Μπορούν οι τρίχες των μαλλιών μας αλλά και αυτές των ζώων να προστατέψουν το περιβάλλον; Ο κομμωτής Δημήτριος Γκίρτζαλης απαντά «ναι» σε αυτή την ερώτηση.
- Από τη
Γιώτα Φλώρου
Ο ίδιος και η φίλη του Χρύσα Κρικώνη είχαν την ιδέα να δημιουργήσουν μια κοινωνική συνεταιριστική επιχείρηση, η οποία θα κατασκεύαζε φίλτρα από τρίχες που θα συνέβαλλαν στην πρόληψη, στην προστασία και στον καθαρισμό των ελληνικών θαλασσών από τις πετρελαιοκηλίδες και τα παράγωγα πετρελαίου. Μάλιστα, το όνομα «Ρεστία» που δόθηκε στην Κοιν.Σ.Επ. έχει άμεση σχέση με τη θάλασσα, καθώς σημαίνει «το κύμα που δεν οφείλεται σε καιρικό φαινόμενο αλλά σε άνεμο που έπνευσε σε προηγούμενο χρόνο ή σε άλλη περιοχή».
Η ιδέα για τη «Ρεστία» ήρθε το 2017, όταν βυθίστηκε στον Σαρωνικό το δεξαμενόπλοιο «Αγία Ζώνη ΙΙ». Ο Δημήτριος, ως ευαισθητοποιημένος πολίτης, θορυβήθηκε έντονα από τη θαλάσσια ρύπανση που προκάλεσε το πλοίο, όταν διέρρευσαν αρκετοί τόνοι από το πετρέλαιο που μετέφερε. Τότε αναρωτήθηκε με ποιον τρόπο θα μπορούσε να βάλει το δικό του λιθαράκι, ώστε να αποφευχθούν στο μέλλον ανάλογες περιβαλλοντικές καταστροφές. Δεν χρειάστηκε να ψάξει πολύ μακριά, καθώς την απάντηση τη βρήκε στο κομμωτήριο που διατηρεί εδώ και αρκετά χρόνια και στις … τρίχες των πελατών του. «Συνειδητοποίησα ότι τα μαλλιά τραβάνε φυσικά τη λιπαρότητα. Καθημερινά πετάμε στα σκουπίδια μεγάλες ποσότητες από τρίχες. Θέλαμε να δοκιμάσουμε αν θα μπορούσαν να μετατραπούν σε ένα δυνατό φίλτρο προς όφελος μας» αναφέρει στην «Espresso».
Ο Δημήτριος και η Χρύσα ήρθαν σε επαφή τον αμερικανικό οργανισμό Matter of Trust, τον μοναδικό στον κόσμο που κάνει αυτό που ήθελαν να υλοποιήσουν οι ίδιοι: συλλέγει αποκόμματα τριχών και μέσω της μεθόδου της ανακύκλωσης δημιουργεί φυσικά προϊόντα που απορροφούν πετρέλαιο και αντικαθιστούν τα ήδη υπάρχοντα συνθετικά που είναι εξαιρετικά επιβλαβή για τη βιωσιμότητα του περιβάλλοντος.
Οι έρευνες
Η συγκεκριμένη εταιρία, όπως λέει ο Δημήτριος, είχε κατασκευάσει φίλτρα που χρησιμοποιήθηκαν στον Κόλπο του Μεξικού, ο οποίος το 2010 είχε «σημαδευτεί» από μια τεράστια πετρελαιοκηλίδα.
Επίσης, ήρθαν σε επαφή με το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, το Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ) καθώς και πανεπιστήμια της Αμερικής και της Αυστραλίας. «Άρχισε ένα αλισβερίσι γνώσεων και αυτό που καταφέραμε είναι να αποδειχθεί μέσα από έρευνες ότι η ανθρώπινη τρίχα καθώς και η τρίχα του ζώου είναι αυτή τη στιγμή ο καλύτερος “συλλέκτης” λιπαρών ουσιών που υπάρχει» αναφέρει ο 35χρονος κομμωτής.
Ο Δημήτριος είναι απόλυτα ικανοποιημένος από τη συμμετοχή του κλάδου του στην προσπάθεια που έχει αρχίσει. «Η συμμετοχή των κομμωτών αλλά και των pet groomers είναι τεράστια. Μας στέλνουν την πρώτη ύλη ακόμα και με δικά τους έξοδα». Όταν οι τρίχες συγκεντρωθούν, περνούν, όπως αναφέρει, «μια διαδικασία ωρίμανσης τριών μηνών ώστε να φύγουν όλοι οι μικροοργανισμοί. Στη συνέχεια περνούν από ένα μηχάνημα που ονομάζεται πιληματοποιητής. Με αυτό το μηχάνημα φτιάχνονταν παλιά οι τσόχινες κάπες για τον στρατό. Το αποτέλεσμα είναι να δημιουργηθεί ένα φίλτρο που είναι σαν ένα πατάκι με διαστάσεις 60×30, πάχος 2 δάχτυλα και βάρος 250-280 γραμμάρια».
Τα φίλτρα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε παραλιακούς δήμους, ακτές, παραλίες, ξενοδοχειακές μονάδες, ναυπηγεία, διυλιστήρια, συνεργεία, στρατιωτικές / αεροπορικές / ναυτικές βάσεις, ώστε να αντιμετωπιστούν μελλοντικά περιβαλλοντικά προβλήματα. «Αυτή τη στιγμή το δοκιμάζουν πιλοτικά πολλές εταιρίες. Εμείς το στέλνουμε αφιλοκερδώς αν υπάρχει κάποιο ατύχημα» λέει ο 35χρονος. Το μοναδικό ζήτημα που αντιμετωπίζει η «Ρεστία» είναι η χρηματοδότηση. «Για τη βιωσιμότητα χρειάζεται χρηματοδότηση σε μεγάλη κλίμακα. Μέχρι στιγμής είναι αυτοχρηματοδοτούμενο γιατί έχουμε την παλαβομάρα να το κρατάμε ζωντανό. Αν και είναι επιχείρηση με κοινωνικό αντίκτυπο, έχει αρκετά έξοδα λειτουργίας».
Όταν το γηρασμένο δεξαμενόπλοιο «μαύρισε» τις παραλίες της Αττικής
Ήταν τα ξημερώματα της 10ης Σεπτεμβρίου του 2017 όταν το «γηρασμένο» δεξαμενόπλοιο «Αγία Ζώνη ΙΙ», που μετρούσε στις θάλασσες περισσότερα από 40 χρόνια, βυθίστηκε ενώ ήταν αγκυροβολημένο στη βραχονησίδα Αταλάντη που βρίσκεται μεταξύ Σεληνίων και Ψυττάλειας.
Η οικολογική καταστροφή που ακολούθησε ήταν η πιο μεγάλη στη χώρα εδώ και δεκαετίες. Ολόκληρος ο Σαρωνικός, από τη Σαλαμίνα μέχρι την Πειραϊκή, «μαύρισε» από τους περίπου 2 τόνους πετρελαίου που διέρρευσαν από το πλοίο. Το Λιμενικό, το υπουργείο Ναυτιλίας και η πλοιοκτήτρια εταιρία Fos Petroleum του Θεόδωρου Κουντούρη στην οποία ανήκε το πλοίο έδειξαν εγκληματική αδιαφορία, καθώς δεν έκαναν τίποτα για να περιορίσουν το εύρος της θαλάσσιας ρύπανσης. Η προληπτική απορρύπανση, η οποία ανατέθηκε από την πλοιοκτήτρια εταιρία σε δύο ιδιωτικές εταιρίες, άργησε να γίνει και δεν κατάφερε να περιορίσει την περιβαλλοντική καταστροφή που προκλήθηκε.
Για αρκετό καιρό, εκτός από τις τρομακτικές εικόνες της «μαύρης» θάλασσας, οι κάτοικοι αρκετών παραλιακών περιοχών της Αττικής είχαν να αντιμετωπίσουν και την άσχημη μυρωδιά των καυσίμων που για καιρό τούς «τρυπούσε» τη μύτη. Και βέβαια σε αυτές τις μολυσμένες θάλασσες δεν μπορούσε να κάνει κανένας τα τελευταία μπάνια του καλοκαιριού για πολλούς λόγους. Αν και υπήρξαν και κάποιοι που το τόλμησαν…
Από την αρχή ο πλοιοκτήτης Θεόδωρος Κουντούρης δήλωνε πως το πλοίο δεν είχε κανένα πρόβλημα και είχε επιθεωρηθεί περίπου ενάμιση μήνα πριν βυθιστεί. Μάλιστα, είπε πως για την πετρελαιοκηλίδα έφταιγε ένα άλλο πλοίο, το «Blue Star Patmοs», το οποίο στα τέλη Αυγούστου του 2017 είχε προσαράξει ανοιχτά της Ιου γιατί είχε παρατηρηθεί εισροή υδάτων!
Το 2019, έπειτα από σχεδόν δύο χρόνια υποθέσεων και ερευνών, το πόρισμα του Γ΄ Ανακριτικού Συμβουλίου Ναυτικών Ατυχημάτων διαπίστωσε πως η ρύπανση προκλήθηκε από τα δύο μέλη του πληρώματος που βρίσκονταν στο πλοίο με εντολή του πλοιοκτήτη και γενικού διευθυντή της πλοιοκτήτριας εταιρίας Σταύρου Βασιλείου για την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων. Σύμφωνα με το πόρισμα, τα οικονομικά συμφέροντα που εξυπηρετήθηκαν είχαν να κάνουν με την καθυστερημένη απορρύπανση του πλοίου. Επίσης, πόρισμα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου έδειξε πως η βύθιση οφειλόταν σε δολιοφθορά και όχι σε ατύχημα λόγω φθοράς.
