είναι για εσάς ξεχωριστές!
Ολοι εμείς που βοηθήσαμε ώστε να ολοκληρωθεί η ταινία «Καποδίστριας» αισθανόμαστε σαν ένας λόχος που είχε εντολή να καταλάβει έναν εχθρικό λόφο και να υψώσουμε την ελληνική σημαία! Και την υψώσαμε για το καλό της χώρας μας, μέσα σε αυτό που λέμε ανώτερη Ελλάδα.
Σας ικανοποίησε η αποδοχή του κόσμου;
Η υποδοχή της ταινίας με sold out σε όλη τη χώρα, με χειροκροτήματα και δάκρυα σε κάθε προβολή, δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί για μας το ανώτερο δυνατόν βραβείο. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο βραβείο από την αγάπη του κόσμου!
Τι σας είπαν οι φίλοι σας και οι γνωστοί σας που πήγαν να δουν την ταινία;
Οσοι είδαν την ταινία και ήρθαν σε επαφή μαζί μας μάς είπαν ότι έφυγαν από τους κινηματογράφους με δάκρυα. Ωστόσο, εισέπραξαν από την ταινία αισιοδοξία και αγάπη, την οποία και μου μετέφεραν.
Θα τη δείτε κι εσείς σε κάποιον κινηματογράφο… ίσως της Κρήτης απ’ όπου κατάγεστε;
Ξέρετε, όταν τελειώνει μια ταινία που υπογράφω, δεν την ξαναβλέπω ποτέ. Ούτως ή άλλως, δεν ανήκει πλέον σε μένα, αλλά στις ψυχές των ανθρώπων που επικοινωνούν με την ψυχή του έργου. Σε αυτές τις ψυχές ανήκει πλέον η ταινία.
Πέρασε τελικά το μήνυμα; Και ποιο είναι αυτό;
Οι Έλληνες τον αγαπάμε τον Καποδίστρια και τον νοσταλγούμε γιατί όλο και περισσότερο μας λείπει ένας Καποδίστριας, αφού μετά τη δολοφονία κηδεμόνευσαν τη χώρα μας οι νοοτροπίες των κοτζαμπάσηδων και οι διαπλοκές αυτών που τον σκότωσαν. Υπήρξε απουσία αγάπης για τους Έλληνες και την Ελλάδα. Πώς να μην λείπει λοιπόν από τους Έλληνες ο Καποδίστριας;
Τι σας είπαν οι πρωταγωνιστές της ταινίας; Ποια τα δικά τους συναισθήματα ή των συγγενών τους και των δικών τους ανθρώπων που την είδαν;
Θαυμασμό, αγάπη και δάκρυα ανακούφισης, αυτά μετέφεραν στους πρωταγωνιστές της ταινίας τα πρόσωπα που ήρθαν σε επαφή μαζί τους.
Τι έχετε να πείτε σε όσους σας πολέμησαν και εξακολουθούν να σας πολεμούν;
Τίποτα δεν έχω να τους πω. Απλώς να τους θυμίσω αυτό που έγραψε κάποιος μεγάλος, επίσης κυνηγημένος αγρίως από τους ομοίους του… «Υπάρχει ένας συμπαντικός νόμος, όχι ανθρώπινος, που λέει ότι στην αρχή μοιάζει να νικάει το κακό, αλλά στο τέλος πάντα κερδίζει το καλό».
Θα είναι χαρούμενος ο Καποδίστριας στον ουρανό; Τι λέτε;
Μα έχω την αίσθηση ότι εκείνος «καθοδηγούσε» από ψηλά την ταινία. Προσωπικά πιστεύω ότι ήμουν απλός το «χέρι», όχι ο δημιουργός.
Ποιες είναι οι επιπλέον ενέργειές σας για την ταινία; Θα πάει σε σχολεία, ακριτικές περιοχές, στην τηλεόραση, στο εξωτερικό; Θα υπάρξουν εκδηλώσεις;
Ναι, η ταινία θα πάει σε σχολεία, σε ακριτικές περιοχές. Η ταινία έγινε ακριβώς για να μπορέσει να απλωθεί στους Έλληνες, και ιδιαίτερα στους νέους Έλληνες, στη νεολαία, για να δουν ποια πρέπει να είναι η αυριανή Ελλάδα. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι είναι μια ταινία οδηγός για το καλό των αυριανών Ελλήνων.
Η επόμενη ταινία σας; Με τι θα καταπιεστείτε δημιουργικά και με βάση την προσφορά προς το έθνος μας και την Ορθοδοξία;
Όταν κάνεις μια ταινία, πρέπει πάντα να έχεις στο μυαλό σου μια επόμενη, ακόμα και αν δεν γίνει ποτέ. Εχω βέβαια στο μυαλό μου ποια θα μπορούσε να είναι… αλλά είναι νωρίς ακόμη να μιλήσουμε γι’ αυτό.