O ηθοποιός Γιάννης Παπαθανάσης δεν μιλά για τη «φουκαριάρα τη μάνα του» αλλά για το «κιτρινόμαυρο» πάθος του και την «Αγια-Σοφιά».
Ο Γιάννης Παπαθανάσης έχει παίξει στο θέατρο Αριστοφάνη και Σαίξπηρ, έχει ανέβει στη Λυρική Σκηνή, έχει συμμετοχές σε γνωστές κωμικές σειρές της τηλεόρασης, αλλά έγινε διάσημος μέσα από την περίφημη ατάκα «η φουκαριάρα η μάνα μου» σε διαφημιστική καμπάνια τηλεφωνικού καταλόγου ενσαρκώνοντας τον Νίκο Ξανθόπουλο. Ο ταλαντούχος ηθοποιός, που είναι ένθερμος υποστηρικτής της ΑΕΚ, μίλησε στην «Εspresso της Kυριακής» για την περιπέτεια της αγαπημένης του ομάδας αλλά και για όσα ωραία την περιμένουν στο μέλλον.
– Πώς βιώνεις τη συμμετοχή της ΑΕΚ στη Γ’ Εθνική;
Είναι μια μαύρη σελίδα στην ιστορία μας, θα το πιούμε και αυτό το ποτήρι. Κάνουμε πέτρα την καρδιά μας, αυτό το φαρμάκι το επωμίζονται μόνο οι φίλαθλοι. Η ΑΕΚ είναι μαγαζί γωνία, είναι ιδέα και αυτό το ξέρουν κάποιοι και το εκμεταλλεύτηκαν. Μιλώ για όσους την έφτασαν μέχρι εδώ.
– Την ανέλαβε όμως ένας επιχειρηματίας της εμβέλειας του Δημήτρη Μελισσανίδη…
Ξέρει πού έμπλεξε, ξέρει τους όρους του παιχνιδιού. Ο Μελισσανίδης αγαπάει την ΑΕΚ, αλλά μην ξεχνάμε ότι είναι ταυτόχρονα και επιχειρηματίας. Από κει και πέρα, πρέπει να κάνουμε υπομονή. Είτε παίξει φέτος καλά είτε δεν παίξει, του χρόνου θα είναι στη Β’ Εθνική και τη μεθεπόμενη στην Α’.
– Πηγαίνεις στο γήπεδο, παρακολουθείς τους αγώνες της ομάδας σου;
Εγώ θέλω να πηγαίνω και να βλέπω καλή μπάλα, όπως παλιά επί Μπάγεβιτς. Δεν με ενδιαφέρουν τα ονόματα, είτε λέγονται Δέλλας είτε Γεωργέας. Θέλω ο παίκτης που φοράει τη φανέλα της ΑΕΚ να τη σέβεται, να παίζει καθαρό ποδόσφαιρο και να μην είναι «καμικάζι», σαν και αυτούς που έχουν κατά καιρούς ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός. Και ο Τσιάρτας και ο Αλεξανδρής δεν ήταν ονόματα εκείνη την εποχή, αλλά είδαμε πόσα πέτυχαν.
– Είσαι από τους φιλάθλους που ασκούν κριτική;
Δεν θέλω να είμαι γραφικός φίλαθλος. Μπορεί κάποια στιγμή να βρίσω, αλλά δεν θα πω «βγάλε έξω τον άσχετο». Η «δουλειά» μου είναι να πληρώσω από το υστέρημά μου, αλλά να μην κρίνω, γιατί δεν είμαι παρών σε αυτή την οικογένεια. Είναι σαν να πας επισκέπτης σε ένα σπίτι και να ζητήσεις τον λόγο από τον σπιτονοικοκύρη γιατί έβαλε το τραπέζι δεξιά και όχι αριστερά».
– Τον Δέλλα λοιπόν δεν μπορείς να τον κρίνεις…
Δεν μπορώ να τον κρίνω, γιατί είναι άπειρος. Ο χρόνος είναι ο κριτής του. Αν ο Μελισσανίδης έχει βλέψεις που είναι πάνω από τις δυνατότητες του προπονητή, θα φανεί στο μέλλον.
– Οι παίκτες ζουν πάντως κάτι πρωτόγνωρο…
Εγώ πιστεύω ότι έχουν πάθει πολιτισμικό σοκ. Ξαφνικά να πεις σε έναν πλούσιο να αφήσει τη Φιλοθέη και να πάει να ζήσει στο Πέραμα… Φαντάζομαι ότι είναι μπερδεμένοι ψυχολογικά. Να είσαι ο Γεωργέας και να σου λένε να παίξεις με τα Ζωνιανά. Δεν είναι εύκολο πράγμα, θέλει χρόνο να το εμπεδώσεις.
– Το πιο μεγάλο κέρδος θα είναι ωστόσο η «Αγια-Σοφιά»…
Μιλάτε σε έναν άνθρωπο που μόλις γκρέμιζαν το γήπεδο ήμουν έξω από τη σκεπαστή μαζί με έναν φίλο μου και έκλαιγα. Πώς μπορώ να το ξεχάσω! Και μόνο γι’ αυτό ο Μελισσανίδης κέρδισε πόντους στην καρδιά μου. Είναι το καλύτερο δώρο που μπορούσε να μας γίνει. Και να σας πω κάτι; Οποιον δω να σπάει καρέκλα θα του δαγκώσω το αυτί. Αυτό το γήπεδο θα μας δώσει χαρές, λύπες, τίτλους. Θα είναι το σπίτι μας. Η ΑΕΚ είναι οι χαμένες πατρίδες μας, η ομάδα που αγκαλιάζει στα φτερά της τις βασανισμένες ψυχές. Αλίμονο σε όποιον κάνει ζημιά στο σπίτι μας».
-Αλήθεια, γιατί έγινες ΑΕΚ;
Με έκανε ο παππούς μου. Με συγκίνησε η ιστορία της, γιατί κι εγώ είμαι εσωτερικός μετανάστης. Το χωριό μου στην Ευρυτανία πνίγηκε για να γίνει το φράγμα των Κρεμαστών και πήγαμε στο Αγρίνιο.
– Επαγγελματικά τι κάνεις αυτό τον καιρό;
Κάθε Δευτέρα στις 9.00 το βράδυ παίζω στο Θέατρο Ημέρας, στους Αμπελόκηπους, την κωμωδία του Κώστα Παπαγεωργίου «Kleve Minds» σε σκηνοθεσία Ακίνδυνου Γκέκα και μαζί μου είναι οι Κώστας Παπαγεωργίου, Δέσποινα Κατσαρού, Αλέξης Λιβανάς.
Π.ΚΑΤΩΝΗΣ
