Αποδεικτικά στοιχεία που επιβεβαιώνουν όσα γράφει η Βίβλος για το Πάσχα έχει φέρει στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη τα τελευταία 150 χρόνια. Ευρήματα στο Ισραήλ, κάποια μάλιστα με ελληνική «υπογραφή», τεκμηριώνουν όχι μόνο τα Πάθη του Ιησού Χριστού που κατέληξαν στη Σταύρωσή Του, αλλά και το μεγαλύτερο μυστήριο του χριστιανισμού, την Ανάσταση του Κυρίου.
Για την αρχαιολογική τεκμηρίωση της Σταύρωσης υπάρχει σειρά από ευρήματα, μεταξύ των οποίων, σύμφωνα με την εξειδικευμένη σε θέματα αρχαιολογίας γύρω από τη Βίβλο ιστοσελίδα Bible Archaeology Report, ένα κόκαλο ποδιού με καρφί σταύρωσης.
Επίσης, μια βλάσφημη επιγραφή που είναι γραμμένη στα αρχαία ελληνικά πετυχαίνει ακριβώς τον αντίθετο σκοπό από τις προθέσεις του δημιουργού της, καθώς επιβεβαιώνει ότι ο Ιησούς σταυρώθηκε, ενώ η αμφιλεγόμενη Σινδόνη του Τορίνου φέρει πάνω της αποτυπωμένες συγκλονιστικές λεπτομέρειες, όπως περιγράφονται στα Ευαγγέλια. Μια δεύτερη επιγραφή, γραμμένη στα ελληνικά, αποτελεί τεκμήριο για την Ανάσταση του Κυρίου, ενώ σειρά από αρχαιολογικά ευρήματα επιβεβαιώνουν ότι οι διώκτες του Ιησού ήταν ιστορικά πρόσωπα.
Η πιο σημαντική ανακάλυψη για τη Σταύρωση έγινε το 1968, όταν στην Ιερουσαλήμ εντοπίστηκε ο τάφος του Ιωχανάν, ο οποίος έζησε τον πρώτο αιώνα μετά Χριστού, δηλαδή ήταν σύγχρονος του Ιησού. Στο κόκαλο του ποδιού του ήταν ακόμη καρφωμένο το καρφί με το οποίο ο Ιωχανάν σταυρώθηκε και από την ανάλυσή του προέκυψαν στοιχεία που είναι σύμφωνα με την τεχνική της Σταύρωσης που περιγράφεται στα Ευαγγέλια. Η επιγραφή του Αλεξαμένου, που ανακαλύφθηκε στη Ρώμη το 1857, δημιουργήθηκε περίπου το 200 μ.Χ. με σκοπό να χλευάσει την πίστη των χριστιανών. Απεικονίζει έναν εσταυρωμένο με κεφάλι γαϊδάρου δίπλα από τον οποίο υπάρχει η φιγούρα ενός άνδρα. «Ο Αλεξαμένος λατρεύει τον θεό» γράφει στα αρχαία ελληνικά η επιγραφή, που αποτελεί την αρχαιότερη απεικόνιση της Σταύρωσης του Χριστού, την οποία, όπως φαίνεται, οι Ρωμαίοι θεωρούσαν ιστορικό γεγονός.
Τέλος, από τις αναλύσεις της Ιεράς Σινδόνης που φυλάσσεται στο Τορίνο προκύπτουν εντυπωσιακά στοιχεία που συμφωνούν με τα σημάδια από τα βασανιστήρια στα οποία υποβλήθηκε ο Ιησούς και τη Σταύρωση.
Πολλοί αμφισβητούν την αυθεντικότητά της και μάλιστα οι πρώτες έρευνες συμπέραναν ότι δημιουργήθηκε τον Μεσαίωνα. Ωστόσο πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «PLOS One» εντόπισε πάνω της ίχνη αίματος που μπορούσαν να ανήκουν «μόνο σε άνθρωπο που βασανίστηκε», καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι πιθανώς η Σινδόνη να είναι αυθεντική.
Επιγραφή για τους τάφους
Ένα αυτοκρατορικό διάταγμα γραμμένο στα αρχαία ελληνικά πάνω σε μάρμαρο που εξορύχτηκε στην Κω αποτελεί τη σημαντικότερη τεκμηρίωση της Ανάστασης του Κυρίου. Πρόκειται για επιγραφή διαστάσεων 61×38 εκατοστά, η οποία ανακαλύφθηκε στη Ναζαρέτ το 1878, όμως έγινε παγκοσμίως γνωστή και πρωτοσέλιδο στις ελληνικές εφημερίδες μόλις το 1937. Σε αυτή ο Καίσαρας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ανακοίνωνε ότι θα καταδικαζόταν σε θάνατο οποιοσδήποτε στην Ιουδαία πιαστεί να κλέβει το πτώμα νεκρού. Μάλιστα γίνεται ειδική αναφορά για την κλοπή πτώματος από «σφραγισμένο τάφο», το οποίο παραπέμπει ευθέως στα Ευαγγέλια, που αναφέρουν ότι μετά την τοποθέτηση του σώματος του Ιησού στο εσωτερικό του τάφου, αυτός σφραγίστηκε. Όπως επισημαίνει η ιστοσελίδα, αν και στην αρχαιότητα ήταν συνηθισμένη η σύληση τάφων για την κλοπή πολύτιμων αντικειμένων, ήταν εξαιρετικά σπάνια -αν καταγράφηκε ποτέ κάτι τέτοιο- η κλοπή των σωμάτων των νεκρών. Επιπροσθέτως, οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι είχαν ισχυριστεί προς τις ρωμαϊκές Αρχές ότι οι μαθητές του Ιησού θα έκλεβαν το πτώμα Του για να υποστηρίξουν ότι αναστήθηκε και οι Ρωμαίοι ακολούθησαν την ίδια «γραμμή» μετά την Ανάστασή Του. Αν και κάποιοι θεωρούν ότι η επιγραφή είναι προγενέστερη, έρευνα του δρος Clyde Billington έδειξε ότι πιθανώς φτιάχτηκε επί του αυτοκράτορα Κλαύδιου (41-54 μ.Χ.) και απευθυνόταν στους Ιουδαίους ως απάντηση στις ειδήσεις για την Ανάσταση του Ιησού.
Ελληνική αποκάλυψη
Η πιο συγκλονιστικά ανακάλυψη για την αυθεντικότητα του Τάφου του Ιησού φέρει επίσης ελληνική «υπογραφή», καθώς έρευνα του «National Geographic» βασίστηκε στα στοιχεία επιστημόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Σύμφωνα με το έγκριτο περιοδικό, ο Τάφος του Χριστού, που βρίσκεται στον Ναό της Αναστάσεως της Ιερουσαλήμ και ανοίχτηκε για πρώτη φορά έπειτα από αιώνες το 2016 από τους Έλληνες επιστήμονες, είναι αυθεντικός. Συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε ότι τα απομεινάρια της σπηλιάς που βρίσκεται μέσα στον ναό προέρχονται από τον τάφο που ανακάλυψαν οι αρχαίοι Ρωμαίοι όταν αυτοκράτορας ήταν ο Μέγας Κωνσταντίνος. «Οι νέες επιστημονικές χρονολογήσεις επιβεβαιώνουν πως η πρώτη κατασκευή του ταφικού μνημείου έγινε την εποχή του Κωνσταντίνου» συμπεραίνει το περιοδικό.
Καϊάφας και Πόντιος Πιλάτος
Οι διώκτες του Ιησού που τον οδήγησαν στον σταυρό ήταν υπαρκτά πρόσωπα, όπως απέδειξαν αρχαιολογικά ευρήματα για τους αρχιερείς των Ιουδαίων Αννα και Καϊάφα, καθώς και τον Ρωμαίο επίτροπο Πόντιο Πιλάτο. Από τη μια βρέθηκε εντυπωσιακός τάφος που ανήκε στον Αννα και από την άλλη οστεοφυλάκιο που βρέθηκε στην Ιερουσαλήμ το 1990 επιβεβαιώνει την ύπαρξη του Καϊάφα, καθώς επιγραφή πάνω του αναφέρει ότι τα οστά ανήκουν στον «Ιωσήφ, γιο του Καϊάφα». Το 1961, δε, Ιταλοί αρχαιολόγοι ανακάλυψαν στην Παράλιο Καισάρεια του Ισραήλ τη γνωστή ως «επιγραφή του Πιλάτου», αφού το μήνυμά της στον Καίσαρα Τιβέριο (14-37 μ.Χ.) υπέγραφε ο «Πόντιος Πιλάτος, επίτροπος της Ιουδαίας».
Το ύψωμα του Γολγοθά
Οι αρχαιολόγοι στην πλειονότητά τους συμφωνούν ότι το σημείο όπου βρισκόταν ο Γολγοθάς είναι εντός του Ναού της Αναστάσεως ή Ναού του Παναγίου Τάφου στην Ιερουσαλήμ. Το βραχώδες ύψωμα στο οποίο σταυρώθηκε ο Ιησούς, σύμφωνα με τα Ευαγγέλια, βρισκόταν έξω από τα τείχη της Ιερουσαλήμ, κοντά σε μια «πύλη» και μάλιστα σε μικρή απόσταση στον τάφο όπου στη συνέχεια τοποθετήθηκε το σώμα Του. Πράγματι, όπως αναφέρει η ιστοσελίδα, το σημείο εντός του Ναού της Αναστάσεως είναι πολύ κοντά στον Πανάγιο Τάφο, έξω από τα αρχαία τείχη της πόλης, ενώ σε κοντινή απόσταση βρέθηκε μία από τις πύλες της παλαιάς πόλης της Ιερουσαλήμ.
