Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 82 ετών ο άνθρωπος «με το τέλειο προφίλ του πολίτη υπεράνω πάσης υποψίας», που συγκλόνισε το πανελλήνιο, όταν το 1987 αποκαλύφθηκε ότι επί έξι ολόκληρα χρόνια δολοφονούσε εν ψυχρώ ηλικιωμένους για να τους «φάει» την κληρονομιά.
Ο λόγος για τον «εγκέφαλο» της περιβόητης «εταιρίας δολοφόνων», τον δικηγόρο, πρώην δήμαρχο Νέας Χαλκηδόνας και στέλεχος του ΠΑΣΟΚ Χρήστο Παπαδόπουλο, ο οποίος είναι γνωστός περισσότερο για τα αποτρόπαια εγκλήματά του παρά για το έργο που προσέφερε ως δήμαρχος.
Ο Χρήστος Παπαδόπουλος θα μένει στην Ιστορία ως επικεφαλής της αποκαλούμενης «εταιρίας δολοφόνων», καθώς το 1987, σε ηλικία 51 ετών, αποκαλύφθηκε ότι από το 1981 δολοφονούσε ηλικιωμένους για να τους αποσπάσει την κληρονομιά, και φυλακίστηκε με 25 χρόνια κάθειρξη. Σε ηλικία 73 ετών το 2009 αποφυλακίστηκε και άνοιξε γραφείο με τελωνειακές και φορορολογικές υποθέσεις.
Όμως το 2011 κατηγορήθηκε πάλι για την αρπαγή μιας γυναίκας και επέστρεψε για ένα μικρό διάστημα στις φυλακές. Όταν αποφυλακίστηκε, ζούσε στο Μενίδι. «Εύχομαι να συγχωρέσει ο Θεός τα όποια αμαρτήματά του» ήταν το σχόλιο του συνηγόρου του Περικλή Σταυριανάκη. Πριν από λίγες ημέρες ο Χρήστος Παπαδόπουλος μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο «Αγία Ολγα», όπου και άφησε την τελευταία του πνοή καθώς νικήθηκε από το γήρας και διάφορα χρόνια προβλήματα που αντιμετώπιζε.
Η δράση της «εταιρίας δολοφόνων» αφορούσε τη χρονική περίοδο 1981-1987. Τη Μεγάλη Εβδομάδα εκείνης της χρονιάς η οργάνωση αυτή, με «εγκέφαλο» τον σατανικό και ευφυέστατο δικηγόρο, μονοπώλησε τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και τα δελτία ειδήσεων. Ο αρχηγός της οργάνωσης σκότωνε εν ψυχρώ πλούσιους ηλικιωμένους και στη συνέχεια πλαστογραφούσε τις διαθήκες τους, προκειμένου να καρπωθούν ο ίδιος και οι συνεργοί του την περιουσία τους.
Δεν είχαν συγγενείς
Τα μέλη της «εταιρίας δολοφόνων», που έστειλε στον άλλον κόσμο οκτώ ηλικιωμένους, οι οποίοι στην πλειονότητά τους δεν είχαν συγγενείς, είχαν διακριτούς ρόλους μεταξύ τους. Ο 50χρονος τότε δικηγόρος έδινε τις κατευθυντήριες εντολές και οι υπόλοιποι εκτελούσαν το σχέδιο δράσης. Άλλοτε στον ρόλο του «γαμπρού» για τις ανύπαντρες «μεγαλοκοπέλες» που είχαν βάλει στο μάτι και άλλοτε σε ρόλο νεκροθάφτη, που εξαφάνιζε όσους είχαν βγάλει από τη μέση τα μέλη της συμμορίας που καρπώνονταν όλη την περιουσία των άτυχων ηλικιωμένων.
Πιο αναλυτικά, ο δικαστικός επιμελητής εμφανιζόταν ως επίδοξος «γαμπρός» στις ηλικιωμένες κυρίες που ήταν στόχοι της οργάνωσης. Κέρδιζε την εμπιστοσύνη τους ταυτόχρονα με την πρόσβαση στο σπίτι τους. Σε συνεννόηση με τον Παπαδόπουλο, μελετούσαν τις κινήσεις των θυμάτων και εκτελούσαν μεθοδικά το έργο τους. Ο εργολάβος ήταν ο άνθρωπος που αναλάμβανε να «εξαφανίζει» τα πτώματα, ο νεκροθάφτης της συμμορίας. Ο έμπορος ήταν ο υπαρχηγός του Παπαδόπουλου και μαζί κατέστρωναν τα σχέδια της εγκληματικής δραστηριότητάς τους. Τέλος, ο θυρωρός ήταν ο «τσιλιαδόρος» της «εταιρίας».
Η Ιστορία θα καταγράψει τον Χρήστο Παπαδόπουλο ως έναν εξαιρετικά ευφυή άνθρωπο, που έστρεψε όλη την πνευματική του ενέργεια σε αποτρόπαια εγκλήματα. Όταν αποκαλύφθηκε η εμπλοκή του σε οκτώ δολοφονίες ηλικιωμένων, το πανελλήνιο είχε υποστεί σοκ.
