Γεια σου, Σουζάρα, ας πούμε ότι με λένε Μάνο, για να μη μας πάρουν χαμπάρι. Hμουν με μια κοπέλα για έντεκα μήνες. Γνωριστήκαμε σε κοινή παρέα, αρχίσαμε να μιλάμε και προχώρησε σχετικά γρήγορα. Στην αρχή όλα καλά. Εδειχνε ενδιαφέρον, μιλούσαμε κάθε μέρα, βρισκόμασταν συχνά. Εγώ είμαι σταθερός τύπος. Δεν παίζω και δεν δίνω κάτι, αν δεν το εννοώ. Οταν άρχισα να νιώθω για εκείνη, το έδειξα. Hμουν διαθέσιμος και αρκετά γενναιόδωρος, γιατί έτσι είμαι από τη φύση μου, δεν μου αρέσει να τσιγκουνεύομαι.
Της έκανα δώρα, την πήγα διακοπές, πλήρωνα σχεδόν τα πάντα. Οχι επειδή μου το ζητούσε, αλλά γιατί το ήθελα. Στην πορεία άρχισα να παρατηρώ ότι δεν υπήρχε καμία διάθεση να κάνει κάτι και η ίδια για μένα. Δεν πρότεινε ποτέ να πληρώσει ούτε έναν καφέ. Δεν ρώτησε ποτέ αν είμαι καλά, αν κουράζομαι, αν έχω κάτι στο μυαλό μου. Ο,τι κάναμε, ήταν επειδή το οργάνωνα εγώ. Οταν τη ρώτησα μία φορά αν βλέπει κάτι πιο σοβαρό ανάμεσά μας, μου απάντησε γενικά. Οτι περνάει καλά, ότι είμαι καλός άνθρωπος, ότι «θα δούμε». Το άφησα, επομένως, γιατί δεν ήθελα να πιέσω. Λίγο πριν κλείσουμε χρόνο, άρχισε να αραιώνει. Δεν είχε διάθεση, δεν απαντούσε γρήγορα, δεν πρότεινε να βρεθούμε. Ενα βράδυ που της πρότεινα να βγούμε μου είπε ότι είναι κουρασμένη.
Μπαίνω τυχαία μετά στο Instagram και βλέπω story της σε ταβέρνα, με άλλον. Δεν την έκραξα. Της έστειλα απλώς ότι τελειώσαμε και ότι δεν έχει νόημα να προσποιούμαστε κάτι που δεν υπάρχει. Δεν μου απάντησε ποτέ. Μιλάμε για σοκ τώρα, όχι αστεία. Δεν απάντησε ακόμα μέχρι σήμερα, έναν μήνα μετά. Εχω και τους φίλους μου να μου λένε «καλά να πάθεις, σ’ τα λέγαμε». Η αλήθεια είναι ότι από την αρχή όλοι ήταν αρνητικοί μαζί της. Τέλος πάντων, αυτά, για να μη λες ότι μόνο εμείς οι άντρες φερόμαστε άσχημα. Περιμένω την απάντησή σου.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Αρχικά μπράβο που κάθισες και το έγραψες και έστειλες. Δηλώνω εντυπωσιασμένη. Δύσκολα παραδέχεται ένας άντρας ότι τον έπαιξαν έτσι. Αρα έχεις καλή επαφή με τα συναισθήματά σου, για να πω και καμιά καλή κουβέντα. Πάμε παρακάτω τώρα. Θα το πω απλά: ναι, σε είχε για τα εύκολα. Για τα βολικά. Για τα πληρωμένα. Και το πρόβλημα δεν είναι τα λεφτά. Το πρόβλημα είναι ότι εσύ ήσουν μέσα στη σχέση κι αυτή απλώς περνούσε απ έξω. Οταν ένας άνθρωπος παίρνει συνέχεια και δεν δίνει τίποτα, ούτε καν ένα «θέλω να σε δω», ούτε μια σακούλα πατατάκια, τότε δεν είσαι σε σχέση. Είσαι μόνος και εσύ απλώς δεν το κατάλαβες εγκαίρως.
Προφανώς τη γούσταρες πολύ; Εχεις μεγάλη ανάγκη να δημιουργήσεις μια σχέση; Δεν ξέρω ακριβώς γιατί, όμως το κορίτσι σημάδια έδειχνε, να τα λέμε και αυτά. Ωστόσο δεν έχει να κάνει με το φύλο. Οποιος δίνει αγάπη, φροντίδα, παρουσία, και βρίσκει απέναντί του έναν άνθρωπο που τα δέχεται όλα χωρίς να δίνει τίποτα, πρέπει να σηκώνεται και να φεύγει. Το καλό είναι ότι το κατάλαβες και δεν έκατσες να παρακαλάς. Δεν έστειλες μηνύματα, δεν έγινες γελοίος, όπως γίνεται συνήθως αυτός που αγαπάει περισσότερο. Την άφησες. Και πολύ καλά έκανες. Αυτό που έχεις να μάθεις; Μη βιάζεσαι να προσφέρεις σε κάποιον που δεν έχει δείξει ακόμα ότι αξίζει.
Ενα λάθος που τελικά έχουμε κάνει οι περισσότεροι. Μπαίνουμε κατευθείαν με το 100% χωρίς ακόμα να ξέρουμε καλά καλά ποιον έχουμε απέναντί μας. Ολοι οι ερωτευμένοι γινόμαστε και λίγο απεγνωσμένοι και εκεί έρχεται η τύφλα του έρωτα και μετά στέλνουμε γράμματα για να αναλύσουμε τα αναλυμένα. So far so good θα πω εγώ, μικρό το κακό, θα μπορούσαν να ήταν και χειρότερα. Και μία τελευταία κουβέντα: Μη σφίγγεσαι. Δεν σε κατέστρεψε αυτή. Σε ξύπνησε.
Σούζη Στεφανίδη
