Η φωτογραφία που φέρνει ξανά στη μνήμη την ιστορία ενός από τα πιο αμφιλεγόμενα πρόσωπα της μεταπολιτευτικής Ελλάδας.
Χτυπημένη από ασθένειες και καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι βρίσκεται σήμερα η «Αγία Αθανασία του Αιγάλεω». Μια σπάνια φωτογραφία της 87χρονης Αθανασίας Κρικέτου-Σάμαρη, γνωστής και ως «Αγίας Αθανασίας του Αιγάλεω», είδε το φως της δημοσιότητας, φέρνοντας ξανά στην επιφάνεια την ιστορία ενός από τα πιο αμφιλεγόμενα πρόσωπα της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Η «Αγία Αθανασία του Αιγάλεω», όπως αποκαλύπτει και το φωτογραφικό ντοκουμέντο από τον Ιερό Ναό του Αγίου Πολυκάρπου Λιβανάτων, είναι καθηλωμένη σε αναπηρικό αμαξίδιο μετά από αλλεπάλληλα εγκεφαλικά επεισόδια, με τα προβλήματα υγείας να ξεκινούν πριν από δεκαοκτώ χρόνια.
Η Αθανασία Κρικέτου-Σάμαρη, που σήμερα έχει «χτίσει» μια ολόκληρη κινητή και ακίνητη περιουσία τόσο στην περιοχή της Λοκρίδας, στην Αταλάντη και τα Καμμένα Βούρλα, όσο και στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής, γεννήθηκε το 1926 στο χωριό Μανωλάδα Ηλείας. Η ίδια ποτέ δεν έκρυψε ότι είναι αγράμματη. Εφυγε από το χωριό της ως αδελφή Αθανασία και αυτοανακηρύχθηκε «αγία», φτιάχνοντας παράλληλα και έναν «στρατό» θρησκόληπτων γυναικών που την ακολουθούσαν σε κάθε της βήμα.
Η ιστορία της έγινε γνωστή όταν σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών ισχυρίστηκε ότι πάνω στο στήθος της η Παναγία και ο Θεός τής «χάραξαν» ένα ανορθόγραφο… ραβασάκι παροτρύνοντάς τη να σώσει τον κόσμο. Βλέποντας τα «σημάδια του Θεού» στο στήθος της, οι συγχωριανοί της δεν άργησαν να πειστούν ότι ήταν «αγία», ενώ σύντομα η φήμη της εξαπλώθηκε σε όλη την Ελλάδα. Παράλληλα όμως με τους φανατικούς υποστηρικτές, η «Αγία Αθανασία»… κέρδισε και πολλούς πολέμιους. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που μέχρι σήμερα καταγγέλλουν ότι στα χρόνια της νιότης της η 87χρονη σήμερα γυναίκα χάραζε με μυτερό αντικείμενο τα ανορθόγραφα μηνύματα που ξεπρόβαλλαν στο στήθος της και δεν δίσταζε να κοροϊδεύει τον αμόρφωτο κοσμάκη προκειμένου να καρπώνεται περιουσίες.
Η ίδια πάντως σήκωνε το ποτήρι και φώναζε: «Πίνω στην υγεία της ελληνικής Δικαιοσύνης», ενώ άλλη αγαπημένη της φράση ήταν: «Από δεκατεσσάρων ετών τα γράμματα βγαίνουν στο στήθος μου, βλέπω την Παναγία, με χτυπά στο στήθος και αισθάνομαι καούρα». Το ίδιο ακάθεκτη συνέχισε ακόμη και όταν η Ελλαδική Εκκλησία την απέπεμψε από τους κόλπους της.
