Θρίλερ δίχως τέλος για την τραγική μητέρα του αδικοχαμένου Μάριου Παπαγεωργίου, καθώς έσβησαν και πάλι οι ελπίδες να βρεθούν έστω τα οστά του.
Μετά την ανακάλυψη του σκελετού σε σπηλιά στα Δερβενοχώρια είχαν αρχίσει έρευνες προκειμένου να διαπιστωθεί εάν ανήκε στον εξαφανισμένο Μάριο και η οικογένειά του περίμενε με αγωνία τα αποτελέσματα. Ωστόσο, τελικά αποδείχθηκε ότι δεν είχε καμία σχέση με τον 26χρονο.
Τα ανθρώπινα οστά είχαν βρεθεί στις 26 Οκτωβρίου σε σπηλαιοβάραθρο στο χωριό Στεφάνη Βοιωτίας και είχαν αναπτερωθεί οι ελπίδες της οικογένειας του άτυχου 26χρονου πως είναι η σορός του δικού τους ανθρώπου, που απήχθη και δολοφονήθηκε πριν από 10 χρόνια, τον Αύγουστο του 2012.
Το μακάβριο εύρημα είχε εντοπίσει σπηλαιολογική ομάδα σε εξόρμησή της στις βόρειες πλαγιές της Πάρνηθας. Τα οστά καθώς και μία χειροβομβίδα είχαν βρεθεί σε υψόμετρο 650 μέτρων και σε βάθος τουλάχιστον 50 μέτρων.
Τα μέλη της σπηλαιολογικής ομάδας ειδοποίησαν την Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας του υπουργείου Πολιτισμού και το Αστυνομικό Τμήμα Τανάγρας. Ακολούθησαν έρευνες από την Ιατροδικαστική Υπηρεσία του Πανεπιστημίου Αθηνών, για να διαπιστωθεί τελικά πως δεν είναι η σορός του Μάριου Παπαγεωργίου. Από την πρώτη ανθρωπολογική εξέταση που έγινε από καθηγητή ανθρωπολόγο προκύπτει πως η παλαιότητα των οστών που βρέθηκαν στη σπηλιά στα Δερβενοχώρια συμπίπτει χρονολογικά με τη χειροβομβίδα που βρέθηκε στο ίδιο σημείο.
Κατά συνέπεια, ο σκελετός δεν μπορεί να ανήκει στον Μάριο Παπαγεωργίου… Πρόκειται για ενήλικο άντρα λευκής φυλής και με βάση την παλαιότητα που εμφανίζουν τα οστά χρονολογείται είτε στην εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είτε του Εμφυλίου Πολέμου. Όμως, μπορεί να πρόκειται για σορό άνδρα που έχασε τη ζωή του προγενέστερα, λόγω των συνθηκών σταθερής θερμοκρασίας και ψύξης εντός του σπηλαίου.
Πάντως, οι ειδικοί έκριναν πως σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για άνδρα που έχασε τη ζωή του μεταγενέστερα… Από την ιατροδικαστική υπηρεσία του πανεπιστημίου έχει ληφθεί DNA για γενετικό έλεγχο με τη βάση εξαφανισμένων προσώπων. Ωστόσο, θεωρείται δύσκολη η οποιαδήποτε ταυτοποίηση των οστών, καθώς δεν υπάρχει βάση δεδομένων εξαφανισμένων προσώπων για την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ή προγενέστερα.
Υπενθυμίζεται πως η χαροκαμένη μάνα που αναζητά τη σορό του μοναχογιού της είχε διορίσει το 2018 Καναδό ερευνητή σε μια προσπάθεια να βρεθεί το πτώμα του άτυχου νέου και, έτσι, να ταφεί. Τότε είχαν γίνει έρευνες στη Νέα Πέραμο και στον Κιθαιρώνα. Ο Καναδός ερευνητής είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το σημείο της δολοφονίας του Μάριου ήταν η Νέα Πέραμος και στη συνέχεια οι δράστες μετέφεραν το πτώμα στην κορυφή του Κιθαιρώνα, στις εγκαταστάσεις της παλιάς στρατιωτικής βάσης στα Βίλια.
Από εκεί η σορός του άτυχου Μάριου μεταφέρθηκε σε άλλο σημείο, που ήταν ο τελικός τόπος ταφής, το οποίο παραμένει μέχρι σήμερα άγνωστο.
