Μενού ενός ακριβού γαλλικού εστιατορίου για τρόφιμους του Αλκατράζ, όπως ο Αλ Καπόνε
Ψητή χοιρινή ωμοπλάτη, κρεατόπιτα αλ’ ανγκλέζ, σοτέ κολοκυθάκια… Οχι, δεν πρόκειται για το μενού ακριβού γαλλικού εστιατορίου, αλλά για ένα ενδεικτικό μενού του φαγητού που σερβιριζόταν σε βαρυποινίτες της φυλακής του Αλκατράζ, όπως ο Αλ Καπόνε.
Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την επέτειο των πενήντα χρόνων από το κλείσιμο του νησιού-φυλακής δόθηκε στη δημοσιότητα ένα ενδεικτικό μενού Σεπτεμβρίου που αποδεικνύει ότι οι υπεύθυνοι χρησιμοποιούσαν το φαγητό μάλλον κατασταλτικά στους σκληρούς εγκληματίες που στεγάζονταν εκεί. Η λογική προφανώς ήταν ότι εφόσον οι κρατούμενοι ήταν ικανοποιημένοι διατροφικά με πιάτα που τους βάραιναν σε βαθμό να τους αποκοιμίζουν, μπορούσαν και οι φύλακες να είναι πιο ήσυχοι.
Πριν κλείσει οριστικά, το 1963, το Αλκατράζ ήταν πάντως έτσι κι αλλιώς αναγνωρισμένο ως το σωφρονιστικό κατάστημα των ΗΠΑ που σέρβιρε το καλύτερο φαγητό. Η… γκουρμέ φυλακή τροφοδοτείτο καθημερινά με φρέσκα υλικά από το Σαν Φρανσίσκο και την επεξεργασία τους αναλάμβαναν μερικοί από τους πιο έμπειρους μαγείρους. Μάλιστα αυτό το διάστημα, σε ανάμνηση της εν λόγω διαδικασίας, εστιατόριο ξενοδοχείου του Σαν Φρανσίσκο σερβίρει από τις 8 Αυγούστου μέχρι τις 2 Σεπτεμβρίου ένα δείπνο εμπνευσμένο θεματικά από αυτό που απολάμβαναν οι τρόφιμοι της φυλακής.
Το Αλκατράζ προκαλούσε πάντα τεράστιο δέος στους Αμερικανούς (και όχι μόνο), ενώ ακόμα και σήμερα αποτελεί πόλο έλξης τουριστών. Εκατομμύρια άνθρωποι ταξιδεύουν κάθε χρόνο στον κόλπο του Σαν Φρανσίσκο για να δουν από κοντά τα κελιά από τα οποία πέρασαν μεγάλες «προσωπικότητες» του εγκλήματος, όπως ο Αλ Καπόνε, ο Τζορτζ Κέλι ή «Αυτόματο», ο Τζέιμς Μπάλγκερ ή «Ασπρουλιάρης» και ο Αλβιν Κάρπις ή «Ανατριχιαστικός». Αρχικά ήταν ένα οχυρό που έγινε στη συνέχεια στρατόπεδο αναμόρφωσης για στρατιώτες και το 1934 πέρασε στη δικαιοδοσία της Υπηρεσίας Φυλακών που το μετέτρεψε σε σωφρονιστικό ίδρυμα για τους πιο διαβόητους εγκληματίες. Ενα διάταγμα του γενικού εισαγγελέα Ρόμπερτ Κένεντι το 1962 ήταν αυτό που έκλεισε τη φυλακή, δεδομένου του υψηλού κόστους συντήρησής της αλλά και της προνομιακής θέσης της οποίας έχαιρε, στον κόλπο του Σαν Φρανσίσκο, που θεωρήθηκε ότι θα ήταν πιο επωφελής αν την αξιοποιούσαν τουριστικά, όπως και έγινε.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ