Εναν αιώνα μετά τον τραγικό θάνατο δύο παιδιών από τις κακουχίες και τις αρρώστιες στη μακρά διαδρομή της προσφυγιάς, ένας απόγονός τους τιμά τη μνήμη τους τρέχοντας σε έναν υπερμαραθώνιο μήκους 580 χιλιομέτρων.
Εναν αιώνα μετά τον τραγικό θάνατο δύο παιδιών από τις κακουχίες και τις αρρώστιες στη μακρά διαδρομή της προσφυγιάς, ένας απόγονός τους τιμά τη μνήμη τους τρέχοντας σε έναν υπερμαραθώνιο μήκους 580 χιλιομέτρων. Η διαδρομή ξεκίνησε στις 4 Αυγούστου από το Μέγα Ζαλούφι (σημερινό Kircasalih) της ανατολικής Θράκης και ο Στέργιος Αράπογλου (γενικός χειρουργός στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης) σχεδιάζει να φτάσει στις 14 του μήνα στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης.
Ο αγώνας έχει ιδιαίτερη σημασία γι’ αυτόν, καθώς τα αδικοχαμένα παιδιά ήταν τα αδέλφια του παππού του. Τα δύο από τα τέσσερα παιδιά της προγιαγιάς του Ευαγγελίας Παπαδοπούλου, ο οκτάχρονος Γιώργος και η πεντάχρονη Τριανταφυλλιά, δεν κατάφεραν να φτάσουν στη νέα πατρίδα τους. Πέθαναν από την αβάσταχτη ταλαιπωρία και μάλιστα έμειναν άταφα (!), αφού ο τουρκικός στρατός απαγόρευσε στη μητέρα τους να τα κηδέψει! Τη διαδρομή που δεν κατάφεραν να ολοκληρώσουν, αναβιώνει τώρα ο απόγονός τους. «Φέτος γίνεται ένα ταξίδι που δεν έκαναν ποτέ» λέει.
Ο δρομέας γιατρός ξεκίνησε από τη «βρύση του Γκιόκα» του Μεγάλου Ζαλουφίου, που βρίσκεται στην Τουρκία σε απόσταση 53 χιλιομέτρων από τα σύνορα, και θα περάσει από σχεδόν όλα τα χωριά του νομού Εβρου, που σήμερα κατοικούνται από πρόσφυγες Ζαλουφιώτες, με πρώτη διανυκτέρευση στο Σάκκο. Εκτός από τα χιλιόμετρα, έχει να αντιμετωπίσει και τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες, που μια από τις πρώτες μέρες έφτασαν τους 55 βαθμούς!
Ο κουνιάδος του Χαράλαμπος Αθανασιάδης τον ακολουθεί με αυτοκίνητο για να βοηθήσει, εφόσον χρειαστεί.
Πήρε μαζί του χώμα και νερό
Μια ειδική συσκευή εντοπισμού στο χέρι του δίνει συνεχώς στίγμα και τη δυνατότητα παρακολούθησης της πορείας του σε ζωντανό χρόνο μέσω της διεύθυνσης http://www.livetrack24.com/track/674827. Ο γιατρός πήρε μαζί του χώμα και νερό από το Μεγάλο Ζαλούφι για να φυτέψει συμβολικά δύο ελαιόδεντρα στην πλατεία του χωριού του, όπου εγκαταστάθηκαν ως πρόσφυγες οι πρόγονοί του το 1915 και φυλάχτηκαν κάτω από την εικόνα της Παναγίας της Αρβανίτισσας, στον Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
ΝΙΚΟΣ ΠΙΤΣΙΑΚΙΔΗΣ
