Χαστούκι σε Στουρνάρα η έκθεση της Βουλής για το δημόσιο χρέος.
Δεν μασάει τα λόγια της η έκθεση για το δημόσιο χρέος, την οποία συνέταξε το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής και αφορά την οικονομική κατάσταση στην οποία θα βρεθεί η χώρα μας μετά την ολοκλήρωση και του τρίτου Μνημονίου, το 2014. Ουσιαστικά αποκαθηλώνει τις αισιόδοξες προβλέψεις του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα περί φωτός στην άκρη του δημοσιονομικού τούνελ, καθώς χαρακτηρίζει «ψευδαίσθηση» το γεγονός ότι η Ελλάδα θα επιστρέψει στις αγορές το 2014. «Αν δεν λυθεί το θέμα του χρέους, θα παραμείνει ως δαμόκλειος σπάθη πάνω από την ελληνική οικονομία, θα επηρεάζει αρνητικά τις προσδοκίες των οικονομικών παραγόντων και θα εμποδίζει την επιστροφή στις αγορές», όπως τονίζεται.
Αλλωστε ο συντονιστής του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής Παναγιώτης Λιαργκόβας ήταν σαφής χθες: «Δεν φτάνει το πρωτογενές πλεόνασμα που δημιουργείται για να χρηματοδοτήσει τις ανάγκες που θα έχουμε από την άνοιξη και μετά. Αρα θα χρειαστούμε μια νέα χρηματοδότηση από εξωτερικούς πόρους, δηλαδή μια νέα δανειακή σύμβαση» είπε σε τηλεοπτικό σταθμό. Με άλλα λόγια, θα απαιτηθούν ένα νέο Μνημόνιο και νέα μέτρα! Οπως πάντως τονίζεται στην έκθεση, το δεύτερο εξάμηνο του 2014 οι πόροι που διαθέτει η χώρα δεν θα επαρκούν για να καλύψει τις υποχρεώσεις προς πληρωμή των τόκων για τα δάνεια που έχει λάβει. Συν τοις άλλοις, ένα νέο Μνημόνιο για το κλείσιμο του δημοσιονομικού κενού θα ήταν μια προσωρινή λύση για ένα ή δύο χρόνια το πολύ, αφού το μόνο που θα κατάφερνε θα ήταν να μεταθέσει το πρόβλημα για αργότερα.
Αυτό που προτείνει το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής είναι ένα νέο «κούρεμα» του χρέους και όχι απλώς μια «διευκόλυνση εξυπηρέτησής του». Ως βασικές δυνατότητες για την αντιμετώπιση του προβλήματος παρουσιάζονται είτε η διευκόλυνση εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους με μείωση επιτοκίων και άλλες παρόμοιες αποφάσεις είτε η επίσημη αναδιάρθρωση του χρέους, προκειμένου να είναι βιώσιμο. Στην πρώτη περίπτωση θα υπήρχε μεν μια ελάφρυνση, αλλά δεν θα έλυνε οριστικά το πρόβλημα και θα άφηνε την Ελλάδα έκθετη στις τυχόν διεθνείς αναταραχές. Στη δεύτερη περίπτωση όμως, το «κούρεμα» του χρέους εντός της ευρωζώνης θα επιτάχυνε την ανάπτυξη. Βέβαια, μια τυχόν διαγραφή χρέους μέσω του «κουρέματος» θα επιβάρυνε το δημόσιο χρέος των άλλων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων που έχουν εγγυηθεί για τα ελληνικά δάνεια. Και αυτό μάλλον δεν θα τους άρεσε…
