Εχασε τελικά τη μάχη με τον καρκίνο η 37χρονη καθηγήτρια Μαρίνα Κεφάκη – Η εξομολόγησή της δύο χρόνια πριν.
Για το μεγάλο «ταξίδι» έφυγε η γλυκιά καθηγήτρια Μαρίνα Κεφάκη, που είχε συγκινήσει το Πανελλήνιο με το γράμμα που είχε δημοσιεύσει σε μια ιστοσελίδα για μαμάδες κάνοντας έναν συγκλονιστικό απολογισμό. Αν και πάλεψε σκληρά με τον καρκίνο, η 37χρονη δεν κατάφερε να βγει νικήτρια αφήνοντας ορφανό το μόλις έξι ετών μονάκριβο αγοράκι της και βυθίζοντας στον θρήνο ολόκληρη την Κρήτη.
Το γράμμα, που είχε προκαλέσει αίσθηση πριν από περίπου δύο χρόνια, είχε τίτλο «Είμαι άτυχη; Δεν νομίζω!» και -μεταξύ άλλων- ανέφερε: «Με τον Γιάννη, τον άντρα μου, αποφασίσαμε να παντρευτούμε ύστερα από δέκα χρόνια σχέσης, ταξιδιών, γλυκών και συναυλιών… Ο Νικόλας, ο σκοπός της επισημοποίησης όλων των προηγουμένων, μας προέκυψε αμέσως μετά. Τον θήλαζα μέχρι 8 μηνών, όταν κατάλαβα ότι ένα εξόγκωμα έχει προβάλει έντονα στο αριστερό μου στήθος. Ενας ηλίθιος γιατρός με καθυστέρησε για καιρό, καθώς στους συνεχείς υπερήχους υποστήριζε κάθε φορά ότι πρόκειται για φλεγμονή, κάτι σαν μαστίτιδα.
»Εν τέλει, η γυναικολόγος μου με έστειλε σε μαστολόγο – ογκολόγο και διαγνώστηκα με καρκίνο στο στήθος. Λίγο αργότερα ανακαλύψαμε ότι αυτό συνοδευόταν και με μετάσταση στο συκώτι. Στη βάφτιση του γιου μου δεν είχα μαλλιά, φρύδια, ματόκλαδα και είχα κάνει μόνο μία χημειοθεραπεία. Αφού ολοκλήρωσα με επιτυχία όλους τους κύκλους, ακολούθησε ολική μαστεκτομή. Από την περίοδο αυτή, τη βρεφική του Νικόλα, δεν έχω συγκρατήσει τίποτα άλλο από τη χαρά! (…) Εβαζα την περούκα μου, έβαφα τα μάτια μου και έξω!
»Για ενάμιση χρόνο ήμουν υγιής. Πέρυσι έμαθα ότι εμφανίστηκε νέα μετάσταση στο συκώτι. Αυτό ήταν too much! Είχα καμένες φλέβες και έκανα εννέα επεμβάσεις για εγκατάσταση φλεβοκαθετήρα, έξι μέρες στην Ογκολογική λόγω φλεγμονής και υψηλού πυρετού, είχα τάσεις αυτοκαταστροφής, απογοήτευση, θυμό και θλίψη, πολλή θλίψη. Ναι, νιώθω κούραση και πόνο, πολλές φορές, το ένα μου βυζάκι είναι λίγο σιλικονάτο και δεν θα ταΐσει άλλο παιδάκι, ο Νικόλας θα είναι μοναχοπαίδι και δεν θα φτιάξω και ένα ροζ δωμάτιο, όπως επιθυμούσα, αλλά είμαι χαρούμενη, ήρεμη, μάνα, σύζυγος, φίλη, κόρη και αδερφή. Και σύντομα θα γίνω και θεία! Αμα έχεις τόσους ρόλους, πώς να απέχεις από τη ζωή σου; Με λες άτυχη; Δεν νομίζω…»
ΕΥΑ ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ
