Το απάνθρωπο πρόσωπο των υπηρεσιών του Δήμου Πειραιά αντιμετωπίζει εδώ και πέντε χρόνια ο 43χρονος καλαθοσφαιριστής με αμαξίδιο Ιωάννης Χαλδαίος, ο οποίος αγωνίζεται στην ομάδα της ΑΕΚ, αλλά είναι γέννημα θρέμμα Πειραιώτης και μένει στην οδό Καραΐσκου στο κέντρο της πόλης! Αν και έχει υποβάλει αίτηση από το 2018 για να τοποθετηθεί μια ράμπα στο πεζοδρόμιο και να μπορεί να μετακινείται από το σπίτι του, οι αρμόδιοι του Δήμου Πειραιά αδιαφορούν.
«Δυσκολεύομαι να μετακινηθώ. Εχω ένα καροτσάκι και δεν μπορώ να μετακινηθώ. Το πεζοδρόμιο είναι χάλια. Εχει δυο τρία σκαλιά και δεν μπορώ να μετακινηθώ σε απόσταση είκοσι μέτρων» αναφέρει με απόγνωση ο Γιάννης Χαλδαίος στην «Espresso», περιγράφοντας την αδιαφορία των υπευθύνων του Δήμου Πειραιά. Οπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες που μας έδωσε ο αθλητής και δημοσιεύει σήμερα η στήλη, δεν μπορεί να περάσει με το αμαξίδιό του στο πεζοδρόμιο καθώς υπάρχουν… δύο σκαλιά.
Ο μόνος τρόπος για να βγει από το σπίτι του είναι να περάσει μέσα από το αμάξι του, στο σημείο όπου ο ίδιος έσπασε το πεζοδρόμιο. «Δεν μπορώ να μπω στο σπίτι μου. Δεν υπάρχει χώρος. Ο μόνος τρόπος για να περάσω το πεζοδρόμιο είναι να μπω στο αυτοκίνητό μου, καθώς έχω θέση πάρκινγκ έξω από το σπίτι. Εσπασα το πεζοδρόμιο και μπαίνω κατευθείαν στο αμάξι» μας εξηγεί. Μετά την αίτηση που υπέβαλε στον Δήμο Πειραιά, πήγε στο σπίτι του δημοτικός υπάλληλος στην Οδοποιία και του είπε πως δεν μπορεί να κατασκευαστεί ράμπα.
Ομως, όπως μας λέει ο κ. Χαλδαίος, ακριβώς απέναντι, σε απόσταση αναπνοής, έφτιαξαν ράμπα και μάλιστα σε ακατοίκητο σπίτι… Δύο μέτρα και δύο σταθμά; Ο καλαθοσφαιριστής είχε απευθυνθεί προσωπικά και στον δήμαρχο Γιάννη Μώραλη, ο οποίος του υποσχέθηκε πως θα τοποθετηθεί ράμπα, όμως η υπόσχεση έμεινε στα λόγια! Η «Espresso» μετά την καταγγελία απευθύνθηκε χθες στο γραφείο δημάρχου, αναζητώντας έναν υπεύθυνο και μία απάντηση γιατί απορρίφθηκε η αίτηση του καλαθοσφαιριστή για τοποθέτηση ράμπας και ποιο ήταν το σκεπτικό της απόφασης.
Μέχρι την ώρα που γραφόνταν το ρεπορτάζ δεν υπήρχε καμία απάντηση! Εκκωφαντική σιωπή και πλήρης αδιαφορία! Η μοίρα έπαιξε άσχημο παιχνίδι στον Γιάννη Χαλδαίο το 2000, όταν στα 20 του χρόνια ένα αυτοκίνητο τον χτύπησε, ενώ ήταν πάνω στη μηχανή του. Ο οδηγός τον εγκατέλειψε κι έμεινε ανάπηρος για την υπόλοιπη ζωή του. Ομως δεν το έβαλε κάτω και αγωνίζεται ως καλαθοσφαιριστής με αμαξίδιο, αποτελώντας ένα φωτεινό παράδειγμα προς μίμηση. Είναι ένας από τους κορυφαίους αθλητές του χώρου, έχοντας φορέσει τη φανέλα του ΠΑΣΚΑ και του Ατλαντα, ενώ τα τελευταία χρόνια αγωνίζεται στην ΑΕΚ.
Τα πρόπαια
Το παλμαρέ του κοσμούν οκτώ νταμπλ και συνολικά δέκα πρωταθλήματα και οκτώ Κύπελλα Ελλάδος, ενώ παράλληλα είναι τρίτος αρχηγός της Εθνικής ομάδας, μέλος της οποίας είναι από το 2006. Μάλιστα με την Εθνική κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Γ’ Κατηγορίας στη Σόφια, ανεβάζοντας τη «γαλανόλευκη» στη Β’ Κατηγορία, ενώ είχε αγωνιστεί στην Εθνική Νέων τη διετία 2004-2006.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στις 27 Ιουλίου θα αγωνιστεί στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα με την Εθνική ομάδα μπάσκετ με αμαξίδιο στη Βοσνία. Εκεί, όμως, σε σχέση με τη σκληρή ελληνική πραγματικότητα, θα βρεθεί σε κατάλληλες αθλητικές εγκαταστάσεις και χώρους διαμονής για άτομα με ειδικές ανάγκες. Ο ίδιος θα αγωνιστεί και θα τιμήσει το εθνόσημο και μετά θα επιστρέψει στο σπίτι του, στον Πειραιά, και τα σκαλοπάτια στο πεζοδρόμιο θα τον επαναφέρουν στη μίζερη καθημερινότητα. Δύο σκαλιά που θα τον κλείσουν μέσα στο σπίτι…
«Θα ήθελα να αλλάξω το θέμα της πρόσβασης. Σε αυτά βρισκόμαστε πολύ πίσω. Αν όλα ήταν προσβάσιμα, η αναπηρία μας δεν θα φαινόταν. Αν μπορούσες να κάνεις τα πάντα μόνος σου, θα ήταν διαφορετικά. Τώρα αν υπάρχει έστω και ένα σκαλί, είναι εμπόδιο. Αν είχαμε προνοήσει για μία ράμπα, δεν θα μας απασχολούσε το σκαλί. Είναι ανάπηρη η κοινωνία μας, όχι εμείς. Από τη στιγμή που μπαίνουν εμπόδια και η κοινωνία σε φρενάρει, τότε φαίνεται η αναπηρία σου» δηλώνει με παράπονο… Ο διεθνής καλαθοσφαιριστής με αμαξίδιο στέλνει το δικό μου μήνυμα στη δημοτική Αρχή του Γιάννη Μώραλη και την Πολιτεία γενικότερα για το φαινόμενο του κοινωνικού αποκλεισμού των ατόμων με ειδικές ανάγκες.
«Αισθάνονται την περιθωριοποίηση και τη στέρηση της συμμετοχής στα κοινωνικά, δημόσια αγαθά και τις υπηρεσίες, που πρέπει να είναι κοινά σε όλους τους πολίτες ενός κράτους. Τα άτομα με αναπηρία δεν ζητάνε να γίνει η ζωή τους ευκολότερη. Ζητάνε να γίνει η ζωή τους ίση με τη ζωή των άλλων. Στόχος πρέπει να είναι όχι η τυπική, αλλά η πραγματική ισότητα, η οποία σημαίνει ίσες ευκαιρίες στην κοινωνική, αθλητική, οικονομική και πολιτική ζωή. Αυτό που πρέπει να επιδιώκεται είναι ο σεβασμός της ατομικής και της ομαδικής ιδιαιτερότητας» τονίζει ο Γιάννης Χαλδαίος, ελπίζοντας να ακουστεί από τους αρμοδίους.
