Τα… βασανιστήρια και τα φαντάσματα του Ντάνιελ Ντέι Λιούις που τον οδήγησαν στο ρεκόρ των τριών Οσκαρ.
Το hat trick στα Οσκαρ α’ αντρικού ρόλου τον καθιστά μοναδικό στην ιστορία του θεσμού, όπως και η στάση ζωής του τον καθιστά μοναδική περίπτωση στο Χόλιγουντ. Ο ίδιος χαρακτήρισε ανόητο το συμπέρασμα ότι επειδή είναι ο μόνος που έχει και τρίτο Οσκαρ είναι και ο καλύτερος ηθοποιός όλων των εποχών. Αυτή η δήλωση δεν ανήκει στην κατηγορία της υποκριτικής ταπεινοφροσύνης. Είναι απολύτως συμβατή με την ιδιοσυγκρασία του ανθρώπου, ενός «Στελθ της σοουμπίζ», όπως τον έχει χαρακτηρίσει η εφημερίδα «Ντέιλι Τέλεγκραφ».
Οταν ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις παρέλαβε το Οσκαρ του, οι δημοσιογράφοι τον ρώτησαν τι σκοπεύει να κάνει και αυτός με αμηχανία, που μπλεκόταν με την προσπάθειά του να μην πει πολλά, απάντησε «δεν ξέρω πού θα πάω», πρόσθεσε όμως ότι θα ήθελε να απέχει ένα χρονικό διάστημα από την ηθοποιία για να επανασυνδεθεί με τη ζωή. Το γεωγραφικό σημείο που επιλέγει για να κάνει αυτή τη μετάβαση είναι συνήθως το ιρλανδικό χωριό Ράουντγουντ, όπου έχει ένα σπίτι σε απομακρυσμένο σημείο. Εκεί έχει περάσει και στο παρελθόν μεγάλα χρονικά διαστήματα μαστορεύοντας και ψαρεύοντας.
Προφανώς και η απομόνωση είναι μια αναγκαία διαδικασία αδειάσματος για έναν ηθοποιό που μπαίνει σε κάθε ρόλο ολοκληρωτικά, σαν να είναι η ίδια του η νέα ζωή. Στα πλατό της ταινίας «Το αριστερό μου πόδι» αρνιόταν να σηκωθεί από το αναπηρικό καροτσάκι ακόμα και στα διαλείμματα, ενώ πριν παίξει τον ήρωα της ταινίας «Ο τελευταίος των Μοϊκανών» επέζησε επί μέρες ολομόναχος μέσα στην άγρια φύση. Οσο για τον ρόλο του στην ταινία-σταθμό της καριέρας του, το «Εις το όνομα του Πατρός», έχασε πολλά κιλά, ζητούσε από τους συνεργάτες του να του ρίχνουν παγωμένο νερό και να τον χλευάζουν, ενώ πριν γυρίσει τη σκηνή της σκληρής ανάκρισης έμεινε άγρυπνος τρεις νύχτες!
Αυτή η υπερπροσπάθεια τον είχε καταβάλει, οπότε θεωρεί χάσιμο ενέργειας να αναλώνεται και με τις άλλες εκφάνσεις της διασημότητας. Γι’ αυτό λοιπόν όταν ήρθε στην Αθήνα, στο πλαίσιο της προώθησης της ταινίας του, αποφάσισε να κάνει ένα δώρο στον εαυτό του: Βρέθηκε στο Μουσείο της Ακρόπολης με την αυστηρή εντολή να μην ενοχληθεί από δημοσιογράφους και κάμερες τη μία ώρα που κράτησε η ξενάγησή του στο νέο μουσείο!
Τα δύσκολα παιδικά χρόνια και η κατάρρευση πάνω στη σκηνή
Ο Ντέι Λιούις μεγάλωσε στο Γκρίνουιτς μαζί με τη μεγαλύτερη αδερφή του, την Ταμασίν. Ο πατέρας τους, ο ιρλανδικής καταγωγής Σεσίλ Ντέι Λιούις, ήταν βραβευμένος ποιητής, ενώ η μητέρα τους Τζιλ Μπάλκον ήταν ηθοποιός που καταγόταν από Εβραίους μετανάστες. Θα μπορούσε κανείς να φανταστεί ότι αυτοί οι άνθρωποι απάρτιζαν ένα ζωηρό, δημιουργικό σπιτικό. Η αλήθεια όμως είναι ότι ο Σεσίλ δούλευε ατελείωτες ώρες πίσω από κλειστές πόρτες, ενώ τα παιδιά συνήθιζαν να τρώνε το γεύμα τους στα δωμάτιά τους. Παρά την έλλειψη γονικής τρυφερότητας, ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις έχει αναγνωρίσει στη μητέρα του μέσα από δηλώσεις του ότι πάντα πίστευε σε αυτόν, ακόμα κι όταν ο ίδιος πίστευε λίγο στον εαυτό του.
Από νωρίς κατάλαβε ότι αυτό που τον εξέφραζε ήταν η ηθοποιία και πήγε σε θεατρικές σχολές. Γρήγορα ήρθαν κάποιοι μικροί ρόλοι στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Το 1986 τράβηξε το ενδιαφέρον πρώτη φορά και πέρα από τον Ατλαντικό με την ταινία «Ωραίο μου πλυντήριο». Σχεδόν ταυτόχρονα εξυφαινόταν και ο μύθος του εκκεντρικού. Το 1989, ενώ έπαιζε τον Αμλετ στο θέατρο, ξαφνικά κατέρρευσε στη σκηνή και παραιτήθηκε. Τότε κυκλοφόρησε η φήμη ότι είχε δει το φάντασμα του πατέρα του, που είχε πεθάνει το 1972. Ο Λιούις, που δεν έπαιξε ποτέ στο θέατρο έκτοτε, επιβεβαίωσε αρκετά χρόνια μετά αυτή τη φήμη…
Τα τελευταία χρόνια δείχνει να έχει βρει τη γαλήνη. Σε αυτό συμβάλλει η ομαλή οικογενειακή ζωή που απολαμβάνει από το 1996 με την κόρη του Αρθουρ Μίλερ, Ρεμπέκα, η οποία του έχει χαρίσει δύο γιους, 14 και 10 ετών. Ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις όμως έχει ακόμα έναν γιο, τον 17χρονο σήμερα Γκαμπριέλ, από την 6χρονη σχέση του με την Ιζαμπέλ Ατζανί.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ
