Πόση αγωνία μπορεί να διακατέχει έναν γονιό παιδιού ΑμεΑ ακόμη και για τα αυτονόητα; Για ένα ανέμελο γέλιο και μια στιγμή ανεμελιάς; Πόση υπομονή μπορεί να έχουν γονείς ΑμεΑ όταν ζητούν κάτι που για εμάς φαντάζει απλό, αλλά για εκείνους κάτι μεγάλο και σπουδαίο;
Ναι, γιατί στην Ελλάδα του 2024 μια παιδική χαρά για παιδάκια ΑμεΑ φαντάζει κάτι το μεγάλο, κυριολεκτικά, αν αναλογιστεί κανείς τον εμπαιγμό που βιώνουν κάποιοι από αυτούς που κρατούν την τύχη τους στα χέρια τους. Η Αννα Σασσάλου, η οποία κατοικεί στη Βέροια, μιλά για όσα απίθανα ζούνε στην πόλη, όπου περιμένουν τρία ολόκληρα χρόνια για μια παιδική χαρά με παιχνίδια για παιδιά ΑμεΑ.
Η διαταραχή της μικρής
«Σοφιλένια το όνομα της μικρής μου, που γεννήθηκε το 2017 και διαγνώστηκε το 2019 τυχαία με σπάνιο σύνδρομο που αφορά αναπτυξιακή νευρολογική διαταραχή. Που σημαίνει, δεν περπατάει, δεν μιλάει και δεν μπορεί να πιάσει. Ομως δικαιούται και η Σοφιλένια μου, όπως κάθε παιδί, να παίξει με τον τρόπο που μπορεί, ο οποίος δυστυχώς δεν είναι εφικτός λόγω ανύπαρκτων υποδομών στον κατά τα άλλα ευλογημένο τόπο όπου ζούμε, στη Βέροια.
Ετσι, λοιπόν, αφού προσπάθησα επανειλημμένως να την ψυχαγωγήσω σε “τυπική” παιδική χαρά, αλλά δεν τα κατάφερα, γιατί δεν υπάρχουν ασφαλή και κατάλληλα όργανα για παιδιά με αναπηρίες, αποφάσισα να επισκεφθώ τον αρμόδιο αντιδήμαρχο Παπαδόπουλο Βασίλειο το 2020 για να του εκφράσω τις ανάγκες όχι μόνο του δικού μου παιδιού αλλά όλων των παιδιών με αναπηρία που ζουν στην πόλη μας. Πράγματι, με μεγάλη ευγένεια δέχτηκε να ακούσει προφορικά το αίτημά μου, δυστυχώς όμως βρισκόμασταν στην περίοδο του κορονοϊού, συνεπώς οι συνθήκες ήταν ακατάλληλες για κάθε ενέργεια που θα μπορούσε να βοηθήσει τα παιδιά ΑμεΑ» λέει στη στήλη μας και συνεχίζει:
Το αίτημα
«Το 2021 μου είπαν προφορικά πως εγκρίθηκε το αίτημά μου από το Πράσινο Ταμείο, ύψους 210.400 ευρώ για ανάπλαση χώρου και κατασκευής παιδικής χαράς ΑμεΑ. Τότε πραγματικά θεώρησα πως κάτι είχε αρχίσει να χαμογελάει για την αποδοχή των παιδιών μας από τη βάση του δέντρου, που είναι -ποιος άλλος;- η Αυτοδιοίκηση κάθε πόλης. Η χαρά όλων των γονέων σταμάτησε όμως εκεί, γιατί τα τελευταία τρία χρόνια καμία κίνηση δεν έχει αρχίσει από πλευράς του δήμου. Σε κάθε επικοινωνία μαζί τους δυστυχώς η απάντησή τους είναι η ίδια: “Εκκρεμεί ο ανάδοχος του έργου, γι’ αυτό και δεν μπορούμε να προχωρήσουμε”.
Υστερα από αλλεπάλληλες απαντήσεις με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, επικοινώνησα με το πράσινο ταμείο μέσω e-mail για να διαπιστώσω η ίδια τι ακριβώς συμβαίνει και ποιες διαδικασίες θα πρέπει να τηρηθούν έτσι ώστε να υλοποιηθεί επιτέλους ένα έργο του οποίου τα χρήματα είναι στη διάθεση του δήμου μας.
Μου απάντησαν μέσω e-mail πως ήδη έχουν καταβάλει το ποσό των 210.400 ευρώ για ανάπλαση χώρου στον δήμο μας και εκκρεμεί ακόμα μια καταβολή για αγορά οργάνων για παιδική χαρά ΑμεΑ, η οποία όμως και δεν έχει πραγματοποιηθεί, γιατί ο δήμος κωλυσιεργεί την καταβολή συγκεκριμένων εγγράφων και διαδικασιών έτσι ώστε να εκταμιευτεί και το ποσό που έχει διάθεση να εγκρίνει το πράσινο ταμείο». Η κυρία Σασσάλου συνεχίζει την καταγγελία της: «Να σημειωθεί πως ο χώρος που διαθέτει ο δήμος μας για παιδική χαρά των παιδιών με αναπηρία βρίσκεται στο χωριό Εργοχώρι, το οποίο απέχει τέσσερα χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης της Βέροιας. Αυτό, όπως καταλαβαίνετε, θα εμποδίσει κάθε γονέα που δεν διαθέτει μεταφορικό μέσο να πάει το παιδί του.
Ο χώρος
Δυστυχώς αναγκάστηκα να προτείνω, με όλον το σεβασμό, στον αντιδήμαρχο κ. Παπαδόπουλο έναν χώρο που προσφέρεται για να γίνει ένα τόσο ωφέλιμο έργο και βρίσκεται ακριβώς δίπλα στο Ειδικό Σχολείο Βεροιας. Ο χώρος αυτός λειτουργεί ήδη ως παιδική χαρά τυπικών παιδιών με όλα τα προβλήματα που υπάρχουν σε μια παλιά παιδική χαρά, συμπεριλαμβανομένης και της επικινδυνότητας των ασυντήρητων παιχνιδιών, γιατί δυστυχώς αυτό συμβαίνει, και ο κ. Παπαδόπουλος πολύ ευγενικά ακόμα μία φορά μού είπε: “Το οικόπεδο στο Ερχοχώρι είναι το κατάλληλο”. Παρά τις αντιρρήσεις όλων μας για τη μεγάλη απόσταση, δεν είδα να υπάρχει καμία πρόθεση συζήτησης σε ένα κοινωνικό θέμα που αφορά μια μεγάλη μερίδα πολιτών της Βέροιας.
Η τελευταία εξέλιξη του θέματος είναι πως το έργο πρέπει να υλοποιηθεί και να παραδοθεί έως τον Ιούνιο από τους αναδόχους, κάτι που, όπως αντιλαμβάνεται καθένας από εμάς, δεν είναι εφικτό, γιατί ακόμα και στο οικόπεδο που έχει παραχωρηθεί δεν υπάρχει ούτε ταμπέλα ούτε εργασίες γίνονται, αλλά ούτε και κάποιο ενημερωτικό δελτίο Τύπου έχει δοθεί επισήμως από τον δήμο. Συνεπώς άπλετο σκοτάδι υπάρχει σε ένα θέμα που μπορεί να φαίνεται απλό σε κάποιους, για τις οικογένειες όμως με παιδιά με αναπηρία σε μια πόλη που δεν υπάρχει καμία υποδομή στα ΑμεΑ μια παιδική χαρά των παιδιών μας θα ήταν όαση».
