Χρόνια πολλά, καλή χρονιά να ευχηθώ, Σούζη. Για μένα ούτε τελείωσε καλά το 2024 ούτε άρχισε καλά το 2025. Η ιστορία έχει βάθος στον χρόνο, αλλά για να σου τα γράψω όλα θα χρειαστούμε πολλές σελίδες. Ας πούμε αρχικά ότι με λένε Μάνο και είμαι 46 χρονών. Εδώ και 8 χρόνια έχω παράλληλη σχέση με μια αρκετά μικρότερή μου κοπέλα. Είμαι παντρεμένος 15 χρόνια και έχω 2 παιδιά. Προφανώς για να διατηρείται τόσα χρόνια η σχέση με την κοπέλα που σου λέω ήταν και είναι κάτι πολύ δυνατό. Ωστόσο αυτά τα πράγματα και αυτές οι σχέσεις μόνο εύκολες δεν είναι.
Υπάρχει πολύ πάθος και από τις δυο πλευρές, αρκετά μαλώματα, αρκετοί χωρισμοί και αρκετές οι φορές που τα έχουμε ξαναβρεί. Στην αρχή της σχέσης είχε προκύψει κάποια, ας το πούμε μικρή, απιστία από το μέρος της κοπέλας, την οποία την αποδέχτηκα γιατί ήταν η αρχή της γνωριμίας. Σε αυτό το σημείο να πω πως ο κύκλος μου γνωρίζει για αυτήν τη σχέση, αλλά κανένας σχεδόν δεν συμφωνεί με την επιλογή μου. Εγώ είμαι κολλημένος μαζί της. Κάπου λίγο πριν από τις γιορτές ήρθαν στα αυτιά μου και άλλες απιστίες και μάλιστα ζούμε σε μια μικρή πόλη, με αποτέλεσμα ο κόσμος να το ‘χει τούμπανο και εγώ να κοιμάμαι τον ύπνο του δικαίου. Οπως καταλαβαίνεις, μου γύρισε το μυαλό. Οι πρώτες πληροφορίες ήρθαν από κάποια φίλη της, όχι κολλητή. Η ίδια ακόμα και σήμερα δεν παραδέχεται τίποτα, ωστόσο οι αποδείξεις είναι σοβαρές. Εχω χωρίσει εννοείται, της είπα να φύγει από το σπίτι που είχαμε μαζί και διάφορα άλλα.
Παρ’ όλα αυτά δεν μπορώ να ξεκολλήσω με τίποτα. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι δεν θα είμαστε μαζί έπειτα από τόσα χρόνια και ενώ σου είπα ήδη δεν μιλάμε για μια εύκολη σχέση, πολλές φασαρίες κ.τ.λ. και πριν από τις απιστίες παρ’ όλα αυτά η παρουσία της στη ζωή μου είναι καταλυτική και αυτή που μου δίνει ισορροπία. Ο περίγυρος στους οποίους εγώ τα είπα όλα είναι όλοι έξω φρενών, εγώ είμαι έτοιμος να τα ξαναβρώ μαζί της, οι άλλοι όλοι έτοιμοι να μου την πέσουν, έχω πιεστεί από παντού πολύ και οι γιορτές για μένα ήταν γεμάτες αλκοόλ, ξενύχτι, τσιγάρα και ασταμάτητες σκέψεις που αφορούν αυτήν. Στο διά ταύτα, πώς ξεκολλάς, αν ξεκολλάς; Ή ακούς την καρδιά και συνεχίζεις το βάσανο;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρόνια πολλά, καλή χρονιά και καλά μυαλά, γενικά και ειδικά, Μάνο. Πώς τα κατάφερες έτσι, ρε παιδί μου; Εντυπωσιακό! Αρχικά, πάντα ήθελα να ρωτήσω κάποιον που βρίσκεται σε παράλληλη σχέση και μάλιστα τόσο πολλά χρόνια. Πώς την παλεύετε; Καθώς η διπλή ζωή θέλει τουλάχιστον καλή μνήμη. Ψέματα όλη μέρα, όλα διπλά να τα κάνεις, να προσέχεις μη σε δουν, μη μαθευτούν όλα και πολλά άλλα και διάφορα. Οκτώ χρόνια, ρε φίλε; Εν τω μεταξύ στην αφήγησή σου, πέρα από μια απλή αναφορά στη γυναίκα και στα παιδιά, όλο το άλλο περνάει στα ψιλά γράμματα. Στο μέτωπο του γάμου τι γίνεται, οέο; Ολα καλά στο σπίτι, που λένε; Το να μην ξέρει τίποτα η γυναίκα σου έπειτα από τόσα χρόνια και σε μικρή πόλη, όπως λες, το θεωρώ απίθανο. Αρα να φανταστώ πως όλα γίνονται με μια κρυφή έγκριση και αποδοχή. Εκεί, τι κάνεις πλέον, αφού είσαι κολλημένος με την άλλη;
Κομπάρσος παντού και όλοι ευχαριστημένοι στη φαρσοκωμωδία που εσύ επιλέγεις να παίξεις; Γιατί από τα λίγα που με έμαθε η ζωή είναι πως προφανώς κοροϊδεύεις και τη γυναίκα σου αλλά και τη σχέση τάζοντας μελλοντικά γάμους και αποκλειστικότητες. Βρήκες άνθρωπο και εσύ να στείλεις τέτοιου είδους πρόβλημα και να βρεις δίκιο. Κοίταξε, για να περάσουμε στο ζήτημά σου. Επίλεξε τι θες να κάνεις σε αυτήν τη ζωή, 46 χρονών άνθρωπος είσαι. Ο γάμος σου τελειωμένος είναι, για να είμαστε ειλικρινείς. Τώρα για τα κέρατα και τις απιστίες της κοπέλας που τραβάς οκτώ χρόνια, τι να συζητήσουμε. Κεράτωσε ποιον; Αυτόν που την κερατώνει από το πρώτο λεπτό που τη γνώρισε; Ας σοβαρευτούμε κάποια στιγμή. Ολα αυτά έχουν γίνει μια τραγική συνήθεια στην εποχή μας. Μια συνενοχή λίγων ή και πολλών ανθρώπων ταυτόχρονα. Η ανοχή είναι συνενοχή. Ξεκαθάρισε το μυαλό σου, σταμάτα να πίνεις, δεν βοηθά, μόνο μπερδεύει πιο πολύ το μυαλό σου. Διάλεξε πού θες να είσαι, ανάλαβε και τα κόστη κάθε επιλογής σου και με την αλήθεια πας μπροστά. Μη φοβάσαι τίποτα, παρά μόνο τον κακό εαυτό σου. Δεν αξίζουν οι άνθρωποι να παίζουν σε μια ταινία που εσύ θέλεις. Γιατί, αν με ρωτάς, καμία δεν αγαπάς, μόνο τον εαυτό σου.
Σούζη Στεφανίδη
