Εννέα ολόκληρα χρόνια μετά την κινηματογραφική κλοπή στην Εθνική Πινακοθήκη, όπου άγνωστοι δράστες είχαν καταφέρει να τρυπώσουν και να αρπάξουν τον πίνακα αξίας 20.000.000 δολαρίων του Πικάσο, καθώς και έναν ακόμη του Μοντριάν, οι αστυνομικές Αρχές κατάφεραν να εξιχνιάσουν την υπόθεση δίνοντας τέλος στο θρίλερ «της ληστείας του αιώνα»!
Πλέον τα σπουδαία έργα που εντοπίστηκαν σε μια κρύπτη στην Κερατέα βρίσκονται στο 2ο τμήμα του ΥΔΕΖΙ και είναι θέμα ωρών να πάρουν και πάλι τη θέση τους, αυτή τη φορά στο καινούργιο κτίριο της Εθνικής Πινακοθήκης. Από τις αστυνομικές Αρχές έγινε γνωστό πως συνελήφθη και ένα άτομο, το οποίο έως αργά χθες το βράδυ ανακρινόταν.
Τον πίνακα, αξίας 20.000.000 δολαρίων, με τίτλο «Γυναικείο κεφάλι», είχε φιλοτεχνήσει το 1939 και είχε χαρίσει ο ίδιος ο μεγάλος ζωγράφος στους Ελληνες, ως προσφορά για την αντίσταση κατά των ναζί. Ωστόσο, στις 9 Ιανουαρίου του 2012 είχε εξαφανιστεί από την Εθνική Πινακοθήκη και η είδηση είχε κάνει για μέρες τον γύρο του κόσμου. Τότε οι αστυνομικές Αρχές είχαν βάλει στο στόχαστρο δύο Αλβανούς διαρρήκτες που μόλις είχαν αποφυλακιστεί, οι οποίοι ήταν και οι βασικοί ύποπτοι. Ωστόσο για εννέα χρόνια δεν είχε βρεθεί κανένα ίχνος, παρά τις έρευνες στα σκοτεινά κανάλια των παράνομων αγοραπωλησιών έργων τέχνης.
Τα τελευταία δύο χρόνια η Ελληνική Αστυνομία και η ΕΥΠ άρχισαν μια προσπάθεια αναζωπύρωσης των ερευνών προκειμένου να βρεθούν τόσο ο πίνακας του Πικάσο όσο και τα άλλα δύο έργα -ο «Ανεμόμυλος Στάμμερ» (1905) από την πρώτη περίοδο του Ολλανδού Πιτ Μοντριάν και ένα σχέδιο θρησκευτικής απεικόνισης του Ιταλού Γουλιέλμο Κάτσια-, τα οποία εκλάπησαν από το δίδυμο των αλλοδαπών φαντομάδων τα ξημερώματα της 9ης Ιανουαρίου του 2012 από την Εθνική Πινακοθήκη. Στόχος ήταν τα έργα να εντοπιστούν και να επιστρέψουν στην ανακαινισμένη πλέον Εθνική Πινακοθήκη, τα εγκαίνια της οποίας έγιναν την 24η Μαρτίου, στη συμπλήρωση δηλαδή των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821. Πρόκειται για ένα έργο με ανυπολόγιστη συμβολική αξία για την Ελλάδα.
«Γυναικείο κεφάλι»
Το «Γυναικείο κεφάλι», διαστάσεων 56×40 εκ., που φιλοτέχνησε το 1939 ο Ισπανός ζωγράφος, αποτυπώνει τη μούσα του, τη φωτογράφο Ντόρα Μάαρ, με την οποία έζησε μια θυελλώδη σχέση για εννέα ολόκληρα χρόνια. Ενας παράφορος έρωτας που άρχισε στα 54 του χρόνια, ενώ εκείνη ήταν μόλις 29 ετών, και έληξε άδοξα, με την ίδια να βυθίζεται για πάντα στα σκοτάδια του εαυτού της και στη μοναξιά. Ομως παρέμεινε αιώνια μούσα του και η πιο δυνατή σχέση της ζωής του. Μια σχέση που αποτυπώθηκε σε λευκό καμβά με γαλάζιες και πράσινες αποχρώσεις.
Ο ίδιος, έχοντας βιώσει τον ισπανικό εμφύλιο, που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για το διασημότερο δημιούργημά του, την «Γκερνίκα», αποφάσισε να δωρίσει το «Γυναικείο κεφάλι» στον ελληνικό λαό ως τιμητική προσφορά για τη στάση του απέναντι στον φασισμό και τον ναζισμό κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. «Pour le peuple Grec. Hommage de Picasso» (Για τον ελληνικό λαό. Φόρος τιμής από τον Πικάσο) αναφέρει στο πίσω μέρος του καμβά η αφιέρωση, που φέρει ημερομηνία 14/10/1939.
Μετά την κλοπή του 2012 είχε ασκηθεί εντονότατη κριτική για τα οριακά μηδαμινά μέτρα ασφαλείας, αφού ο πίνακας δεν φυλασσόταν καν σε προστατευτικό κουβούκλιο.
