Η μυθιστορηματική και αμαρτωλή ζωή του Μπόρις Μπερεζόφσκι.
Το όνομά του θα μείνει στην Ιστορία για τον ρόλο που διαδραμάτισε σε κάθε κρίσιμη αλλαγή του πολιτικού σκηνικού της χώρας του, χαρίζοντάς του το παρατσούκλι του Ρασπούτιν της μετά σοβιετικής Ρωσίας. Ο Μπόρις Μπερεζόφσκι ωστόσο, εκτός από την αγάπη που έτρεφε για την πολιτική ίντριγκα, είχε μια εξίσου πολυτάραχη προσωπική ζωή, με ιδιαίτερη αδυναμία στις ωραίες γυναίκες.
Την αγάπη του στο γυναικείο φύλο ωστόσο την πλήρωσε στην κυριολεξία ακριβά, αφήνοντας πίσω του μια «εύθυμη» χήρα και συνολικά έξι παιδιά από τρεις διαφορετικές γυναίκες. Η πλέον πολύκροτη σχέση του ήταν με τη δεύτερη σύζυγό του Γκαλίνα Μπεσάροβα, η οποία εξασφάλισε το «ακριβότερο διαζύγιο» στην ιστορία της Βρετανίας, έχοντας ζήσει ουσιαστικά μόλις δύο χρόνια στο πλευρό του. Το ζευγάρι γνωρίστηκε το 1981, όταν εκείνος ήταν ακόμα καθηγητής μαθηματικών στη Μόσχα και παντρεμένος με την πρώτη σύζυγό του και μητέρα των δύο μεγαλύτερων παιδιών του, Νίνα Κορότκοβα. Η παράνομη σχέση τους συνεχίστηκε μέχρι το 1991, όταν ο Μπερεζόφσκι, έχοντας αρχίσει πλέον να δημιουργεί την οικονομική αυτοκρατορία του, θέλησε να την επισημοποιήσει παίρνοντας πρώτα διαζύγιο από την Κορότκοβα. Παρά το γεγονός όμως ότι με την Μπεσάροβα παρέμειναν παντρεμένοι για δεκαοχτώ χρόνια, στη διάρκεια των οποίων απέκτησαν δύο παιδιά, στην πραγματικότητα βρίσκονταν σε διάσταση τα τελευταία δεκαέξι.
Οταν το 2011 ξανασυναντήθηκαν στα δικαστήρια για την επίσημη λύση του γάμου τους, ο Μπερεζόφσκι συμπλήρωνε ήδη δεκαπέντε χρόνια σχέσης με τη νέα του σύντροφο και μητέρα των δύο μικρότερων παιδιών του, Γελένα Γκορμπούνοβα. Φήμες μάλιστα θέλουν την Μπεσάροβα να κίνησε τη διαδικασία του διαζυγίου τους όντας εκνευρισμένη από δημοσιεύματα του Τύπου που περιέγραφαν την Γκορμπούνοβα ως «σύζυγο» του ολιγάρχη. Οπως αποδείχτηκε μερικούς μήνες αργότερα, η αίτηση διαζυγίου ήταν κίνηση-ματ για εκείνη, καθώς παρά το γεγονός ότι το ακριβές ποσό της αποζημίωσης που απέσπασε δεν δημοσιοποιήθηκε ποτέ, τα βρετανικά ΜΜΕ το χαρακτήρισαν ως το ακριβότερο διαζύγιο όλων των εποχών, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι «ξεπέρασε κατά πολύ το προηγούμενο ρεκόρ των 53 εκατομμυρίων λιρών».
Αν και ο εκπρόσωπος Τύπου του Μπερεζόφσκι δήλωνε τότε ότι ο Ρώσος μεγιστάνας σκόπευε να παντρευτεί την Γκορμπούνοβα αμέσως μόλις έβγαινε το διαζύγιό του από την Μπεσάροβα, το ζευγάρι δεν ανέβηκε ποτέ τα σκαλιά της εκκλησίας, καθώς οι δυο τους χώρισαν μέσα στο 2012. Σχεδόν ένα χρόνο μετά αποφάσισε και εκείνη να τον σύρει στα δικαστήρια, τον Ιανουάριο του 2013, ισχυριζόμενη ότι της χρωστά 235 εκατομμύρια ευρώ και πετυχαίνοντας έτσι πάγωμα των τραπεζικών λογαριασμών του.
Οι αποκαλύψεις γύρω από την προσωπική ζωή και τα σεξουαλικά γούστα του Μπερεζόφσκι συνεχίστηκαν ωστόσο και μετά τον θάνατό του. Οπως αποκάλυψε ο σοφέρ του Μαρκ Πέντλεμπερι σε συνέντευξή του στη βρετανική εφημερίδα «Daily Mail», ένα 24ωρο μετά τον ξαφνικό χαμό του, ο 65χρονος επιχειρηματίας είχε ιδιαίτερη αδυναμία στις ανήλικες ιερόδουλες από την Ανατολική Ευρώπη. Σύμφωνα πάντα με τον Πέντλεμπερι, αγαπημένο του μέρος για σεξουαλικές συνευρέσεις με τις ανήλικες ήταν το πίσω κάθισμα της Maybach λιμουζίνας του, υπό την προϋπόθεση ότι ο οδηγός της έτρεχε με ιλιγγιώδη ταχύτητα.
Ο άνθρωπος με την τεράστια επιρροή που βρήκε τον διάδοχο του Γέλτσιν
Μετά την είσοδό του στη φημισμένη Ακαδημία Επιστημών της Σοβιετικής Ενωσης, το στενό περιβάλλον του Μπερεζόφσκι ήταν πεπεισμένο ότι θα ακολουθούσε ακαδημαϊκή καριέρα. Εκείνος ωστόσο προτίμησε να εκμεταλλευτεί στο έπακρο την κατάρρευση του κομμουνισμού. Καθώς τα θεμέλια της σοβιετικής αυτοκρατορίας άρχισαν να τρίζουν, αποφάσισε να δραστηριοποιηθεί στον χώρο της αυτοκινητοβιομηχανίας καταφέρνοντας να διεισδύσει μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα στην AvtoVAZ, παραγωγό των Lada. Για να προστατεύσει την περιουσία του δημιούργησε σχέσεις με Τσετσένους γκάγκστερ, γεγονός που παραλίγο να του κοστίσει τη ζωή δύο φορές.
Εκείνος ωστόσο όχι μόνο δεν πτοήθηκε, αλλά πείσμωσε να ανέβει ακόμα ψηλότερα. Αναλαμβάνοντας το κόστος της έκδοσης των απομνημονευμάτων του προέδρου Μπόρις Γέλτσιν, εξασφάλισε χωρίς μεγάλη δυσκολία την εύνοιά του, χάρη στην οποία λίγο καιρό αργότερα απέκτησε πρόσβαση στον εθνικό αερομεταφορέα της Ρωσίας, Aeroflot, και μετέπειτα στα ανεξάντλητα κοιτάσματα πετρελαίου της. Εν συνεχεία, από τη θέση που απέκτησε στο εθνικό συμβούλιο ασφαλείας του Γιέλτσιν, βοήθησε στην εφαρμογή της ειρηνευτικής συνθήκης που έβαλε τέλος στον πρώτο πόλεμο της Ρωσίας με τους αντάρτες στην περιοχή της Τσετσενίας, κάνοντας πολλούς να συγκρίνουν την επιρροή του στο καθεστώς με αυτή του Ρασπούτιν.
Η επιδείνωση της υγείας του Γέλτσιν το 1999 και η πτώση της δημοτικότητάς του ώθησαν τον Μπερεζόφσκι στην αναζήτηση του ιδανικού διαδόχου του, τον οποίο ανακάλυψε στο πρόσωπο του πρώην κατασκόπου της KGB, Βλάντιμιρ Πούτιν. Αφού τον έφερε στο στενό περιβάλλον του Γέλτσιν, χρηματοδότησε την προεκλογική του καμπάνια και τον ανέβασε στην εξουσία, κερδίζοντας τον τίτλο του «πολιτικού του πατέρα». Σύντομα ωστόσο ο Πούτιν δυσανασχέτησε με τις παράλογες απαιτήσεις του σπόνσορά του, καθώς δεν του άρεσε να ασκεί κανείς εξουσία πάνω του και οι δυο τους ήρθαν σε σύγκρουση. Η οριστική ρήξη του με το Κρεμλίνο ήρθε κατά τη διάρκεια της πρώτης κιόλας θητείας του άλλοτε προστατευόμενού του, με αποτέλεσμα ο Μπερεζόφσκι να ζητήσει πολιτικό άσυλο στη Βρετανία, όπου έζησε ώς το τέλος της ζωής του.
ΠΕΤΡΙΝΑ ΚΑΛΑΜΒΟΚΙΔΗ
