Θλίψη και πόνο προκάλεσε η είδηση του θανάτου του Αλκη Κολλάτου, με τον σκηνοθέτη Δημήτρη Κολλάτο να λυγίζει στο άκουσμα της τραγικής είδησης ότι το παιδί του, ο λατρεμένος του Αλκης, «έφυγε» στα 44 του από ανακοπή καρδιάς.
- Από τον
Νίκο Νικόλιζα
Για τον σκηνοθέτη, που όλα αυτά τα χρόνια έδινε τη δική του μάχη στο πλευρό του παιδιού του που έπασχε από αυτισμό, το χτύπημα της μοίρας ήταν μεγάλο και δεν μπορούσε να το διαχειριστεί.
Παρ’ όλα αυτά βρήκε το κουράγιο με πόνο ψυχής να αποτυπώσει στο προσωπικό του προφίλ στο facebook λίγες λέξεις που σκιαγραφούσαν τα συναισθήματά του. «Είναι άδικο να ζω εγώ και να φεύγει ο Αλκης» έγραψε ο Κολλάτος και ένα κύμα συμπαράστασης και συμπόνιας από τους φίλους του τον αγκάλιασε, έστω και διαδικτυακά!
Ρίγη συγκίνησης
Τη δεκαετία του ’80 ο γνωστός δημιουργός προσπάθησε να αφυπνίσει την ελληνική κοινωνία με την ταινία του για τον πολυαγαπημένο του Αλκη, ο οποίος έπασχε από αυτισμό θέλοντας να σπάσει τα ταμπού δεκαετιών για τα ΑμεΑ.
Η συγκλονιστική ιστορία ζωής του Αλκη ξεδιπλώθηκε με ανατριχιαστικό τρόπο το 1988, όταν ο Δημήτρης Κολλάτος αποφάσισε να καταγράψει με κάμερα την καθημερινότητα ενός πατέρα που έχει παιδί με αυτισμό. Μη γνωρίζοντας κανένας μέχρι τότε ότι ο γιος του δίνει τον δικό του αγώνα, η ταινία όταν προβλήθηκε προκάλεσε ρίγη συγκίνησης, ενώ ο σκηνοθέτης δέχτηκε πολλά συγχαρητήρια από την τότε πολιτειακή ηγεσία της χώρας για την ταινία «Η ζωή με τον Αλκη».
Πράγματι, ήταν γροθιά στο στομάχι μιας κοινωνίας που έκρυβε κάτω από το χαλί τέτοιου είδους ζητήματα! Ακόμη ένα συγκλονιστικό στοιχείο ήταν το γεγονός ότι τον Αλκη είχε υποδυθεί ο κατά έναν χρόνο μεγαλύτερος αδελφός του Αλέξανδρος, ο οποίος είχε βραβευτεί για την ερμηνεία του στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης.
Η «Espresso» είχε φέρει στο φως της δημοσιότητας το 2018 τον γολγοθά που ανέβαινε ο υπερήλικας σκηνοθέτης σε σχέση με τις υποδομές υγείας για άτομα με αναπηρία. Ολα είχαν ξεκινήσει όταν ο Αλκης είχε αυτοτραυματιστεί εξαιτίας ενός πονόδοντου, με συνέπεια -μέχρι να φτάσει στο Ασκληπιείο Βούλας- να χτυπήσει άσχημα το πρόσωπό του.
Οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό του μοναδικού νοσοκομείου στην Αθήνα για αυτιστικά παιδιά και ενήλικες έσπευσαν να τον ηρεμήσουν, ωστόσο χρειάστηκε να περάσει μιάμιση ώρα μέχρι να καταφέρουν να τον ετοιμάσουν για την εξαγωγή του δοντιού. Μάλιστα τότε ο μεγαλύτερος γιος του Δημήτρη Κολλάτου, ο Αλέξανδρος, είχε καταγγείλει στην «Espresso» ότι οι υπάρχουσες εγκαταστάσεις για ΑμεΑ είναι εντελώς προσβλητικές.
«Είναι σκληρή υπόθεση για τις οικογένειες και τους γιατρούς οι ψυχικά ασθενείς. Το απίστευτο στριμωξίδι στο προκάτ οδοντιατρικό ιατρείο έκανε τις συνθήκες δύσκολες για όλους μας. Ο ένας πάνω στον άλλο» μας είχε εξομολογηθεί, λέγοντάς μας ότι τόσο εκείνος όσο και ο πατέρας του προσπαθούν να βρουν λύσεις για τον Αλκη, όμως η σκέψη τους είναι κοντά στους γονείς και συγγενείς αυτιστικών ατόμων που δεν έχουν τα μέσα για να αντεπεξέλθουν στις δύσκολες καταστάσεις.
Εμείς ως συντακτική ομάδα της «Espresso» και έχοντας ζήσει μέσα από ρεπορτάζ μας όλα αυτά τα χρόνια τον γολγοθά και τον αγώνα που έδιναν για τον Αλκη οι Δημήτρης και Αλέξανδρος Κολλάτος θέλουμε να εκφράσουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια και να ευχηθούμε στον Αλκη «καλό ταξίδι».
