Ενα λεύκωμα με δεκάδες πιτσιρίκια που φωτογραφίζονται με τα παιχνίδια τους.
Κούκλες, κουκλόσπιτα, κουζινικά, μπαστούνια του μπέιζμπολ, γυαλιά ηλίου και λούτρινα ζωάκια. Αυτά και πολλά άλλα μπορεί να γίνουν παιχνίδια για κάθε παιδί του κόσμου. Μόνο που ανάμεσα στα «άλλα» μπορεί να είναι ακόμα και τα όπλα, ψεύτικα ή και αληθινά.
Το είδος των αντικειμένων με τα οποία παίζει κάθε παιδί έχει άμεση σχέση με το μέρος του κόσμου στο οποίο ζει. Πολύ λιγότερα -και σίγουρα όχι λαμπερά- είναι τα παιδικά παιχνίδια στις περισσότερες χώρες της Αφρικής, πολύ ακριβότερα και περισσότερα στον δυτικό κόσμο και πολύ πιο επικίνδυνα σε χώρες όπου η ειρήνη απειλείται είτε από τα αληθινά όπλα είτε από την πολιτική αστάθεια.
Το βέβαιο είναι ότι όλα τα παιδιά στον κόσμο έχουν ανάγκη να παίξουν και να έχουν παιχνίδια για να το κάνουν αυτό. Αυτήν την ανάγκη τους απαθανάτισε με τον φωτογραφικό της φακό ο φωτογράφος Γκαμπριέλε Γκαλιμπέρτι, ο οποίος πέρασε περισσότερο από έναν χρόνο ταξιδεύοντας σε περισσότερες από πενήντα χώρες. Κατέγραψε τις πρώτες «ιδιοκτησίες» των μικρών αγοριών και κοριτσιών που συνάντησε. Για τα περισσότερα, αυτά τα παιχνίδια ήταν δώρα: άλλα παιδιά τα πήραν για τα γενέθλιά τους και άλλα τα κέρδισαν, κάνοντας το χατίρι των γονιών τους.
Από το Τέξας μέχρι την Ινδία, από το Μαλάουι έως την Κίνα και από την Ισλανδία έως το Μαρόκο, ο Ιταλός φωτογράφος κατέγραψε την τεράστια χαρά και την ικανοποίηση των παιδιών για τα παιχνίδια τους. Αυτή η χαρά είναι ίδια για κάθε παιδί στον κόσμο, ανεξάρτητα από τη χρηματική αξία του παιχνιδιού που κρατά στα χέρια του.
Το ταξίδι του Ιταλού φωτογράφου στον κόσμο των παιδιών διήρκεσε από δεκαοκτώ μήνες έως και τρία χρόνια, στη διάρκεια των οποίων δεν γνώριζε μόνο τα παιδιά και τα παιχνίδια τους, αλλά και τον πολιτισμό των χωρών τις οποίες επισκεπτόταν. Ετσι μπορούσε να κατανοήσει και να ερμηνεύσει καλύτερα τις εικόνες που κατέγραφε.
