Δέκα χρόνια παντρεμένη με έναν διαταραγμένο, Σούζη μου! Eνας γάμος, ένα παιδί, ένα αυτοάνοσο ήδη και αρκετά ψυχοσωματικά από έναν άνθρωπο που δεν είμαι βέβαιη καν πλέον αν είναι άνθρωπος. Μια σχέση που άρχισε με πολλές υποσχέσεις και προσδοκίες, που όμως τελικά ήταν «ρόλος» από τη μεριά του και, δυστυχώς, δεν κατάλαβα νωρίς.
Μετά τα δύο χρόνια και αφού αποφασίσαμε να ζήσουμε μαζί, ήρθαν η εγκυμοσύνη και ο γάμος. Ο σύζυγός μου είναι σχετικά ευκατάστατος. Εχουμε διαφορά ηλικίας 10 χρόνια. Στην περίοδο της εγκυμοσύνης σταμάτησα από τη δουλειά μου και αφού γέννησα, με έπεισε να μη συνεχίσω να εργάζομαι, ώστε να μεγαλώσω το παιδί μας και να είμαι δίπλα του, όπως και έκανα.
Μετά τη γέννηση του παιδιού, λοιπόν, είδα ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο: Φωνές και προσβολές σε όλα. Ως μάνα άχρηστη, ως νοικοκυρά η χειρότερη, ως εμφάνιση δεν πιάνω μία και άλλα πολλά. Οσο και αν προσπάθησα, δεν άλλαξε κάτι προς το καλύτερο. Επίσης, λείπει όλη μέρα, χωρίς καν να ενημερώνει πότε και αν θα γυρίσει, οικονομικά είμαι στο έλεος του τυράννου και, φυσικά, απαγόρευση σε όλα για εμένα. Κλεισμένη σε ένα σπίτι με ένα παιδί, το οποίο ουσιαστικά μεγαλώνω μόνη. Δυστυχώς, τώρα πλέον αντιλαμβάνεται την όλη κατάσταση και το παιδί, και με κάνει ακόμα χειρότερα αυτό.
Οικονομικά είμαι εξαρτημένη πλήρως από αυτόν και τα ψίχουλά του. Είμαι σε ένα αδιέξοδο από παντού, που με οδήγησε στη θλίψη, η οποία έγινε κατάθλιψη. Δεν θέλω να ζήσει το παιδί μου άλλο με αυτό το πρότυπο, με φασαρίες, λεκτική βία και άλλα πολλά. Ομως, φοβάμαι τόσο πολύ να φύγω, να ξεκινήσω από την αρχή. Από πού ξεκινάνε, προς τα πού πάνε σε αυτές τις περιπτώσεις; Θα περιμένω την απάντησή σου, αλλά και μόνο που στα έγραψα ένιωσα μια μικρή ανακούφιση.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Δυστυχώς, αγαπημένη φίλη μου, είναι πολλές οι γυναίκες που βρίσκονται στη θέση σου και άλλες τόσες που βρέθηκαν στη θέση σου και βρήκαν τρόπο και δύναμη να φύγουν. Με όσα μού έγραψες διαισθάνομαι ότι είσαι ένας άνθρωπος με ευαισθησία και μια χαρά κρίση. Βλέπεις καθαρά την κατάσταση και αυτό και μόνο είναι το πρώτο βήμα και συνήθως το πιο δύσκολο: Το να δεις καθαρά. Ομως, αντιλαμβάνομαι πολύ καλά τι θα πει να είσαι οικονομικά εξαρτημένη από έναν άντρα και, μάλιστα, έναν διαταραγμένο άντρα.
Ας μην κάνουμε διαγνώσεις όμως εδώ, καθώς άπτονται άλλης ειδικότητας. Ωστόσο όσα ζείτε εσύ και το παιδί σου σίγουρα δεν είναι φυσιολογικά. Δεν ξέρω ποιες είναι οι δυνατότητές σου γενικά. Ομως, ακόμα και αν οικονομικά δεν τα βγάζεις πέρα, υπάρχουν δωρεάν ειδικοί ψυχικής υγείας, οι οποίοι μπορούν να σε στηρίξουν σε αυτό που ζεις. Επίσης, δεν μπορεί να μην έχεις κάποιον συγγενή, μία φίλη που να ξέρει όσα μού έγραψες και να μπορείς να μιλήσεις ελεύθερα μαζί της. Μίλα σε αυτούς που εμπιστεύεσαι, ζήτα βοήθεια. Κάνε focus σε ιστορίες γυναικών σαν και τη δική σου, που φύγανε και μια χαρά τα κατάφεραν.
Σκέψου πως τα παλιότερα χρόνια, που ήταν ακόμα πιο δύσκολα όλα για μια γυναίκα, πολλές βρήκαν το θάρρος -για το καλό των παιδιών τους αλλά και το δικό τους- και έφυγαν. Βρήκαν δουλειές, δούλεψαν ακόμα και σε τρεις δουλειές, και μεγάλωσαν τελικά τα παιδιά τους με αγάπη σε ένα υγιές περιβάλλον. Με λίγα λόγια, μη φοβάσαι να φύγεις. Γιατί μπορείς, όπως μπόρεσαν τόσες. Το πρώτο βήμα έγινε. Κατάλαβες. Πάμε για το δεύτερο βήμα. Πίστεψε και θα γίνει. Αφού μπορέσαμε εμείς, μπορείς και εσύ!
Σούζη Στεφανίδη
