Μάθημα ψυχής από τον «Γίγαντα» της Ελλάδας που ύστερα από πολύχρονη μάχη με την παραλυσία στάθηκε ξανά στα πόδια του και δείχνει τους άθλους του στους μαθητές όλης της Ελλάδας.
Είναι πλέον 66 ετών, αλλά δεν το βάζει κάτω… Ο θρυλικός Γιώργος Τρομάρας με την τιτάνια δύναμή του συνεχίζει να κάνει απίστευτα πράγματα, όπως να τραβάει με τα δόντια του αυτοκίνητα και τρένα, να λυγίζει με τα μπράτσα του σίδερα ή να κρατάει ακίνητους είκοσι νέους ή ένα αυτοκίνητο που αγωνίζεται να ξεκινήσει με πρώτη ταχύτητα μαρσάροντας απελπισμένα στις 6.000 στροφές!
Εδώ και αρκετούς μήνες περιοδεύει σε κάθε γωνιά της χώρας και δείχνει τους άθλους του στα νέα παιδιά. Ο «Γίγαντας» της Ελλάδας διδάσκει το ήθος, την αξία του αθλητισμού, αλλά και τη δύναμη της θέλησης, αφού ξεκίνησε την παράδοση προγραμμάτων μυϊκής δύναμης στα σχολεία αμέσως αφού ανένηψε από έναν τραυματισμό που τον άφησε παράλυτο.
«Παρουσιάζω προγράμματα μυϊκής δύναμης στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση υπό την αιγίδα του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων. Θέλω να διδάξω στους μαθητές του δημοτικού, του γυμνασίου και του λυκείου την αξία της άθλησης. Προάγω τις πανανθρώπινες αξίες του Ολυμπιακού ιδεώδους και τους συμβουλεύω με τον τρόπο μου να απέχουν από εξαρτησιογόνες και βλαβερές για τον οργανισμό ουσίες. Μέσα από τα παιδιά παίρνω δύναμη και ζωή» λέει στην «Espresso» o Γιώργος Τρομάρας, που σήμερα φροντίζει, επιδεικνύοντας τις ικανότητές του και την ηράκλεια δύναμή του, να δίνει μαθήματα για τη ζωή, τον αθλητισμό και την υγεία σε μαθητές στα σχολεία ανά τη χώρα.
Μάλιστα μας εξιστόρησε γελώντας και ποια είναι η πιο συχνή ερώτηση που του κάνουν οι μαθητές. «Με ρωτούν ποιο είναι το όνομά μου, γιατί θεωρούν ότι το “Τρομάρας” είναι το παρατσούκλι μου. Και όταν τους λέω ότι δεν είναι κάποιο παρατσούκλι που μου κόλλησε λόγω της μυϊκής μου δύναμης, αλλά είναι το επίθετο που κληρονόμησα από τον πατέρα μου, με κοιτούν με το στόμα ανοιχτό».
Το ατύχημα
«Είμαι στην ενεργό δράση από το 1960. Ημουν 13 ετών παιδάκι όταν ξεκίνησα και δεν σταμάτησα ποτέ να κάνω αυτό που αγαπώ. Μόνο ένα μικρό διάλλειμα έκανα για τέσσερα χρόνια, ύστερα από ένα σοβαρό τραυματισμό που είχα και ο οποίος με άφησε παράλυτο». Οπως αποκαλύπτει ο Γιώργος Τρομάρας, κατά τη διάρκεια μιας επίδειξης ο οδηγός ενός φορτηγού που θα περνούσε από πάνω του πάτησε φρένο την ώρα που το όχημα ήταν στην κοιλιακή του χώρα.
«Μου κατέστρεψε το στομάχι και έμεινα παράλυτος. Πέρασα τέσσερα ολόκληρα χρόνια στα νοσοκομεία. Ομως πάλεψα… Τα κατάφερα και στάθηκα ξανά στα πόδια μου. Ετσι από τον περασμένο Οκτώβριο άρχισα να πηγαίνω στην επαρχία και συναντώ στα σχολεία μαθητές. Εχω γυρίσει την Ελλάδα τουλάχιστον δέκα φορές στα πενήντα τρία χρόνια που ασχολούμαι με τον αθλητισμό. Ομως πάντα ανακαλύπτω νέες ομορφιές. Ηδη από τον Οκτώβριο έχω πάει Αργολίδα, Ηλεία, Κεφαλλονιά, Ζάκυνθο, Ρόδο, Κω, Κάλυμνο. Τώρα βρίσκομαι στην Αθήνα για να ξεκουραστώ και σε λίγες ημέρες θα επισκεφθώ την Κρήτη».
«Τη δύναμή μου την οφείλω στα γονίδιά μου»
Παλαιστής στα δύσκολα χρόνια της μεταπολεμικής Ελλάδας, στις δεκαετίες του ’60 και του ’70, τότε που η πάλη ήταν ένα από τα αγαπημένα αθλήματα των αντρών, με αρκετούς εκπροσώπους της γενιάς να ακολουθούν τον δρόμο που είχε χαράξει στον Μεσοπόλεμο ο Τζίμ Λόντος. Και ήρθαν και οι επόμενες γενιές να ακολουθήσουν τα παραδείγματα αυτών των ανθρώπων, που η δύναμή τους πέρα από θαυμαστή ήταν και αγνή, «φυσική», χωρίς τη λήψη βοηθημάτων ή άλλων σκευασμάτων. Τα χνάρια του Γιώργου Τρομάρα ακολούθησε και ο γιος του, ενώ ο ίδιος αποτελεί ακόμα και σήμερα ίνδαλμα για πολλούς που ακολουθούν τον χώρο.
Κατάγεται από την Αγία Σοφία, ένα χωριουδάκι της Αιτωλοακαρνανίας. Από μικρό παιδί ήταν δυνατός. «Νομίζω πως το οφείλω στα γονίδια. Και ο πατέρας μου αλλά και ο παππούς μου ήταν λιοντάρια. Εστυβαν την πέτρα» σημείωσε.
Αφορμή για να πειραματιστεί με τη δύναμή του στάθηκε ένας παλιός αθλητής. «Δημήτρη Κωνσταντίνου τον έλεγαν. Μια μέρα έδινε παράσταση στην πλατεία του χωριού. Τον είδα να σηκώνει ολόκληρους βράχους και εντυπωσιάστηκα. Ηθελα πολύ να του μοιάσω, έτσι κάποια στιγμή βρέθηκε μπροστά μου ένα γαϊδούρι και το πήρα στους ώμους» κατέληξε.
Το περασμένο καλοκαίρι εκδόθηκε η αυτοβιογραφία του, η οποία κυκλοφορεί με τίτλο: «Γιώργος Τρομάρας, 50 χρόνια η ιστορία της ζωής μου», ενώ γνωστοί συνθέτες έχουν γράψει ένα εξαιρετικό τραγούδι για τα κατορθώματά του.
ΓΙΟΥΛΗ ΣΤΑΡΙΔΑ
