Δραματικό σήμα κινδύνου για την επιβίωση των ατόμων με ειδικές ανάγκες, που δεν μπορούν να βρουν εργασία αλλά και να νοικιάσουν σπίτι στην Αθήνα, εκπέμπει ένας 23χρονος στο φάσμα του αυτισμού, ο οποίος μετά τις σπουδές του ήρθε πριν από λίγες εβδομάδες από επαρχιακή πόλη στην Αθήνα για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα.
Προς μεγάλη του έκπληξη βρήκε τις πόρτες κλειστές τόσο στην προσπάθειά του να βρει εργασία όσο και στην αναζήτηση σπιτιού για να μείνει.
Οι υποψήφιοι εργοδότες δεν τον ειδοποίησαν ποτέ για να εργαστεί, όταν τους αποκάλυψε ότι είναι άτομο με αναπηρία, ενώ ιδιοκτήτης σπιτιού στα Εξάρχεια φαίνεται πως φοβήθηκε ότι λόγω της κατάστασής του ως ΑμεΑ δεν θα μπορεί να πληρώνει τα ενοίκια…
Απεγνωσμένος ο 23χρονος έστειλε επωνύμως επιστολή στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, στις υπουργούς Οικογένειας και Κοινωνικής Συνοχής Δόμνα Μιχαηλίδου και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Νίκη Κεραμέως, κοινοποιώντας την στους αρχηγούς κομμάτων της αντιπολίτευσης, σε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, στην ΕΣΑΜΕΑ και σε συλλόγους ατόμων με αναπηρία, μεταξύ των οποίων και η 4ΑΜΕΑ, ώστε να διασφαλιστούν η ορατότητα και η σοβαρότητα του ζητήματος.
Ομως δεν επιθυμεί να διαρρεύσει το όνομά του, μπροστά στον κίνδυνο στοχοποίησής του.
Η στήλη 4ΑΜΕΑ σέβεται την επιθυμία του και δημοσιοποιεί την επιστολή προς τον πρωθυπουργό και τις δύο υπουργούς, διατηρώντας την ανωνυμία του.
Διαβάστε κάποια αποσπάσματα από την επιστολή του νέου που είναι στο φάσμα του αυτισμού προς τον πρωθυπουργό και τις δύο υπουργούς:
«Σπουδάζω εδώ και 4 χρόνια, με επιδόσεις αξιοπρεπείς. Εχω βιώσει ελάχιστη διάκριση λόγω αναπηρίας στο πανεπιστήμιο, και αρκετή στην πόλη γέννησής μου λόγω σεξουαλικότητας. Τα παραπάνω με οδήγησαν στο σημείο να έχω μεγάλη ανάγκη για υποστήριξη και πρόσβαση σε πιο φιλικά εργασιακά περιβάλλοντα ή γειτονιές της πρωτεύουσας. 
Ως ανέφερα, φτάνουμε στο συμπέρασμα ότι με μια αναπηρία, διακρίσεις λόγω αυτής, και μια άλλη σεξουαλικότητα -που συνεπάγεται με αδήριτη διάκριση- ως πολίτης του κράτους, έχω ανάγκη στήριξης. Δυστυχώς, όμως, η ευθύνη πέφτει αποκλειστικά και μόνο σε εμένα, που με μια σύνταξη αναπηρίας καλούμαι να νοικιάσω σπίτι, να πληρώσω τις θεραπείες για την υγεία μου, να κανονίσω τα προς το ζην μου, και ούτω καθεξής. Και αυτό γιατί; Επειδή λόγω αναπηρίας, κυριολεκτικά ΔΕΝ με παίρνει ΚΑΝΕΙΣ για δουλειά.
Επαναλαμβάνω, έφυγα απ’ την επαρχία για να γλιτώσω τη διάκριση, και τη βιώνω στην Αθήνα, φανταστείτε πόσο ακραία φορτικό είναι να προσαρμόζομαι διαρκώς ο ίδιος στο περιβάλλον και να αναζητώ απεγνωσμένα χώρους που θα με δεχτούν, απλά όπως γεννήθηκα. Δυστυχώς, δεν μπορώ να αναμένω τις 1.000 θέσεις ΔΥΠΑ οι οποίες προκηρύσσονται μερικές φορές τον χρόνο, και αναγκάζομαι να ψάξω λύση σε ιδιωτικές εταιρίες.
Στις 22 Οκτωβρίου του 2025, ερχόμενος να νοικιάσω στην Αθήνα, στην περιοχή των Εξαρχείων, βίωσα την πρώτη ματαίωση. Προέβην σε προφορική συμφωνία με ιδιοκτήτη σπιτιού και μεσίτη για την ενοικίαση κατοικίας. Ημασταν εκατέρωθεν πολύ πρόθυμοι για το επόμενο βήμα, ενώ είχε συμφωνηθεί η ώρα υπογραφής του συμβολαίου. Ωρες αργότερα έλαβα SMS απ’ τη μεσίτρια ότι οι ιδιοκτήτες προέβησαν σε αναζήτηση του ονόματός μου σε πλατφόρμα και, επειδή μιλούσα ανοιχτά για την αναπηρία μου, φοβήθηκαν και με απέκλεισαν από ενοικιαστή. Με τη λογική φευ, ότι “Πώς αυτός ο άνθρωπος θα μας εγγυηθεί ότι θα πληρώνει, εφόσον αντιμετωπίζει κάτι τέτοιο; Φοβόμαστε!”.
Αγαπητοί κρατικοί λειτουργοί, κάτι τέτοιο είναι ενάντια στις αξίες μου, και ελπίζω και στου μέσου Ελληνα, όμως το οικονομικό σύστημα, η άγνοια και η έλλειψη πρόνοιας έχουν αποσαθρώσει κάθε ενσυναίσθηση και ανθρωπιά.
Αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα, που εμπερικλείει απλώς έναν αφελή μεσίτη, που είπε στα ίσια ότι αποκλείστηκα από το βασικό μου δικαίωμα στη στέγαση λόγω αναπηρίας. Καταπάτηση της αρχής ισότιμης μεταχείρισης. Οταν μεν απευθύνθηκα στον Συνήγορο του Πολίτη, αντιλήφθηκα πως δεν υπάρχει ξεκάθαρο πλαίσιο για κάτι τέτοιο».
Στην ίδια επιστολή περιγράφει την προσπάθειά του να βρει εργασία, με τους υποψήφιους εργοδότες του να μην τον θέλουν στις επιχειρήσεις τους λόγω της αναπηρίας του. «Αξιότιμε κύριε πρωθυπουργέ, υπουργοί και δημόσιοι λειτουργοί, σας ρωτάω ευθέως. Ελέγχει κανείς τους επιχειρηματίες ή λοιπούς ιδιώτες (ιδιοκτήτες κατοικιών) για το πώς να συμπεριφέρονται σε άτομα με αναπηρία; Δεν θέλω να φανώ υπερβολικός, αλλά αν δεν πληρούμε (τα ΑμεΑ) τα χαρακτηριστικά εργαζόμενου της Αριας Φυλής, δεν είναι δικό μας πρόβλημα, αλλά της κοινωνίας. Επιτρέψτε μου να αναφέρω μια προφορική φράση: “Εχουμε γίνει χίλια κομμάτια για αυτούς!” και να σταθώ στην ανάγκη αλλαγής και αυστηροποίησης των ελέγχων σε τέτοιες περιπτώσεις”» αναφέρει χαρακτηριστικά στην επιστολή, την οποία κλείνει προτείνοντας οκτώ μέτρα για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας και διαβίωσης των ανθρώπων με αναπηρία.
